i rf*s; SIS Wandelen door de Drentse veenhistorie i7reizen Mé: m, %::k Pr li Èk In Drenthe kun je wandelen en fietsen door het verhaal van het landschap. Ellen Nijhof liet zich op zo'n route de geschiedenis van Gasselternijveen intrekken. Gasselternijveen was derde haven van het land Mi Landschapsverhalen is een initiatief van de stichting Na tuur en Milieufederatie Drenthe, stichting Het Drentse Landschap en de provincie Drenthe. Met het project willen zij mensen meer bij het landschap be trekken. ■:j:reizen@wegener.nl I 024-3650360 <-7-' Zaterdag 25 februari 2012 Hk *7 Rondom Gasselternijveen begrensden majestueuze rode beuken vroeger het land van de rijke boeren. foto Jan Zeeman Gasselternijveen be stond vóór 1662 niet. Er was alleen een dik ke laag veen. Totdat de straatarme bewo ners van een paar verspreide hut ten ontdekten dat je veen kon af graven en er blokken van kon ste ken. Als je die turven lang genoeg liet drogen, waren ze te gebruiken als brandstof Het duurde vervolgens niet lang voordat de turfstekers hun eerste echte huizen bouwden en kanalen groeven om de turf te vervoeren. In Gasselternijveen ontstond druk scheepvaartverkeer, er was zelfs een haven. Een paar eeuwen later was de turf niet meer nodig. De schepen verdwenen, de kanalen en haven werden gedempt. Anno 2012 herinnert weinig in het dorp nog aan veen en scheepvaart. Maar er moet nog ergens een stuk oorspronkelijk veenmoeras zijn, waarnaar we op zoek gaan. De tocht begint aan de westkant van het dorp, bij molen De Juffer. Hij staat daar prachtig aan de oever van de Hunze, de beek die vroeger door het landschap kronkelde. De Hunze werd later gekanaliseerd ten behoeve van de landbouw. Sinds kort wordt het watertje weer gedeeltelijk teruggebracht in zijn oorspronkelijke loop. We wandelen het dorp in, steken de Hoofdstraat over. Hier, tussen de kerk en het zorgcentrum, was de haven. Hier meerden de schip pers hun schepen af Soms lagen er wel zeventig. Daarmee was Gas selternijveen de derde haven van het land. Een en al bedrijvigheid. Aanvankelijk werd hier alleen turf vervoerd, maar na 1840 ook ande re goederen. De wandeling gaat in noordelijke richting verder. Langs majestueuze rode beuken, die het land van de rijke boeren begrensden. Het pad gaat rechts, laat de woningen ach ter ons en voor ons opent zich het wijde landschap. Weer even terug in de tijd: hier én verder naar het oosten lag het uitgestrekte-hoog veenmoeras. In dat Bourtanger Moor ploeterden mannen, vrou wen en kinderen, van de vroege ochtend tot de avond. De veenlaag die zij afgroeven, was zo'n 5 meter dik. Nadat de laatste turven waren gestoken, ontstond een grootscha lig landbouwgebied. Om het landbouwgebied wat af wisseling te geven, werden op som mige plekken bossen of bosjes aan gelegd. Zo ook aan de noordrand van Gasselternijveen. Hier ligt het Boerenbos Kruit. De berken staan er in rechte lijnen. Verder zien we ook sparren en kleine eiken. Molen De Juffer. foto Natuur en Milieufederatie Drenthe Als we het bos uitkomen, horen we het grind onder onze voeten knerpen. De steentjes zijn de res tanten van de spoorbaan die hier van 1905 tot de jaren zeventig heeft gelegen. Langs het voormali ge spoor, tussen rechte rijen bo men, is er dan opeens een romme lig stuk bos. Daar is het waarnaar we op zoek waren. Een klein eind je het bosje in ligt het stuk veen dat er in 1650 ook al was, een res tant van het onmetelijke hoog veenmoeras. Het is nooit afgegra ven, omdat het zo'n diepe veen- put was, dat het nooit bruikbaar zou worden als landbouwgrond. Schoppend door een berg gevallen esdoornbladeren komen we in een volgend bosje met berken, be renklauw, beuken en varens. En een monument. Op 15 mei 1845 werden op deze plaats in de hier destijds aanwezige veenvaart de eerste zeven baptisten in Neder land gedoopt. Het Schreierspad kruist de Schreierswijk en daaraan ligt het Schreiersbos. Ja, de namen komen van 'schreien'. Het verhaal gaat zo. Meneer Struyck, in de zeventiende eeuw verantwoordelijk voor het graven van de kanalen in en rond Gasselternijveen, wilde ook een ka naal tot aan Coevorden. Maar hij had geen rekening gehouden met de aanwezige zandruggen, die moeilijk af te graven waren. Struyck probeerde er omheen te werken, maar stuitte telkens op een nieuwe berg zand. Dat werd hem te veel en hij liet zijn tranen de vrije loop. Langs de route is nog altijd zo'n zandrug te zien. Als je vanaf de Markescheiding naar rechts kijkt, zie je de bolling in het land. Aan het eind van de tocht zien we in de verte molen De Juffer weer. De molen is het begin en einde van de wandeling. Een buizerd zweeft boven het landbouwgebied Oude Weer. Over enkele jaren moet deze landbouw tot natuur wordenr met een rietmoeras en de kronkelende Hunze. Ook nu nog creëren mensenbrein en mensen handen het landschapsverhaal. Gasselternijveen Er zijn drie routes: een wan deling rond Gasselternij veen, een wandeling rond Ruinerwold en een fiets tocht in de omgeving van Gees en Meppen. Alle routes zijn te vinden op www.nmfdrenthe.nl. Op de website staat ook informa tie over plekken en objec ten langs de routes. Boven dien zijn er filmpjes en fo to's te bekijken. Die beel den zijn vanaf april bij de wandelingen en de fiets tocht ter plekke te zien, met een app op een smart- phone. Met behulp daarvan kan dan ook de route wor den gevolgd. Reageren? redactie.reizen@wegener.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 61