Hoera, de Chinezen
kopen onze duiven
io duivensport
De duivensport legt
over twintig jaar
het loodje, als het
aantal houders in
het huidige tempo
blijft afnemen.
Rijke Chinezen die
'onze' topvogels op
kopen zijn de
reddende engelen.
woensdag 22 februari 2012
Terug naar het nest
Postduiven hebben een fenomenaal oriëntatievermogen: ze vliegen tot
meer dan duizend kilometer terug naar de plek waar ze zijn opgegroeid. Op
dat kenmerk is de duivensport gebaseerd: vanaf een bepaald bekend punt
worden de vogels losgelaten; wie het eerst terug is op zijn nest, heeft gewon
nen.
Nederlandse duiven die aan buitenlanders worden verkocht, slijten hun verde
re leven achter tralies; ze zouden immers nooit meer terugkomen bij de
nieuwe eigenaar.
Een vrouwtjes duif legt gemiddeld acht tot tien eieren per jaar, zo'n tien jaar
lang. Een kwart miljoen betalen voor een duivin om mee te fokken kan daar
om lucratief zijn. Garanties zijn er niet. Goede genen zijn niet meer dan de
basis van een topduif, zeggen experts. Goede voeding, training en verzorging
zijn evenzo belangrijk.
door Niek Opten
Postduiven verkoop je niet.
Als je ze al kwijt wilt, dan
deel je ze uit onder je colle
ga-liefhebbers. Zo dachten
de meeste duivenhouders er
vroeger over. Tegenwoordig
gelden andere wetten: een goede duif is
geld waard. Een eigenaar steekt veel tijd
en energie in het fokken van topduiven;
daar mag best wat tegenover staan.
Hoeveel? Bijna 250.000 euro, als het om
een van de beste sportduiven ter wereld
gaat, zo bleek vorige maand. Hu Zhen
Yu, een schatrijke scheepsmagnaat uit
China, telt dit bedrag neer voor Dolce
Vita, gefokt door Pieter Veenstra uit het
Friese Drachtstercompagnie, een heel
grote naam in het wereldje. Het is voor
zover bekend het hoogste bedrag ooit
dat voor zo'n vogel is neergeteld.
Dat Aziaten de Europese vogels kopen,
is overigens niet nieuw. „Het is zo'n vijf
tien jaar geleden begonnen, met de op
komst van veilingen op internet", vertelt
George de Jongh, directeur van de Ne
derlandse Postduivenhouders Organisa
tie. Vanaf dat moment kon iedereen
waar ook ter wereld bieden op Neder
landse en Belgische duiven, die wereld
wijd gelden als de beste in hun soort.
Het heeft ertoe geleid dat rijke Aziaten
op de markt zijn gaan meebieden. In lan
den als Japan, Thailand en met name
China gelden de grijze vogels niet alleen
als een statussymbool, maar valt er ook
veel geld mee te verdienen via gokwed-
strijden. Ter vergelijking: van de 245 dui
ven die fokker Pieter Veenstra vorige
maand veilde, is tweederde gekocht
door liefhebbers uit het verre Oosten,
voor het merendeel Chinezen. Slechts
een handjevol is in Nederlandse handen
gekomen. In totaal bracht de veilingver
koop het enorme bedrag van bijna 1,9
miljoen euro op, ook een wereldrecord.
„Er worden de laatste jaren steeds vaker
exorbitant hoge bedragen betaald voor
duiven, ook hier in Europa", vertelt De
jongh. „Vorig jaar hebben we voor een
olympiade in Polen dertig duiven laten
verzekeren voor in totaal 1,5 miljoen eu-
'Een profleague kan de
duivensport in Nederland
enorm opvijzelen'
ro. Het is moeilijk uit te leggen waarom
een duif zo veel waard is. Het is net als
met kunst: een selecte groep hecht waar
de aan iets en heeft daar geld voor over."
De bloeiende duivencultuur in het oos
ten steekt steeds schriller af tegen die in
Nederland. In de jaren '70 waren er nog
zo'n 50.000 duivenhouders, vorig jaar
nog minder dan de helft, zo'n 22.500. Ge
middeld neemt hun aantal nu met ruim
1.500 per jaar af In buurland België is
het niet veel beter. Als die trend een
beetje doorzet, dan zijn er over vijftien
of twintig jaar in ons land geen houders
meer over. „Veel leden zijn heel actief
maar er is nauwelijks aanwas. Duiven
houden kost veel tijd, je bent er dage
lijks een paar uur mee bezig. De sport di
rigeert het gezinsleven. Jongeren zien
dat niet zo zitten", stelt De Jongh, voor
heen beroepsmilitair. Rondom zijn hoek
woning in Eist is overigens geen duif te
bekennen.
Het bestuur van de Nederlandse Postdui
venhouders Organisatie heeft twee jaar
geleden bewust een buitenstaander aan
gesteld, om de wat in zichzelf gekeerde
organisatie nieuw leven in te blazen. In
middels snapt hij helemaal wat houders
bedoelen met het 'duivenvirus'. „Ik zou
het ontzettend jammer vinden als de
duivensport verdwijnt. Het is cultureel
erfgoed, dat al sinds 1840 als sport wordt
beoefend."
Dankzij rijke Chinezen lijkt de dui
vensport in Nederland dezelfde kant op
te gaan als het voetbal: een land dat ster
spelers levert die in het buitenland schit
teren. De Jongh ziet dat anders. „Een
topfokker als Pieter Veenstra heeft als
het ware twee Van Persies en verkoopt
er eentje. De andere houdt hij zelf om
mee verder te fokken. De kwaliteit blijft
zo in ons land aanwezig."
Sterker, de NPO-directeur hoopt, dat er
nog heel veel rijke Aziaten Nederlandse
topduiven kopen voor heel veel geld.
Het kan zorgen voor een professionalise
ring van de duivensport. De Jongh ziet
het al helemaal voor zii
krijgt een aparte proflc
topduiven zich kunner
Het potentieel is er we
zo'n vijftig houders als
met hun vogels een nu
dienen.
„Van zo'n profleague k
visies, de amateurs, pre
onderlinge verschillen
Immers, de absolute to
les winnen zitten er da
Net zoals je bij voetbal
sen de profs en de ama
league kan de duivensp
land enorm opvijzelen
als wat imago betreft."
reageren?
nieuwsredactie@w€
