Te voet zie je een ander
Nieuw- en Sint Joosland
Wandel mee
sesek mmmmk
donderdag 9 februari 2012
op pad
www.pzc.nl/uit
Hond Luca bij de molen van Nieuwland.
Voor de buutendieker
lijkt Nieuw en Sint
joosland verworden
tot asfaltdorp. Door al
die nieuwe wegen en
opgehoogde dijken vang je vanaf
de snelweg nog maar een glimp
op van het oorspronkelijk zo
mooie molendorp.
En reken maar dat het mooi is,
daagt Esther Dingemanse in een
e-mail uit. Dus daar gaan we, op
de dag dat het landschap bedekt
lijkt met een laagje poedersuiker.
In alle vroegte, als de zon nog
moeite heeft wakker te worden en
de schaapjes nog wat staan te suf
fen langs de Molendijk. Daar van
daan is het maar een paar passen
naar de molen, die de naam Bui
ten Verwachtingdraagt.
Esther heeft haar vriendin Antoi
nette Jeanette van Waarde meege
nomen. Ze kennen elkaar al jaren,
van toen Esther Antoinettes kap
ster werd en later, van de voetbal.
In die periode is de vriendschap
ontstaan. En gegroeid. Vorig jaar,
toen ze met elkaar het glas hieven
op oudjaarsavond, spraken ze af
om samen de küstmarathon te
wandelen.
Aldus geschiedde, en het smaakte
nog naar meer ook. Vandaar dat ze
tegenwoordig elke week een lange
wandeling maken. Soms op Schou
wen, soms gewoon rond Nieuw
land, maar altijd in gezelschap van
de opgewekte flatcoated labrador
Luca.
„Kijk, wij mogen dan geen bos
hebben en geen strand, maar
Nieuwland heeft wel andere din
gen die de omgeving mooi ma
door Wendy van den Hurk
De Boomdijk. Een van de mooiste dijkjes uit de wandeling van Esther Dingemanse (links) en Jeannete van Waarde. foto's Ruben Oreel
ken", zegt Esther, terwijl ze flink
doorstapt onder het viaduct van
de snelweg, die het dorp in de ja
ren vijftig in tweeën splitste. Nog
even is niet helder wat ze bedoelt,
tot we de Veerdam oversteken en
er rechts langs lopen richting de
begraafplaats. De oude stenen lig
gen prachtig in de bocht van een
sloot - noem het rivier. Iets verder
op is een oude weegbrug en weer
iets verder een schattig haventje,
met een paar bootjes die naar Ar-
nemuiden kunnen varen en een
oude boerderij op de uitkijk. Als je
even stilstaat, voel je hoe het vroe
ger moet zijn geweest.
We lopen de Kanaaldijk op, Luca
holt de opkomende zon tegemoet.
Links zie je de bedrijven van Ar-
nestein, rechts doemen boom-
gaardjes op uit de lichte mist. Jean
nete vertelt net welke dieren ze on
derweg vaak tegenkomen - hazen,
konijnen, buizerds - als er een au
to over de droge klei komt aanrij
den.
De dames kijken elkaar verbaasd
aan. Een auto? Hier? Twee man
nen in camouflagekleding en grote
groene laarzen stappen uit. De ene
rent het weiland in met een verre
kijker, de ander loopt op Luca af.
Die hond, zegt hij, die moet aange
lijnd. Esther en Antoinette kijken
nog verbaasder dan ze al deden.
„Jazeker", zegt de man, „dit is ons
jachtgebied. Daar kunnen we geen
hond bij hebben."
En dus moet Luca aangelijnd. Al
tijd. Overal rond Nieuwland. Om
dat jagers er een paar dagen per
jaar op eendjes en fazanten schie
ten. Hoofdschuddend lopen we de
dijk af Eenmaal de bocht om gera
ken we in Amemuiden. Op de een
of andere manier kun je dat zien
aan de tuintjes waar we op uitkij
ken, en de bootjes die erachter lig
gen. Een man die zijn kippen in
zijn volkstuintje voert, zwaait aar
zelend terug.
De zon doet onze wangen gloeien.
En dat terwijl het vriest. We moe
ten even over de rotonde - voorbij
een zorgcentrum met naastliggend
kerkhof - en dan het viaduct over,
dan zijn we weer in Nieuwland.
Even een stukje asfalt, de Lange-
weg,' en dan belanden we op die
beroemde Boomdijk. Inderdaad,
een dijk met bomen. Waar ieder
een uit Nieuwland vroeger op zon
dag ging wandelen, vertelt Jeannet-
te.
Hier en daar ligt een mooie oude
boerderij - het theetuintje van de
Bockenborg is helaas niet meer
open - in de verte staan windmo
lens. En het enige wat je hoort
zijn vogels en het piepballetje dat
Luca ergens heeft opgeduikeld. Je
ruikt de bomen, het hout, de scho
ne lucht. Pure idylle.
Nog even de bocht om langs de
schaapjes en dan is daar weer de
Molendijk. Anderhalf uur en een
kilometer of acht later is een com
pleet ander beeld van Nieuwland
ontstaan. Wie had het over asfalt?
Wilt u ook een
ommetje maken -
meteen
verslaggever van Geef dan uw favoriete
de PZC? wandeling door
aan de redactie.
- A - j -/ E-mail:
j.vandamme@pzc.nl
Postadres:
PZC t.a.v. jan van Damme, Postbus 91,
4330 AB Middelburg
Het haventje van Nieuwland, met het kanaal naar Middelburg en Arnemuiden.
Amestein