Te voet zie je een ander Nieuw- en Sint Joosland Wandel mee sesek mmmmk donderdag 9 februari 2012 op pad www.pzc.nl/uit Hond Luca bij de molen van Nieuwland. Voor de buutendieker lijkt Nieuw en Sint joosland verworden tot asfaltdorp. Door al die nieuwe wegen en opgehoogde dijken vang je vanaf de snelweg nog maar een glimp op van het oorspronkelijk zo mooie molendorp. En reken maar dat het mooi is, daagt Esther Dingemanse in een e-mail uit. Dus daar gaan we, op de dag dat het landschap bedekt lijkt met een laagje poedersuiker. In alle vroegte, als de zon nog moeite heeft wakker te worden en de schaapjes nog wat staan te suf fen langs de Molendijk. Daar van daan is het maar een paar passen naar de molen, die de naam Bui ten Verwachtingdraagt. Esther heeft haar vriendin Antoi nette Jeanette van Waarde meege nomen. Ze kennen elkaar al jaren, van toen Esther Antoinettes kap ster werd en later, van de voetbal. In die periode is de vriendschap ontstaan. En gegroeid. Vorig jaar, toen ze met elkaar het glas hieven op oudjaarsavond, spraken ze af om samen de küstmarathon te wandelen. Aldus geschiedde, en het smaakte nog naar meer ook. Vandaar dat ze tegenwoordig elke week een lange wandeling maken. Soms op Schou wen, soms gewoon rond Nieuw land, maar altijd in gezelschap van de opgewekte flatcoated labrador Luca. „Kijk, wij mogen dan geen bos hebben en geen strand, maar Nieuwland heeft wel andere din gen die de omgeving mooi ma door Wendy van den Hurk De Boomdijk. Een van de mooiste dijkjes uit de wandeling van Esther Dingemanse (links) en Jeannete van Waarde. foto's Ruben Oreel ken", zegt Esther, terwijl ze flink doorstapt onder het viaduct van de snelweg, die het dorp in de ja ren vijftig in tweeën splitste. Nog even is niet helder wat ze bedoelt, tot we de Veerdam oversteken en er rechts langs lopen richting de begraafplaats. De oude stenen lig gen prachtig in de bocht van een sloot - noem het rivier. Iets verder op is een oude weegbrug en weer iets verder een schattig haventje, met een paar bootjes die naar Ar- nemuiden kunnen varen en een oude boerderij op de uitkijk. Als je even stilstaat, voel je hoe het vroe ger moet zijn geweest. We lopen de Kanaaldijk op, Luca holt de opkomende zon tegemoet. Links zie je de bedrijven van Ar- nestein, rechts doemen boom- gaardjes op uit de lichte mist. Jean nete vertelt net welke dieren ze on derweg vaak tegenkomen - hazen, konijnen, buizerds - als er een au to over de droge klei komt aanrij den. De dames kijken elkaar verbaasd aan. Een auto? Hier? Twee man nen in camouflagekleding en grote groene laarzen stappen uit. De ene rent het weiland in met een verre kijker, de ander loopt op Luca af. Die hond, zegt hij, die moet aange lijnd. Esther en Antoinette kijken nog verbaasder dan ze al deden. „Jazeker", zegt de man, „dit is ons jachtgebied. Daar kunnen we geen hond bij hebben." En dus moet Luca aangelijnd. Al tijd. Overal rond Nieuwland. Om dat jagers er een paar dagen per jaar op eendjes en fazanten schie ten. Hoofdschuddend lopen we de dijk af Eenmaal de bocht om gera ken we in Amemuiden. Op de een of andere manier kun je dat zien aan de tuintjes waar we op uitkij ken, en de bootjes die erachter lig gen. Een man die zijn kippen in zijn volkstuintje voert, zwaait aar zelend terug. De zon doet onze wangen gloeien. En dat terwijl het vriest. We moe ten even over de rotonde - voorbij een zorgcentrum met naastliggend kerkhof - en dan het viaduct over, dan zijn we weer in Nieuwland. Even een stukje asfalt, de Lange- weg,' en dan belanden we op die beroemde Boomdijk. Inderdaad, een dijk met bomen. Waar ieder een uit Nieuwland vroeger op zon dag ging wandelen, vertelt Jeannet- te. Hier en daar ligt een mooie oude boerderij - het theetuintje van de Bockenborg is helaas niet meer open - in de verte staan windmo lens. En het enige wat je hoort zijn vogels en het piepballetje dat Luca ergens heeft opgeduikeld. Je ruikt de bomen, het hout, de scho ne lucht. Pure idylle. Nog even de bocht om langs de schaapjes en dan is daar weer de Molendijk. Anderhalf uur en een kilometer of acht later is een com pleet ander beeld van Nieuwland ontstaan. Wie had het over asfalt? Wilt u ook een ommetje maken - meteen verslaggever van Geef dan uw favoriete de PZC? wandeling door aan de redactie. - A - j -/ E-mail: j.vandamme@pzc.nl Postadres: PZC t.a.v. jan van Damme, Postbus 91, 4330 AB Middelburg Het haventje van Nieuwland, met het kanaal naar Middelburg en Arnemuiden. Amestein

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 51