2
M (mjtMcetuvtrvt
dinsdag 31 januari 2012
Als de deur naar de wei
A opengaat, stuift een
groepje struisvogels de
wei in. De nattigheid deert
hen niet. Met hun lange
poten lopen ze makkelijk
door diep water zonder natte veren te krijgen.
Een van de vrouwtjes is zo uitgelaten dat
ze vrolijk een dansje voor ons opvoert. Met
gebolde vleugels slalomt ze door het gras. Haar
lange hals slingert gracieus heen en weer. De
snelle tweevoeter zet een sprintje in en draait
een paar pirouettes waar een balletdanser
bijna jaloers op zou worden. Dan gaat ze op
haar gemakje in het gras pikken.
„Pure blijdschap", zegt Wibo Bakker. Hij is
gids op struisvogelboerderij Monnikenwerve
en verzorgt samen met de eigenaren Susanne
en Theo de Bruijckere de dieren. Bedrijfs-
opvolger en zoon Floris de Bruijckere is ook
nauw betrokken bij het reilen en zeilen op de
boerderij.
„Vijftien jaar geleden waren we op vakantie
in Drenthe", vertelt Susanne. „Daar werd ik
bij een bezoek aan een struisvogelboerderij op
slag verliefd op een struisvogel. We begonnen
met een paar vogels, maar al gauw groeide dat
aantal. Mensen uit de streek, waren nieuwsgie
rig en kwamen kijken. Het werd almaar druk
ker op het erf, daarom zijn we rondleidingen
gaan geven. Met de ontvangsten in combinatie
met de verkoop van het vlees draaien we
goed."
De struisvogel leeft in Zuid-Afrika, Oost-
Afrika en Noord-Afrika. Daar leven ze vooral
op open vlaktes in de drogere streken, de
savannen. De verzorging van de dieren op de
boerderij is in de praktijk geleerd. „We houden
de beesten goed in de gaten", zegt Wibo. „Aan
hun gedrag zien we vaak dat ze zich niet lekker
voelen. Het kan te koud zijn, of ze hebben
geen eten. Ook kan het voorkomen dat ze geen
vriendjes hebben. Daar doen we dan wat aan.
We zijn constant in contact met ze."
Op de struisvogelboerderij scharrelen zo'n 175
vogels, 's Zomers zijn dat er ruim 200, als de
eieren zijn uitgebroed: De ruime stal is onder
verdeeld in hokken waarin steeds een groepje
dieren van dezelfde leeftijd zit. Geluid maken
ze niet, het enige wat je hoort is het pikken van
hun snavels in de voederbakken. Van nature
eten ze besjes en alle plantjes die ze tegenko
men. Op de boerderij bestaat het voer uit meel
waarin alle voedingsstoffen en vitaminen
zitten die ze nodig hebben. Daarnaast krijgen
ze onder andere tarwe, luzerne, suikerbiet,
soja en aardappelen. Theo is akkerbouwer en
verbouwt de gewassen.
De struisvogels leggen hun enorme eieren in
de wei. Die wegen soms wel anderhalve kilo
en hebben een glanzende schaal. Ze worden
geraapt en in de broedmachine gelegd. Daar
schommelen ze veertig dagen heen en weer,
zodat de inhoud niet aan de wand gaat plak
ken. Daarna gaan ze naar de uitkomstkast waar
de kuikens uit het ei kruipen. Als de dieren een
jaar oud zijn, wegen ze ongeveer honderd kilo
en zijn ze rijp voor de slacht. Toch gaan ze niet
allemaal naar de slager. „De beauty's houden
we voor de voortplanting. We wijzen allemaal
een vogel aan die we mooi of lief vinden. Die
mag blijven."
En dan de prangende vraag: hoe zit dat nou
met dat struisvogelgedrag? Dat blijkt een
fabeltje te zijn. „Een struisvogel heeft enorm
scherpe ogen. Dat is zijn beste verdediging. Als
hij gevaar ziet, een leeuw of zo, neemt hij de
benen. Stel dat hij dan zijn kop in het zand zou
steken. Dan zou hij kansloos zijn."
Vanaf 15 maart is de Monnikenwerve weer open
voor publiek, www.destruisvogel.nl.
De grootste vogel die nu op aarde leeft is de struisvogel. Ze leg
gen de grootste eieren ter wereld en met hun loopsnelheid van
zestig kilometer per uur zijn ze sneller dan alle andere vogels.
Bij struisvogelboerderij Monnikenwerve in Sluis scharrelen
ze in de wei, maar steken ze bij gebrek aan zand hun kop in de
Zeeuws-Vlaamse klei?
