sport 137
'Misschien breken ze mijn been nog een keer'
SPORTFOTO VAN DE WEEK
Sport |sGezondheid
zaterdag 28 januari 2012
Herkent u ze? Ze heeft blond haar, kreunt wat af op de tennisbaan en speelt vandaag de fina- Sjarapova won het duel en neemt het vandaag in de eindstrijd op tegen Victoria Azarenka,
Ie van de Australian Open. Inderdaad: u ziet het silhouette van Maria Sjarapova, serverend in ook al zo'n uitbundig kreunende tennisster. De winnares van het Grand Slamtoernooi mag
haar halve finale tegen de Tsjechische Petra Kvitova. zich dus ook'de koningin van de schreeuw'noemen. foto John Donegan/AP
Sporters worden vaak ge
hinderd door pijntjes of
blessures. Wat kunnen ze
eraan doen? Hoe kunnen
ze die voorkomen? In deel
19: pinnen en schroeven.
Afgelopen zaterdag, na
de uitwedstrijd tegen
ASWH, was Ray
mond Wolff flink
over de zeik. „Er moet nu iets ge
beuren aan mijn been", zei hij
met een stem vol frustratie. „An
ders stop ik met voetballen."
De middenvelder hep bijna twee
jaar geleden, in maart 2010, in
het shirt van Vlissingen een dub
bele beenbreuk op. Bij Hoek
maakte hij dit seizoen zijn ren
tree, maar de oude Raymond
Wolff is hij nog niet.
„Ik heb zóveel last van mijn lin
kerbeen", vertelde hij in Hen-
drik-Ido-Ambacht. „Moet je kij
ken!" Littekens, blauwe en gele
plekken; een blik op het been
van Wolff maakte veel duidelijk.
„Ze hebben destijds een pin en
schroeven in mijn been gezet.
Die schroeven heb ik er al uit la
ten halen, maar die pin zit er
nog. Bij elke stap die ik zet voel
ik heel veel pijn. Ik durf de duels
niet vol aan te gaan en kan niet
honderd procent functioneren.
Je wilt niet weten wat ik alle
maal slik voor een training of
wedstrijd. Diclofenac, ibuprofen;
ik heb alle pijnstillers al gepro
beerd. Maar daardoor kreeg ik
ook weer last van mijn maag."
Wolff had al geruime tijd het ge
voel dat er tijdens de eerste ope
ratie in Vlissingen iets niet goed
was gegaan. „Ik ben daarna drie
of vier keer terug geweest. Dan
keken ze naar mijn been en
kreeg ik te horen dat het er pri
ma uitzag." Daar klopt weinig
van, bleek gistermiddag in Ant
werpen. Via zijn ploeggenoot
Jorrit D'Haeseleer kon Wolff bij
de Belgische chirurg Lagae te
recht. „Hij keek samen met een
collega naar mijn been en daar
na keken ze elkaar lachend aan.
Het bleek dus vijftien graden te
scheef te staan. Dat is toch onge
lofelijk!" De Vlissinger heeft dus
bijna twee jaar lang rondgelopen
met een been dat scheef staat.
„Daar baal ik echt van. Aan de
andere kant ben ik blij dat hèt
nu waarschijnlijk verholpen kan
worden."
Daarvoor kreeg Wolff in Antwer
pen twee opties voorgelegd.
Maandag moet hij terug naar Bei-
Tips? mail naar sport@pzc.nl
gië en gaan drie chirurgen er
naar kijken. Wolff: „Ze hadden
het erover dat ze mijn been via
de binnenkant wellicht recht
kunnen zetten. De andere optie
is een nieuwe operatie, waarbij
ze mijn been opnieuw breken
en meteen de pin, die van mijn
knie tot mijn enkel loopt, eruit
halen. Dan ben ik weer lang uit
de roulatie en kan ik waarschijn
lijk pas volgend seizoen weer
voetballen. Maar ik weet dan
wel dat het goed komt. Dat ik te
genstanders weer achter me kan
laten, zoals ik gewend was. Nu
zijn veel spelers beter en dat frus
treert me. Dan hoeft het voor
mij eigenlijk niet meer."
Wolff heeft dus weer hoop op
volledig herstel. Zijn situatie is
in zekere zin te vergelijken met
die van Niels Kokmeijer, die
door een zware charge van Ra-
chid Bouaouzan in december
2004 nooit meer voetbalde. Kok
meijer onderging ook meerdere
operaties, maar de laatste verliep
ook niet zoals gehoopt. De pin
moest in zijn been blijven, om
dat die in het-bot gegroeid was.
Zijn been opnieuw breken,
bleek geen optie. Bij Wolff kan
dat waarschijnlijk wel. Het
klinkt pijnlijk, maar kan ervoor
zorgen dat de Walchenaar daar
na weer kan doen wat hij wil
doen: voetballen.
Raymond Wolff houdt zijn linkerbeen vast, dat sinds zijn beenbreuk in
maart 2010 niet meer optimaal heeft gevoeld, foto Camile Schelstraete
