van Kandapara ii spectrum Monzepo) Sahnaz(43> Asia (30) Dalia Zaterdag 28 januari 2012 De bordeelkinderen 7* foto's Hilbert Meijer/GPD Overdag kunnen jonge bordeelkinderen van 3 tot 5 jaar terecht in een schooltje in de kliniek pal naast de prostitutiewijk. (30) Kansarme meisjes in het straatarme Bangladesh lopen veel risico in de prostitutie te belanden. In de stad Tangail is de op een na grootste prostitutiebuurt van het Zuid-Aziatische land te vinden. Vooral de prostituees zelf zijn doodsbang. Is geboren in Kandapara, is nooit naar school geweest en belandde als jong meisje in de prostitutie. Haar moeder woont aan de andere kant van de prostitutiewijk. Ze heeft een dochter van 14, Tomppa. Zij zit in de zesde klas van het Sonar Bangla Children Home. Monze's oudere zoon van 20 jaar werkt in een winkel. Haar droom? „Een andere plek om te wonen. Het is hier vies en gevaarlijk. I don't like sex busi ness." Over een ding is ze stel lig: haar dochter mag, hoe moeilijk dat ook zal zijn, nooit in de prostitutie terechtkomen. Heeft twee dochters, Aklima van 12 en Souia van 8, en zoon Anif van 16. Iemand die werk voor haar wist, lokte Sahnaz op haar 18e de prostitutie in, waar in ze inmiddels 25 jaar werkt. Ook voor haar geldt: haar doch ters mogen nooit haar werk krijgen. Ze hoopt dat haar kin deren op een dag zoveel verdie nen, dat ze haar kunnen wegha len van hier. Waar wil ze heen? „Ik wil overal leven, behalve hier." Is nooit naar school geweest en was als kind slaaf in de huis houding van een gezin. De zo nen van haar werkgever mis bruikten haar, met medeweten van de .vrouw des huizes. „Ik sliep op de grond. Ik kom uit een heel arme familie, het was mijn plicht." Op een dag zei een bekende ander werk voor haar te heb ben. Hij nam Asia op haar 19e mee van de hoofdstad Dhaka naar de prostitutiebuurt in Tan gail. „Het is niet fijn zo je geld te moeten verdienen, maar wat kan ik anders?" Begint om vijf uur met het klaarmaken van rijst en vis. In de ochtend staat ze langs de weg om klanten op te wach ten. Tussen haar werk door kijkt ze televisie, om even weg te dromen. „Ik ben niet blij met mijn leven in de prostitu tie, maar er is geen andere uit weg. Het voelt- niet goed. Ik sluit me af tijdens mijn werk, ik heb geen keus." Natuurlijk droomde ze als meisje niet van een leven als prostituee. Nu droomt ze helemaal niet meer. Vandaag is belangrijk, morgen niet. Haar dochter Pacl (10) zit in klas 3 van Sonar Bangla Children Home.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 43