O
5 spectrum
De week van StravinskyKoot en Bie!
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
onderweg
Zaterdag 28 januari 2012
p het allerlaatste ogenblik besloot ik
i op de valreep een poging te wagen
de voorstelling van Igor Stravinsky's
opera De Nachtegaal en andere fabels te
bezoeken.
„U kunt uitsluitend nog een luisterplaats krij
gen", zei de kassadame. „Graag!", riep ik enthou
siast, naar muziek luister ik geregeld met de
ogen dicht en voor vijfentwintig euro wilde ik
best met gesloten ogen naar de nachtegaal Olga
Peretyatko luisteren, zeker nadat ik prachtige
kritieken over deze jonge sopraan had gelezen.
Ik vervoegde mij om 7 uur bij de kassa en oh
wonder! Ik kon een rolstoelbegeleidersplaats
krijgen, achterin de zaal! Zodat ik ook kon genie
ten van de waanzinnig mooie enscenering van
het sprookje. Een heuse sloot spoelde vóór het
Residentieorkest langs, waarin de zangers af- en
aan werden gevoerd. De melodielijnen van de
nachtegaal die voor de Chinese keizer komt zin
gen waren heerlijk! En de sopraan zong betove
rend. Een bevriende musicoloog vertelde mij,
dat er onderzoek was gedaan naar nachtegalen-
zang. Het schijnt, dat de nachtegaal een vaste
structuur voor zijn liedje gebruikt, waarop hij
voortdurend en nooit tweemaal op dezelfde ma
nier parafraseert.
Het was in ieder opzicht een rijke week.
Coen Verbraak, meesterinterviewer, nodigde
mij uit voor de perspresentatie van twee delen
van de driedelige documentaireserie Van Kooten
en De Bie sloegen weer toe!, die vanaf 5 februari op
de zondagavond bij de VPRO zal worden uitge
zonden. Behalve de gouden scènes waarin Koot
en Bie hun werkvaten zien, praten de heren ook
behoorlijk openhartig en uitvoerig over dat
werk. Hoe ontstond het Simplistisch Verbond?
Wie diende als inspiratie voor Cor van der Laak?
Verbraak komt behoorlijk dichtbij, wanneer
Wim de Bie vertelt over zijn vader. En je ziet,
hoe de actieradius van de scènes vooral in de di
recte omgeving en meestal ook nog in eigen
huis en tuin lag.
In de jaren dat Kees en Wim op de buis excel
leerden, was ik meestal elders aan het werk, zo
dat ik de uitzending miste. Maar de volgende
dag aan tafel versloegen mijn vier oudste kinde
ren ctë laatste highlights van de heren, vaak met
treffende fysieke illustraties! Wij werden altijd
scherp bijgepraat!
In de duistere filmzaal van Het Ketelhuis zat ik
naast een jongeman, die tijdens de voorstelling
voortdurend op zijn iPhone controleerde of de
te verwachten zonnestorm al op aarde arriveer
de... en of er dan tijdens de voorstelling direct
storing zou optreden!
Ach... ik verlangde op dat moment hevig naar
het scherpe en hilarisch satirisch commentaar,
dat Kees en Wim ongetwijfeld op de digitale ont
wikkelingen en het effect op het menselijk ras
zouden hebben geleverd. Maar het is voorbij, ze
hebben hun ding gedaan, hun ei is rond. Ze heb
ben voorgoed een plaats veroverd in het collec
tief geheugen van de generaties die hun kijkers
waren, om ook vooral niet te vergeten wat ze
aan onvervreemdbare uitdrukkingen aan onze
taal hebben toegevoegd.
En dankzij de vasthoudende actie van Coen Ver
braak kunnen wij tot in lengte van dagen genie
ten van al die hoogtepunten plus unieke achter
grondinformatie, die hier digitaal zijn opgesla
gen.
