Gelukkig hebben we de foto's ioI kodak Kodak, ooit een pionier die door de massa werd omarmd. Lang was de gigant een bijna- monopolist, maar van die almacht is weinig over. „Voor het verdwijnen van Kodak zijn eigenlijk geen woorden." dinsdag 24 januari 2012 - t* H door Joost de Poel et Kodak-moment. Met die korte en simpele slogan wist de Ameri kaanse fotografie gigant miljoenen huishoudens te verleiden 'unieke' familiemomenten vast te leggen met een Kodak-camera. Het Kodak-moment werd, vooral in Amerika, het symbool voor dat ene onbetaalbare kiekje, maar ook voor dat ultieme ogenblik waarop helaas even geen camera voorhan den bleek. Zeg maar: Het Ko dak-moment als dé gemiste kans. Het klinkt onvoorstelbaar, maar het bedrijf Eastman Kodak zelf be leeft mogelijk binnen afzienbare tijd zijn laatste moment. Een faillis sement nadert. Mede door een op telsom van gemiste kansen. Eastman Kodak heeft, net als bij voorbeeld Polaroid, de slag om de digitale fotografie gemist. Het mil joenenbedrijf dat in 1888 het eer ste fototoestel voor het grote pu bliek uitbracht - 'you press the but ton, we do the rest' - zit in geld nood. Het aandeel is ingestort tot nauwelijks 50 dollarcent. 18.000 mensen moeten vrezen voor hun baan. Eastman Kodak was decennia lang toonaangevend en oppermachtig. Saillant detail is dat het bedrijf uit Rochester, New York, in 1975 zelfs de voorloper van de digitale came ra uitvond, maar in plaats van die gouden vinding van Steve Sasson te gelde te maken, werd de ontwik keling nooit uitgebouwd. Kodak was simpelweg te bang om de eigen florerende business in fo to- en filmproducten te schaden. En dus hield het bedrijf angstvallig vast aan fotorolletjes, toestellen, pa pier en winkels. En verdween het technische snufje - met de grootte van een naaimachine waarmee fo to's werden opgeslagen op een cas settebandje - in een kast. Kodak probeerde de afgelopen ja ren uiteraard nog wel de inhaal slag te maken. Maar het was door gaans too little, too late. Pogingen een voet tussen de deur te krijgen in de markt van digitaal printen boden onvoldoende soelaas. De opkomst van de smartphone lijkt de definitieve nekslag te ge ven. Zelfs de grootste fotodum- mies kunnen anno 2012 een vak kundig kiekje maken en dat, met één druk op de knop delen met al hun online-vrienden. Een hele ge neratie jongeren kent Kodak nau welijks nog. Of het moet zijn van het Kodak Theater waar jaarlijks de Oscars worden uitgereikt. „Het bedrijf is erfgoed. Vooral voor Amerika maar ook voor ons", zegt Frits Gierstberg, hoofd 'Vraag is of het bedrijf het wel had kunnen redden in het digitale tijdperk' tentoonstellingen van het Neder lands Fotomuseum in Rotterdam en voormalig bijzonder hoogleraar fotografie. „Dat zo'n bedrijf straks mogelijk niet meer bestaat, daar zijn eigenlijk geen woorden voor." Maar het zat er al jaren aan te ko men, weet ook Gierstberg. „Kodak staat voor velen symbool voor het fotorolletje. Dat is er eigenlijk al niet meer. En professionals, bij wie Kodak ooit geliefd was, waren ook al vaak met dat merk gestopt." Het is een misverstand dat alleen digitale fotografie Kodak de das omdeed. Het moment dat biosco pen overgingen op digitale projec tie, hakte er minstens zo stevig in. De filmindustie had de duizenden kilometers aan Kodak-film niet meer nodig. Gierstberg: „Het is de vraag of het bedrijf het wel had kunnen redden in het digitale tijd perk. Je ziet dat meer klassieke merken zijn afgehaakt. Elektroni- ca-concerns zijn een steeds belang rijkere rol in gaan nemen." De bazen van Kodak staan niet be kend om hun snelle ingrijpen als de markt ingrijpend verandert. Dat was ook al in de jaren zeven tig en tachtig het geval toen Fuji opdook. De leiding reageerde vol gens kenners te traag en ging er te lang vanuit dat de trouwe Kodak consument niet zou kiezen voor de Japanners. Ook al waren die goedkoper. Het Nederlands Fotomuseum, waar Gierstberg actief is, onder houdt banden met het 'Kodak-mu seum' in Rochester dat deels in het woonhuis van de oprichter Ge orge Eastman is gelegen. „Ook die mensen voelden uiter aard dat het slechter ging", zegt Gierstberg. „Het is een heel belang rijk fotomuseum. Het heeft een mooie, enorme collectie. Er is veel expertise. Vergeet niet dat het be lang van Kodak enorm is geweest. Het bedrijf heeft de fotografie ge populariseerd. Niet alleen wat be treft techniek, ook via reclamecam pagnes waarin aan gezinnen werd uitgelegd hoe je moest fotografe ren. Al heel vroeg gebruikte Kodak grote billboards. Kodak heeft ook een beeldtaal ontwikkeld." Is er dan helemaal geen hoop meer voor het bedrijf dat in 1999 nog gold als de tweede fototoestel- lenfabrikant ter wereld? Zeker wel, maar de kansen zijn er niet beter op geworden sinds vorige week het bedrijf- althans in Amerika - uitstel van betaling aanvroeg. East man Kodak zou nog anderhalfjaar vooruit kunnen dankzij geld van zakenbank Citigroup. Topman Antonio Perez is nu naar stig op zoek naar kopers voor zo'n 1.100 patenten voor digitale foto grafie. Kodak wil in surseance pro beren zijn niet-strategische intellec tuele eigendom van de hand te doen. Volgens kenners zou dit twee tot drie miljard dollar waard kunnen zijn. Ook vecht Kodak nog met onder meer Apple een overlevingsstrijd over patenten uit. Kodak verwijt het bedrijf dat uitvindingen zou den worden gebruikt. Mocht Ko dak die strijd winnen, dan kan dat geld opleveren. Maar de vraag blijft, komt dat op tijd? En mocht Kodak failliet gaan, dan gaat er op internetfora van fotografen al een grap rond: gelukkig hebben we de foto's nog. zie onze website:economie Reclames van Kodak uit 1958 en uit 2010 Steve Sasson, de man die voor Kodak in 1975 de voorloper van de digitale camera ontwierp. foto Eastman Kodak Company Ondanks het uitvinden van de digitale fotografie kon het 131 -jaar-oude bedrijf de ontwikkelingen op gebied van technologie niet bijhouden en vroeg om uitstel van betaling. Met een lening is een faillissement voorlopig afgewend. Het aandeel Eastman Kodak is ingestort (rode lijn). infographic CRW bron GN foto's AP 1970 1980 1888 's Werelds eerste camera voor het grote publiek: 'you press the button, we do the rest'

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 10