'Bal voor
carnaval
ligt bij
Betekop'
'Wij doen dit werk
voor de spoedjes'
241 zeeland
Raad van State: uitbreiding C1000
in Breskens mag buiten het centrum
Showband Sas
gooit het over
andere boeg
Buurtbemiddeling
Hulst werkt en
wordt voortgezet
zaterdag 21 januari 2012
door Raymond de Frel
SAS VAN GENT - Het al dan niet
doorgaan van het carnavalsfeest in
Sas van Gent ligt na een overleg
met wethouder Jaap Bos van de ge
meente Temeuzen weer bij carna
valsstichting De Betekoppen.
Bos ging gisterochtend met de leut-
vierders in overleg over het gewij
zigde. evenementenbeleid van de
gemeente. Dat is er vanuit bezuini
gingsoogpunt op gericht om orga
nisaties van evenementen meer
zelf te laten doen, onder meer op
het gebied van veiligheid en
schoonmaak.
Als de gemeente in Sas al het werk
doet dat zij vorig jaar met carnaval
deed, komt dat voor De Betekop
pen neer op een kostenplaatje van
ruim 20.000 euro. Dat is voor de
stichting een onoverkomelijk be-
drag.
„We hebben puntsgewijs doorge
nomen wat de gemeente en wat
De Betekoppen kunnen doen, zon
der dat wij daarmee precedentwer
king veroorzaken", zegt wethou
der Jaap Bos. „Het is overigens een
misverstand dat die rekening vast
staat. Aan de hand van deze begro
ting wilden wij met De Betekop
pen in discussie. De bal ligt nu bij
De Betekoppen. Zij gaan in over
leg met hun achterban."
Dat klopt, zegt vice-voorzitter Ro
bin van der Hooft van De Betekop
pen.
„De gemeente bekijkt specifieker
wat zij nog kan doen, maar zeker
is ook dat wij heel veel handjes
moeten vinden voor vrijwilligers
werk", zegt Van der Hooft. „De
vraag is of dat op korte termijn
haalbaar is. Daarnaast is het finan
ciële plaatje nog steeds zorgwek
kend hoog. Als wij er niet aan uit
komen, sluiten we de boeken.
Maar dat is niet onze insteek."
Het stichtingsbestuur legde de
kwestie gisteravond in een verga
dering voor aan de leden. Aan de
hand van die peiling beraden De
Betekoppen zich dit weekend op
hun toekomst.
In de rubriek De dag
van... staat elke zaterdag
een dag uit het leven
van een meer of minder
bekende Zeeuw cen
traal. Vandaag de dag
van David Harwijne,
ambulanceverpleegkundi-
ge bij Zorgsaam
Zeeuws-Vlaanderen.
Voor David Harwijne
vandaag even geen be
moeienis met sirenes
en zwaailichten.
De 35-jarige Middel
burger is vrijgemaakt om te wer
ken aan het Lucasproject, oftewel
de invoering van een automatisch
hartmassagesysteem. Lucas kan
doen, waar een mens moe wordt:
ongeveer drie kwartier in een
strak tempo op een borstkas druk
ken. Een mens houdt dat zo'n
twee minuten vol, daarna verslapt
hij. „In april of mei, als alle mede
werkers zijn geschoold, gaan we
dit reanimatieapparaat gebruiken",
vertelt Harwijne.
In de ontspanningsruimte wach
ten zijn collega's op een melding.
De piepers houden zich nog koest,
maar een knip in de vingers en al
les kan anders zijn. Rukken de col
lega's op de post in Oostburg uit,
dan schuift een van de ambulan
ces uit Temeuzen richting West-
Zeeuws-Vlaanderen. Moeten ze
vanuit Hulst aan de bak, dan gaat
een Terneuzense ambulance rich
ting Vogelwaarde.
Zo blijft een goede dekking van de
streek gewaarborgd. „Veel ritten
zijn eigenlijk niets meer dan ge
schuif Dit lijkt een heel spannend
beroep, maar eigenlijk valt dat best
tegen. Eerlijk is eerlijk, wij doen
dit werk voor de 'spoedjes'. In
noodsituaties kun je, binnen gel
dende protocollen, het verschil ma
ken als ambulanceteam. Het is ook
het enige vak binnen onze sector
waarin een verpleegkundige zelf
standig opereert en keuzes maakt.
Hoe rot het leed ook is, het zijn de
spoedritten waarvoor je het doet.
door Raymond de Frel
Die maken dit werk speciaal." Op
die momenten moet echt alles
kloppen. En dus maken de chauf
feur en verpleegkundige bij aan
vang van hun dienst altijd een
rondje langs de ambulance. Doet
alles het nog, zijn er voldoende
medicijnen in voorraad? Ja? Dan
logt het tweetal digitaal in, zodat
de centrale meldkamer kan zien
dat zij beschikbaar zijn. Tijdens
een rit gaat dat net zo. Een '1' staat
voor vertrek, een '2' voor aan
komst bij patiënt, en zo verder.
De procedures zijn standaard,
maar de omstandigheden altijd an
ders. Een eenzaam boertje dat al
twee dagen met een dwarslaesie
op de grond lag en aan zijn oren
ratten voelde knabbelen, een hoog
bejaarde man die al sinds de Twee
de Wereldoorlog onder een gat in
zijn dak sliep, een man die tijdens
het reanimeren zijn toupetje ver
loor... Achteraf kunnen de mede
werkers een glimlach vaak niet on
derdrukken. Harwijne: „Dat moet
ook wel, galgenhumor is een soort
zelfbescherming. Maar er is ook
ruimte om een traan te laten. Na
heftige ongevallen met overlede
nen of een reanimatie van een
kind pakken we vaak even rust
om alles goed te verwerken."
Dat geldt ook voor situaties
waarin geweld tegen het
ambulancepersoneel
Wordt gebruikt. Het komt ook in
Zeeland voor, al valt het hier vol
gens Harwijne nog wel mee. „In
de grote stad bellen ze bij wijze
van spreken 112 voor een taxi, als
ze geen beltegoed meer hebben. Ik
kan geen trend ontdekken dat
agressie tegen ons toeneemt, maar
het komt wel voor. In paniek, uit
'Bij agressie kan een op
merking van een van de
twee al het suswerk van
de ander teniet doen'
onwetendheid, vanwege een ande
re cultuur of door drugs- en drank
gebruik krijgen wij wel eens iets
naar ons hoofd geslingerd. In een
horecazaak, waar veel aangescho
ten mensen zaten, moesten wij
eens een vrouw met een epilepti
sche aanval helpen. We konden
haar niet direct optillen, maar
moesten haar eerst stabiliseren.
Dat duurde een bezoeker te lang.
Dan krijg j& dingen als 'hé eikel,
schiet eens op' te horen. In bedrei
gende situaties kunnen wij op een
rood knopje op onze portofoon
drukken. Daarmee zetten we de
portoverbinding met de meldka
mer ongeveer dertig seconden
open. Zij luisteren dan mee en ma
ken de inschatting om de politie
of andere hulp te sturen."
Soms speelt cultuur een rol
bij incidenten met agressie.
.Harwijne geeft een voor
beeld. „Als de vader in een Turks
gezin pijn in zijn borst voelt, zit de
woonkamer vaak vol met mensen.
De vrouwen huilen, de oudste
zoon doet het woord. Als wij con
stateren dat het meevalt, wat na
tuurlijk heel gelukkig is, nemen
wij hem niet mee. Maar dat vol
doet niet aan de verwachtingen
van al die mensen in de kamer."
De recent uitgebrachte film Dood
slag, waarin Theo Maassen een am
bulancebroeder spéélt die uit zijn
slof schiet omdat een agressieve
ling hem het bieden van hulp on
mogelijk maakt, wekt logischer
wijs Harwijnes nieuwsgierigheid.
„In dit soort situaties staat of valt
ook heel veel bij de relatie tussen
de chauffeur en een verpleegkundi
ge. Het is fijn als je weet hoe de an
der in elkaar steekt, wat voor ge
moed hij op dat moment heeft. Bij
agressie kan een opmerking van
een van de twee al het suswerk
van de ander teniet doen. Een bui
tenstaander ziet helemaal niet wie
de chauffeur en wie de verpleeg
kundige is. Wij moeten veel van el
kaar weten om goed te kunnen
functioneren. Dat gaat meestal wel
vanzelf. Ik bedoel; we zien elkaar
alle momenten de dag. Als tijdens
een nachtdienst de pieper gaat,
vlieg je uit bed, stap je in de ambu
lance en even later kijk je opzij en
zie je een verwilderde bos haren
achter het stuur zitten."
SAS VAN GENT - Showband Sas van
Gent gooit het over een andere,
minder traditionele boeg. Meer
show- en danseffecten en een min
der strakke presentatie moeten er
voor zorgen dat de terugloop van
het aantal leden een halt wordt
toegeroepen.
De showband zit vooral dringend
om slagwerkers verlegen. „Als er
geen slagwerkers bijkomen, ziet de
toekomst van de showband er niet
rooskleurig uit. Zonder slagwerk
kunnen wij geen optredens ge
ven", aldus Carine Goethals. Maan
dag is er een openbare repetitie,
vanaf 19.30 uur in De Roselaer.
door Martijn de Koning
DEN HAAG - De Raad van State
keurt de uitbreiding van super
markt C1000 aan de Burgemeester
Van Zuijenstraat in Breskens goed.
De Raad verwerpt daarmee het be
zwaar van Plus-supermarkteige-
naar Ronald Lohman, die het niet
eens was met de toestemming die
de gemeente Sluis verleende.
Lohman verhuisde een paar jaar
geleden naar het Spuiplein in Bres
kens. „Ik wilde uitbreiden, en de
gemeente vond dat een grote su
permarkt in het centrum thuis
hoorde. Dat heeft me heel wat
geld gekost, maar de achterliggen
de gedachte begreep ik", vertelt
Lohman. „Vervolgens wilde C1000
uitbreiden, en die mocht dat bui
ten het centrum. Dat is meten met
twee maten."
Het gaat niet om broodnijd, bena
drukt Lohman. „We draaien alle
bei als een tierelier. De C1000
moet uitbreiden, dat vind ik ook.
We kunnen de bezoekersstroom
's zomers nu al nauwelijks aan.
Met de bouw van al die vakantie
huizen langs de kust wordt het al
leen maar drukker."
Het belang van Breskens staat ech
ter voorop, benadrukt Lohman.
„Ik heb de afgelopen jaren mijn
nek uitgestoken om er hier een
bruisend centrum van te maken.
De gemeente heeft zelf ook veel
geïnvesteerd. Een tweede super
markt in het centrum zou een
enorme trekker zijn. Dan krijg je
hier ook een Action en een He-
ma."
De Raad van State moest beoorde
len of de gemeente op juridisch en
procedurieel vlak fouten heeft ge
maakt. Dat is niet het geval, meent
de Raad. Die noemt verplaatsing
van de C1000 bovendien niet rea
listisch: het zou te duur zijn en er
is geen plaats in het centrum.
HULST - Het oplossen van vaak klei
ne buurtconflicten door vrijwilli
gers werkt in Hulst. Vorig jaar zijn
37 aanvragen voor buurtbemidde
ling behandeld; 70 a 75 procent
van de zaken is opgelost. Landelijk
is de score 64 procent. Het succes
in Hulst smaakt naar meer. De ge
meente, de politie, Woongoed en
woonstichting Hulst hebben beslo
ten nog drie jaar door te gaan. In
Hulst zijn tien vrijwilligers actief
Klachten betreffen onder meer ge
luidsoverlast, vernielingen en par-
keerhinder. Extra vrijwilligers zijn
welkom. Info: buurtbemiddeling
gemeentehulst.nl of 06-54311465.
