Bouwpakket werd een droomhuis
wonen I
vrijdag 20 januari 2012
door Rob Paardekam
Al veertien jaar lang bestieren
John en Petra Siemerink water
sportwinkel De Zuidschor in
Wolphaartsdijk. Dat is zeven da
gen per week hard werken. Wonen kwam
daardoor lange tijd op de tweede plaats.
Een paar jaar geleden besloten ze de be
scheiden woning achter hun winkel toch
te vervangen door een nieuw huis. Het
werd een bijzonder project.
Al bladerend door het tijdschrift Elle Wo
nen stuitte Petra in 2009 op een bijzonder
object dat te koop werd aangeboden: een
houten casco huis dat in 2007 was ge
maakt als expositieruimte voor een woon
beurs in de Westergasfabriek in Amster
dam. „Ik zag dat wel zitten, zo'n houten
woning", herinnert Petra zich. „Ik ben al
tijd al gecharmeerd geweest van die prach
tige beachhouses op Cape Cod in Ameri
ka."
Na enig wikken en wegen besloten zij en
John het avontuur aan te gaan. En zo
werd hun toekomstige woning op een dag
als bouwpakket afgeleverd met drie diep-
laders. Vijftig ton massief vurenhout, be
staande uit drie lageadie op hoogwaardi
ge wijze kruislings op elkaar zijn gelijmd.
Het was overigens nog even spannend of
alles nog naadloos zou passen. Het hout
had tenslotte twee jaar in de opslag gele
gen en was een paar keer vervoerd. Geluk
kig paste alles nog prima. Niets ontbrak en
niets was kapot.
Mede door de hulp van de bekende hout
bouwer Jasper Kerkhofs, die het huis des
tijds ook opbouwde op de beurs in Am
sterdam, werd het casco in vijf dagen opge
bouwd.
Maar in een casco huis kun je nog niet wo
nen. Met de hulp van vakmensen en goog
le maakten John en Petra er in ruim een
halfjaar een prachtige woning van. „Ik
was bepaald geen expert in het bouwen
van woningen", geeft John toe. „Maar ik
heb de afgelopen jaren ontzettend veel ge
leerd."
De bouw verliep in zijn algemeenheid bij
zonder goed. Dat neemt niet weg dat de
experts hun hersens af en toe best eens
moesten laten kraken. Neem nou het dak.
De constructeur was van mening dat het
grote huis (tien bij twintig meter) enkel
een licht dak kon dragen. Diverse materia
len passeerden de revue. „Onder meer
PVC en golfplaten", vertelt John. „Maar
dat vonden we niet mooi. Uiteindelijk heb
ben we voor zink gekozen."
Het resultaat mag er wezen. Het huis is
niet alleen mooi en groot, maar ook nog
eens bijzonder goed geïsoleerd. In de zo
mer, als de mussen bij wijze van spreken
dood van het dak vallen, is het in huize
Siemerink nog relatief koel. Anderzijds ligt
in de winter de sneeuw langer op het dak
dan bij veel andere huizen.
Het ondememerskoppel zal overigens
nooit opscheppen over het huis. Sterker
nog, John zegt blij te zijn dat het vanaf de
weg niet te zien is. Vanaf het water is de
woning wel zichtbaar, maar gaat hij mooi
op in de omgeving. „Het hebben van een
groot huis is nooit mijn streven geweest",
stelt John. „Het is min of meer op ons pad
gekomen."
Qua inrichting hebben hij en Petra het so-,
ber gehouden. Het huis is van zichzelf al
mooi genoeg. Verder vallen de grote ruim
tes op. „Hoe vaak zie je geen heel grote
huizen die binnen toch heel hokkerig
zijn?", zegt John. „Dat wilden wij niet."
Pronkstukken zijn de salontafel en de keu
kentafel, die John maakte van het hout dat
overbleef „Geen tafels die je zomaar even
oppakt", grapt John. „De keukentafel
weegt 700 kilo."
