zeeland 117
Componeren met zaadjes
Palliatieve begeleiding
moet in AWBZ blijven
te gast
Klaar voor nationale tuinvogeltelling
maandag 16 januari 2012
Centraal: het werk van Rob Johannesma. Rechtsonder: werk van Remco Torenbosch. Links: het scherm van Mar-
tijn Hendriks.
door het ontbreken van context -
flauwe bijdragen. Daartoe reken ik
onder andere de geprinte dialoog
van gerlach en koop. De in een
houten frame geplaatste glazen
wand van Martijn Hendriks is
mooi, maar de betekenis ontgaat
me vooralsnog. Dat geldt voor
meer werken. Het is een tentoon
stelling om op te kauwen.
De paralleltentoonstelling in de Ka
binetten is ingetogener, maar ze
ker zo sterk als die in de Vleeshal.
Sommige kunstenaars komen met
inspirerender werk zoals Sara van
der Heide. In de hal toont zij een
diashow met puur op esthetiek ge
kozen rood-zwart witte reproduc
ties.
In de Kabinetten presenteert zij 24
lijstjes met steeds het woord 'etno
grafisch museum' in een andere
taal. Zo etaleert zij een achterhaal
de kijk op de wereld die voor ve
len echter nog steeds de bril is
waardoor ze kijken. Een sterke bij
drage vond ik ook de rasterprints
van Piet Dieleman, waarin subtiel
iconen uit kunst en geschiedenis
besloten liggen.
Of de pretenties van Herfsttij wor
den waargemaakt hangt mede af
van de discussie die dit project aan
zwengelt. Ga kijken en doe mee
zou ik zeggen.
'Herfsttij van het Modernisme',
De Vleeshal, Middelburg. T/m 18/3.
Di. t/m zo. 13.00-17.00 uur
door Mischa Beckers
Het veertienkoppige Tet-
zepi Bigtet integreert
muzikanten met wor
tels in jazz, klassieke
muziek en avant-garde rock. Het
resultaat is een strak en swingend
geheel met onder meer complexe
ritmiek, veel improvisatie, dyna
miek en live-elektronica. Woens
dag speelt het Tetzepi Bigtet, op
uitnodiging van Muziekpodium
Zeeland, in 't Schuttershof in Mid
delburg.
Daar bundelen ze hun krachten
met de jonge Duitse trombonist
Nils Wogram. Die kan zich door
zijn virtuositeit en gepassioneerde
spel meten met de besten in Euro
pa. De trombonist is ook een bege
nadigd componist. Bij Wogram
staat het avontuur voorop maar de
swing wordt nooit vergeten. Twee
redenen voor Tetzepi om de trom
bonist naar Nederland te halen.
Het bigtet hanteert een bijzondere
werkwijze bij het componeren. El
ke componist levert een seed, een
zaadje, dat staat voor een klein
compositieonderdeel. „Bij Tetzepi
worden de componisten aan de
gang gezet met de zaadjes en die
zaadjes zijn bovendien nog eens
hetzelfde", zegt Hans Leeuw, sa
men met Esmée Olthuis artistiek
leider van het Tetzepi Bigtet.
Alle andere componisten in het
project gebruiken die seed om een
stuk te maken.
De resulterende stukken zijn ver
schillend, doordat iedere compo
nist een andere invalshoek heeft,
maar tegelijk duidelijk verbonden,
juist door die seeds. „Het gaat hier
bij om de inspiratie van componis
ten daar meer een eenheid in te
smeden. Vijf van de zeven compo
nisten komen van buiten de band.
Wij gebruiken de seeds om een
soort eenheid in het programma
te creëren zonder de componisten
te beperken. Iedere componist is
volkomen vrij om een bepaalde
keuze in zaadjes te maken."
In het huidige programma leverde
ook Nils Wogram seeds aan waar
mee de componisten aan de slag
door Léon Phernambucq, voorzitter Raad van Bestuur Zorgstroom
Binnenkort stuurt de mi
nister een wetsvoorstel
naar de Kamer waarin
over de toekomst van de
Algemene Wet Bijzondere Ziekte
kosten (AWBZ) wordt gesproken.
Een deel van de zorg gaat naar de
zorgverzekeraars en een deel, de
begeleiding, naar de gemeenten.
De wet gaat, als alles goed gaat, in
per 1 januari 2013.
De overgang van begeleiding naar
gemeenten is een enorme operatie
waar veel geld mee gemoeid is. Ge
meenten worden verantwoorde
lijk voor begeleiding gericht op
deelname in de samenleving. Bur
gers worden geactiveerd in de sa
menleving actief te worden. Voor
de overgang van begeleiding van
AWBZ naar gemeenten is veel te
zeggen, maar één onderdeel zou
niet over moeten naar de gemeen
ten: de palliatieve begeleiding. Dat
is begeleiding van mensen in hun
laatste levensfase, zoals'Zorg
stroom die verzorgt bij mensen
thuis en in onze beide hospices in
Middelburg en Goes.
Wellicht is deze vorm van begelei
ding wel de belangrijkste vorm
van zorg en begeleiding in een
mensenleven.
In die laatste fase staat de wijkver
pleegkundige of verzorgende de
patiënt en zijn familie bij met aller
lei vragen die horen bij de laatste
levensfase.
In de voorafgaande periode heeft
de verpleegkundige vaak al een
hechte vertrouwensband opge
bouwd met de patiënt. Op natuur
lijke momenten, bijvoorbeeld tij
dens de dagelijkse verzorging, ont
staan er daarom vaak gesprekken
over pijnbestrijding of angst voor
lijden of het naderende einde.
Juist deze vorm van begeleiding is
onlosmakelijk verbonden met het
werk en de taak van de verpleeg
kundige of verzorgende; het gaat
om een vorm van begeleiding die
samenhangt met de zorg die gebo
den wordt. Die zorg is en blijft in
de AWBZ en palliatieve begelei
ding moet daarom ook in de AW
BZ blijven. Hier is immers ook ab
soluut geen sprake van begeleiding
gericht op participatie. Alleen al
daarom hoort palliatieve begelei
ding niet thuis in de Wmo.
Door overheveling naar de
Wmo komt deze uiterst
belangrijke vorm van bege
leiding vroeg of laat in de knel. In
de Wmo is geen sprake van een
verzekerd recht maar werken ge
meenten met beperkte budgetten.
Het is een reëel risico dat palliatie
ve begeleiding, zeg maar de vreem
de eend in de bijt van de Wmo,
dan onder druk komt te staan. Het
betekent dat het werk van de ver
pleegkundigen gesplitst moet wor
den in voor een deel werk dat ge
declareerd wordt bij verzekeraars
(het verpleegkundige deel) en
voor 'een deel bij de verschillende
gemeenten (het begeleidende
deel).
Dat is natuurlijk niet te doen. Je
kunt dit bijzondere werk niet in
stukken delen. Ook zullen de ad
ministratieve lasten verder stijgen:
de zorgverlener moet immers de
zorg via de verzekeraars afhande
len en de palliatieve begeleiding
via de Wmo. De verpleegkundige
zal weer meer tijd moeten beste
den aan papier dan aan de patiënt.
Zonde en onnodig. Gelukkig kun
nen we deze situatie nog voorko
men. Mijn oproep aan de politiek
is dan ook: hou palliatieve begelei
ding daar waar het hoort: in de
AWBZ.
Op 24 januari houdt Scoop in Mid
delburg een informatiebijeenkomst
over de overqanq van de beqeleidinq
naar de AWBZ.
gingen. Deze werkwijze is geïntro
duceerd met het album Seed uit
2009. Of, en wanneer er een opvol
ger van dat album komt is ondui
delijk. „Dat weten we nog niet.
Dat moeten we financieel nog be
kijken."
En daar wringt de schoen. De hoe
veelheid optredens bijvoorbeeld
van dit bijzondere gezelschap is re
latief beperkt. „Er zijn niet zoveel
podia meer over die nog dit soort
muziek programmeren en we zijn
relatief duur en onbekend. Het
wordt steeds moeilijker om een
dergelijke band weg te zetten. We
werken dan ook aan afslanking."
Op meerdere fronten. Zo begon
Tetzepi in 2006 ook met educatie
ve programma's. Eerst met ama
teurmuzikanten maar later steeds
meer en nadrukkelijker op middel
bare scholen. Tetzepi geldt als spe
cialist binnen de jazz en geïmprovi
seerde muziek op het gebied van
educatie.
„Hoe de focus precies gaat liggen
weten we op dit moment nog niet
exact. Daar zijn we wel mee bezig
maar educatie gaat het ook niet ge
makkelijk krijgen met de ophef
fing van de cultuurkaart."
Tetzepi Bigtet met Nils Wogram,
woensdag, 't Schuttershof, Middelburg.
Aanvang 21.30 uur.
MIDDELBURG - Deze koolmees is een echte overwinteraar. Heel anders dan
de zwartkop. De gekapte zangvogel trekt doorgaans weg naar landen rond
de Middellandse Zee. Toch zijn ze steeds vaker te zien, zegt Christiaan
Kooistra van Vogelbescherming Nederland. Met de huidige zachte winter
hoopt hij op een hoge score tijdens de nationale tuinvogeltelling komend
weekeinde. Over het algemeen gaat het volgens hem goed met de vogel
stand in Nederland. foto Henk de Wee
