Angst als slechtste raadgever Bloemen praat niet, I maar luistert kijktip Hoe ontwrichtend de angst voor het onbekende kan zijn, wil de nieuwe, heftige dramareeks Lijn 32 aantonen. „Ik hoop dat kijkers na het zien van deze serie met een andere bril op naar buiten stappen." door Monique Brandt zaterdag, 16.00 uur Een gewone ochtend in Amsterdam. Mensen stappen op buslijn 32, op weg naar hun werk of naar school. Niets bijzonders. Totdat het, pal voor het gerechtsgebouw, gru welijk misgaat. Explosie, gegil, de duistere klank van metaal op me taal. Dan: ijzingwekkende stilte. De nieuwe dramaserie Lijn 32 van de KRO en de NCRV, die de le vens van de passagiers vanaf dat vreselijke punt in de tijd terug in hun levens volgt, zet de kijkers vanaf het begin letterlijk met een klap op het puntje van de stoel. Dat mag je ook wel verwachten van een serie met een ongeëve naarde topcast: Marcel Musters, Peter Blok, Waldemar Torenstra, Gijs Scholten van Aschat, Annema- rie Prins, Eric van der Donk, Por- gy Franssen, Anneke Blok, Elsie de Brauw, Hans Resting en Sabri Saad el Hamus. Regisseur Maarten Treurniet klaarde de megaklus sa men met de scenaristen Marnie Blok (Treurniets echtgenote), Ka ren van Holst Pellekaan en Maar ten Lebens. „Dit soort series wordt in Neder land bijna niet gemaakt", verklaart Waldemar Torenstra het grote ani mo van gevestigde acteurs. „Een doorlopend verhaal met toch heel verschillende afleveringen, die steeds één personage belichten, als een soort patchwork bijna. En zo veel mooie acteurs. Wanneer krijg je nu de kans aan zoiets mee te werken?" De serie over de angst voor elkaar, die de samenleving in zijn greep lijkt te hebben, ontstond alweer een jaar of vijf geleden. Treurniet was gevraagd voor de regie van een serie die alleen nog bestond in script. Treurniet: „In elke afleve ring vond een andere terroris tische aanslag plaats, het ging er puur om hoe daarmee werd omge gaan. De moord op Theo van Gogh zat nog heel vers in het ge heugen. Ik begreep niet zo goed waarom men die serie wilde ma ken, vond het allemaal wat eendi mensionaal. Er werd gezegd: 'Het is maar amusement.' Dat was mij niet genoeg, dus ik haakte af." Vervolgens werd hij gevraagd een serie te bedenken voor een wed strijd, een zogeheten pitch, van het Stimuleringsfonds, het huidige Mediafonds. De winnaar zou geld krijgen om de bedachte serie te gaan maken. Treurniet vroeg schrij ver Carel Donk met hem mee te denken. „Ik wilde juist het tegen overgestelde maken: niet de heer sende angst benadrukken en ver groten, maar een serie die kijkers doet beseffen dat in een 'angst maatschappij' mensen met enorm veel vooroordelen naar elkaar kij ken. Zo'n verhaal kan best een ho ge amusementswaarde hebben, periode dat hij nog 28 kilo zwaar der was: „Het paste wel goed bij mijn rol." Musters auditeerde omdat hij met een gegrepen werd door het script: „Heel herkenbaar en invoel baar. Heel goed dat die serie nu ge maakt wordt, in een tijd dat veel mensen met een andere achter grond met argusogen naar elkaar loeren." Torenstra: „Het mooie is dat de serie laat zien wat die maat schappelijke angst en achterdocht aanricht bij de verschillende bevol kingsgroepen. Wat doet het met mensen in een volkswijk? En in een Marokkaans gezin? Bij snelle mediamensen? Ieder gaat er op een eigen manier mee om en dat is erg goed uitgewerkt. Daarnaast is het natuurlijk ook gewoon een lekkere actiethriller." De gelauwerde Elsie de Brauw is te zien als een gedreven kunstena res die op doorbreken staat. Maar haar persoonlijke leven loopt min der gesmeerd. Als echtgenote van 'een soort' Matthijs van Nieuw- kerk, gespeeld door Peter Blok, ver keert ze in een persoonlijke crisis. Ze vindt zichzelf minderwaardig omdat ze geen kinderen kan krij gen en ook nog eens een hart kwaal blijkt te hebben. De Brauw is als 'theaterdier in hart en nie ren' niet heel veel op tv, maar was blij dat ze op Lijn 32 kon springen: „Deze serie gaat echt ergens over. En het is leuk werken met zó veel acteurs met allemaal verschillende achtergronden." Nieuwkomers zijn de twee jonge Marokkaanse acteurs Aziz Akazim en Anouar Ennali. Anouar kende de dochter van Blok en Treurniet. „Ze gaf hem ons nummer omdat ze wel wat in hem zag." Aziz deed gewoon auditie, maar werd eerst afgewezen door Treurniet. „Hij was geweldig, hij kwam gewoon el ke week langs, zo graag wilde hij die rol." Uiteindelijk werd hij nog eens als proef met Waldemar Torenstra aan het werk gezet. Treurniet: „En toen ging het spelen als vanzelf Het is wel bijzonder, hij snapt écht waar de serie over gaat. Want alle Marokkaanse jongens die we tij dens de casting spraken, hebben hun eigen ervaringen: vals beschul digd worden van diefstal, van van dalisme, geen stageplek kunnen vinden. Ik hoop maar dat mensen die deze serie zien, er anders door gaan kijken. Dat ze naar buiten stappen met een andere bril op. Niet meer gekleurd door angst voor het onbekende. En verder is Lijn 32 gewoon een vette, lekkere serie. Spannend en vol emotie." Lijn 32, zaterdag, Nederland 2, 20.15 uur. Tïrsj Reageren? redactie.media@wegener.nl Waldemar Torenstra (foto boven), Marcel Musters (foto rechtsonder), Aziz Akazim, Anouar Ennali en Sigrid ten Napel maken deel uit van de ongeëvenaarde topcast in de nieuwe dramaserie Lijn 32. foto's NCRV maar ik wilde er toch echt ook wel boodschap aan geven." De vorig jaar uitgezonden serie A'dam-E.V.A won de wedstrijd, maar Treurniet werd verzocht zijn idee toch uit te werken. Al snel sprongen de KRO en de NCRV ge zamenlijk op het langzaam maar zeker op stoom komende treintje. Nu, jaren later, ziet een gaaf kindje dan eindelijk het levenslicht. Treur niet: „Lijn 32 gaat erom wat angst, gevoel van onveiligheid en voor oordelen met je doen. Dat we moe ten leren anders met elkaar om te gaan. Elk personage heeft: ook een persoonlijke, geheime angst of vooroordeel meegekregen." Scenarist Mamie Blok: „We heb ben het er vaak over dat je in dit land zo gek wordt gemaakt met angst. Voor aanslagen, moslims, verdachte pakketjes. Terwijl je als je om je heen kijkt, denkt: hoe erg is het nu eigenlijk? We hebben tij dens het werken aan de serie he laas niets ingeboet aan actualiteit. De realiteit haalde ons daarbij steeds in. Bomdreiging, verdachte pakketjes op stations die loos alarm bleken, een trein die werd stilgelegd omdat een moslim zat te bidden op het treintoilet." Alle personages zijn op een of an dere manier met elkaar verbonden en raken eikaars levens. Zo speelt Marcel Musters sigarenboer Sjors uit een gekleurde wijk, die begaan is met de buurt en zijn bewoners. Op een gegeven moment krijgt hij het vermoeden dat er een aanslag wordt beraamd en neemt hij con tact op met zijn vroegere maat Hein, nu een even gedreven als eenzame politieman bij de regiona le opsporingsdienst. Musters lacht wat besmuikt als hij de foto's van de serie ziet, die stammen uit de

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 81