onderwijs 117 Formules moeten echt zijn Hanne-Eva van Bremen woensdag 11 januari 2012 Hanne-Eva van Bremen uit Middelburg volgt het Technasium aan scholengemeenschap Nehalennia in Middelburg. Ze is van de exacte vakken. door Miriam van den Broek foto Mechteld Jansen derdaad meer in de richting van civiele techniek. Een tijd geleden ben ik naar de open dag van de TU Delft geweest. Daar zie ik mezelf best rondlopen, ja. De HZ zal het niet worden. Ik wil graag weg. En naar een universiteit." Ze denkt dat ze door het Technasium een voordeel heeft bij haar vervolgopleiding. „Daar moet je ook werken met projecten en presentaties houden. Net als hier. Ook leren we hier samen te werken en we zijn bezig met techniek en ontwerpen in de praktijk. Dat is het leukste van deze oplei ding. Dat je niet zomaar natuurkundige en wiskundige formules leert, maar dat je ze ook toepast in een realistische situatie." In een lokaal met grote, houten werk tafels, gereedschap en computers buigt een groepje VWO-5 leerlingen van scholengemeenschap Nehalen nia in Middelburg zich met een li niaal en een passer over een bouwteke ning. „Om de hoeveel meter komt er een buis door die dijk? En welke schaal is er ge bruikt? Dan kan ik berekenen hoe lang die buizen moeten worden", zegt Hanne-Eva van Bremen uit Middelburg tegen haar me de-leerlingen. De zestienjarige scholiere volgt de Techna- siumopleiding. Dat houdt in dat ze naast haar reguliere VWO-vakken, ook het vak Onderzoek en Ontwerpen (O en O) krijgt. Gedurende die drie uren in de week doen ze ervaring op met beroepen waarvoor een hogere technische opleiding nodig is. Beroepen als ingenieur en architect. Hanne-Eva is thuis de oudste van drie kin deren. Ze voetbalt twee keer in de week bij Zeelandia in Middelburg en speelt daar naast op zaterdag wedstrijdemOm de an dere week staat ze in de winkel van Bouw man in Domburg. Ze zou op zich best va ker willen werken, want ze vindt het er ge zellig met haar collega's, maar dan zou haar studie in de knel komen. En over haar studie is de Middelburgse heel serieus. Hanne-Eva is van de exacte vakken. Ze volgt scheikunde, wiskunde B, biologie, natuurkunde, Nederlands, Engels, Frans, Onderzoek en Ontwerpen, maat schappijleer en gym. Haar beste vriendinnen volgen een ander profiel en dus niet het Technasium. „Dat vind ik niet erg", zegt ze. „Als je later gaat werken, doe je dat ook niet met je vrien dinnen. Bovendien zou er dan van deze projecten misschien niet veel terecht ko men", lacht ze. Voor het huidige O en O-project moeten de scholieren een polder bij Ellewoutsdijk veranderen in een getijdengebied. Daar voor moeten er buizen door de dijk wor den aangelegd die zeewater aan- en afvoe ren. Terwijl Hanne-Eva alles exact opmeet met behulp van Google Earth, mailt een van haar klasgenoten naar Van Leeuwen Buizen om te vragen wat voor oplossingen er zijn om de buizen ook af te kunnen slui ten. Ook met een docent van de Hoge school Zeeland (HZ) en iemand van Rijks waterstaat hebben ze contact. De scholie ren pakken het uiterst professioneel aan. Aan een beetje smokkelen wordt niet ge daan. „Nee, het moet wel echt kloppen. Rijkswaterstaat is voor dit project onze op drachtgever. We willen dat het project uit gevoerd kan worden. Het is alleen jammer dat dat nooit gebeurt. Dat demotiveert soms wel." Hanne-Eva zit in het vijfde jaar. Wat ze na de middelbare school wil doen, weet ze nog niet, zegt ze. Maar met wat doorvra gen blijkt dat ze best goed weet wat haar ligt. „Ik vind het project dat we nu doen heel leuk. Ik hou wel van ontwerpen, maar niet van ontwerpen alléén. Land schapsinrichting trekt me bijvoorbeeld niet. Dat is te veel van: hier een boom en daar een struik. Ik vind het leuk als er ook iets van berekenen bij zit Dan kom je in Hanne-Eva van Bremen: „De TU Delft, daar zie ik mezelf best rondlopen, ja." Overleggen met klasgenoten Even poseren

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 53