Burnetii
Bcutm
j dinsdag 10 januari 201
foto's Lex de Meester
Dochter Sophie
met Tokkie-Tok
steeds belangrijker. Dat eet je als het ware met
je eten op, als je bewust eet."
Bij alle activiteiten die hij ontplooit, heeft Van
de Kreeke de inwoners van de stad in gedach
ten; zij zijn de belangrijkste afnemers van 't
Hof Welgelegen. In de zomer worden op het
erf diners gegeven, drie rustieke bouwsels op
zijn land worden als vakantiehuisjes verhuurd.
In de schuur wil de stadboer een restaurantge
deelte maken, waar koks siroopjes, jammetjes
en chutneys kunnen maken van de eigen
producten. Plannen genoeg. Een'kas bouwen
bijvoorbeeld, om in de winter zelf postelein en
andere groenten te kunnen telen. Meer kip
pen, vrij rondlopend in de boomgaard.
En vannacht nog zat hij tot drie
uur te tekenen aan een ontwerp
van een wiedbed aangedreven
door elektromotoren, gevoed
door zonnepanelen. „Dat
moet te doen zijn. Ik wil
over twee jaar de eerste
C02-neutrale boer zijn."
Die gedrevenheid komt uit
een vorig leven. Vóór hij
't Hof Welgelegen kocht,
was Van de Kreeke pro
ducent van biomassa. En
daarvoor directeur van
een grote fabriek voor
de verwerking van
voedsel dat over de
datum was. Dage
lijks zag hij vracht
wagens vol voedsel
binnenkomen,
om vernietigd te
wórden. „Prima
voedsel, maar
het mocht niet
meer verkocht
worden. Ver
spilling, daar
ben ik erg mee
bezig. Ik wil duur
zaam leven."
Verveine-siroop
eerst zijn er ook wat van de kogelboontjes
geleverd aan het sterrenrestaurant Oud Sluis.
Dat gaat er 'iets leuks' mee doen. In een grote
zak staat 'nog zo'n mooi Zeeuws product' waar
topkok Sergio Herman door geïnspireerd is:
het Zeeuwse vlegelgraan. „Er zijn twee rassen;
een meelgraan, waar je broodmeel van maakt,
en een ras datje als kooktarwe kunt gebruiken.
Te vergelijken met risottorijst, of parelgort.
Dinsdag was ik in Oud Sluis en toen vertelde
Sergio dat hij experimenteert met een dessert
van Zeeuws kookgraan."
Hij heeft alweer iets nieuws ontdekt: Zeeuwse
gele radijsjes. „Die naam dragen ze van
oudsher. Toen ik het zag, dacht ik gelijk: daar
moet ik wat mee. Het verhaal bij voedsel wordt
Ondine
van der Vleuten
