reizen4 SS in Indische Oceaan sr Vakantiebeurs Zaterdag 7 januari 2012 reizen@wegener.nl 024-3650360 COLOFON Eindredactie: Johan Bosveld redactie.reizen@wegener.nl Vormgeving: Ben Vosseberg Advertentieverkoop: Wegener Media Nationale Verkoop verkoop.dagbladen@wegener.nl Sri Lanka is een paradijs. Het kleine eiland (anderhalf keer zo groot als Nederland) in de Indische Oceaan overweldigt met majestueuze land schappen, culturele hoogtepunten, een gastvrije bevolking en prachtige stran den. Wie hier in een luxe resort aan het strand blijft, beledigt dit prachtige land. Wij gaan met onze gids/chauffeur Palitha Gajanayaka (roepnaam Pali) op weg naar Kandy. Eerst stoppen we bij het olifanten weeshuis in Pinnawela, waar we getuige zijn van het dagelijkse ritueel. De kolossen wandelen in een lange rij achter elkaar naar de rivier om te drinken, te baden en te spe len. Het lijkt een circus, maar de toeristen brengen wel geld in het laatje. Van de olifanten naar de groene zee van rust in de Botanische Tuinen van Perade- niya in Kandy is een groot contrast. De tui nen vormen een indrukwekkende verzame ling bloemen, bomen, kruiden, varens en ga zonnen. Terwijl we ons vergapen aan reus achtige vijgenbomen en dubbele kokosnoot- palmen, waaraan kokosnoten van maar liefst 20 kilo groeien, wordt de paradijselijke stilte plotseling verstoord door honderden vliegende honden. De ffuitetende vleermui zen met een spanwijdte van 1,5 meter ma ken een hels kabaal, iets tussen een kraai en een boze ekster in. Wie Kandy bezoekt, kan niet om de Tempel van de Heilige Tand heen. Daar ligt, in een goed afgesloten ruimte, achter houten tra lies en bewaakt door monniken, een tand van Boeddha. Aan het eind van de zomer, als het volle maan is, wordt het heiligdom tevoorschijn gehaald. Duizenden dansers en trommelaars en tientallen kleurrijk versier de olifanten lopen dan in dagelijkse optoch ten temidden van een zee van vlaggen en lichtjes door de straten van Kandy. Hoogte punt is Maligawa, een enorme mannetjesoli fant met reusachtige slagtanden, die de tand van Boeddha onder een glazen stolp op zijn rug draagt. Kandy ligt op zo'n 500 meter hoogte. Nadat de Engelsen de VOC het land hadden uitge gooid, ontdekten ze dat de berghellingen niet alleen verkoeling boden, maar ook per fect waren voor theeplantages. Op grote af stand zie je gekleurde stipjes in het groene landschap: theepluksters die de blaadjes in korven naar de theefabriek vervoeren. Yanuit de stad kun je prachtige tochten ma ken. Zoals naar Adam's Peak, een berg van ruim 2.200 meter hoog, die bij zonsopgang een fabelachtig uitzicht biedt. Wie dat wil meemaken, moet vanaf de voet van de berg omhoog klimmen over een 7 kilometer lang pad met 5.200 treden. Wil je er op tijd zijn, dan moet je de avond van tevoren al vertrek ken. Minder inspannend is de tocht naar Worlds End in Horton Plains, een bergpla teau op zo'n 2.000 meter hoogte. Vanuit Nuwara Eliya (een 'Engels' stadje op twee uur rijden van Kandy) brengt een gids ons naar het nationale park. De tocht begint in de ochtendschemering. Een half uur later is de hemel strakblauw. We passeren venne- Wanneer ik ergens naartoe vlieg, wenst vriend en vijand mij steevast een prettige vakantie. Tegen sputteren dat het om werk gaat, doe ik allang niet meer. Wie verre vluchten maakt, gaat op vakantie. Wie elke dag naar Amsterdam reist, ook een mooie toeristische bestemming, gaat naar z'n werk. Het woord vakantie is af komstig uit het Latijn. In het ouderwets gespelde vacantie zit het woord vacant, vrij, beschikbaar, nog in te vullen. Voor sommige mensen een fijne gedachte, voor anderen een afschrikwekkende. Als er niets is, moet je het immers invullen. Leven in het niets is, behalve voor nihilisten, geen aantrekkelijke optie. En hoe meer er niets valt weg te poet sen, des te groter de behoefte aan hulp. Zo ontstaan reisbu reaus en vakantiebeurzen. Hulpverleners die er voor zorgen dat de leegtes worden doorstaan. Ik ben weieens buiten mijn wil op de Vakantiebeurs be land. Dat was om een paar foto's af te leveren bij een be vriende hotelmanager. Stonden we samen een week daar voor nog met een flesje bier in de ondergaande zon aan zijn Caribische hotelbar, nu stampte ik de natte sneeuw van de schoenen in de Jaarbeurs in Utrecht. Wat een tragiek. Eenmaal binnen werd het er niet beter op. Ontelbaar veel hulpbehoevenden schuifelden rond in de immense hal langs standjes van exotisch allooi. Mensen op zoek naar de opvulling van hun leegte, die vakantie heet. Alle lust om ooit nog zelf een sprookjesachtige bestemming te bezoeken vergaat me op zo'n moment. Ongewild hoor je ge sprekken. 'Nee, Bali daar zijn we vorig jaar al ge weest. Ja, Angkor Wat dat lijkt ons wel, eh wat, maar kun je daar ook pinnen? En toen kwamen we op Guadeloupe, geen fatsoenlijke koffie te krijgen!' Het doorgeven van ervaringen is verworden tot het uitwisselen van banaliteiten. De bestemmingen mo gen dan wel idyllisch of ronduit wonderschoon zijn, wanneer niet voldaan wordt aan de eigen voor waarden van luxe en gemak zijn er snel klachten. Ik begrijp natuurlijk ook wel dat de mens vandaag de dag min of meer wordt gedwongen zelf ook eens de stoute schoenen van de ontdekkingsreizi ger aan te trekken. Wanneer je gemakkelijk en be taalbaar elke droombestemming kunt bereiken, waarom zou je dat dan niet doen? Over een paar jaar lukt dat niet meer. Dan is reizen om milieure denen zo duur gemaakt dat het alleen nog met een goedgevulde portemonnee te betalen is. Door de Chinezen dus. Als we dan nog een euro hebben, zal die vele malen omgedraaid worden voor hij aan vakantie opgaat. Dus moe ten we het er nu nog even van nemen. Met z'n allen zo ver mogelijk weg. In mijn jeugd verslond ik de boeken uit de Bob Evers-serie. Het waren mijn wereldreizen. Pijama-rel in Panama, Tram melant op Trinidad, Meesterstunt in Mexico. Titels die tot mijn verbeelding spraken. Atlas erbij en nieuwsgierig ont dekken welke route Ian, Arie en Bob volgden in hun avontu ren. Daar moest ik later ook naartoe. Toen kon ik nog niet weten hoeveel mensen er met me mee zouden gaïn. Vlieg reizen werden betaalbaar en met z'n allen stapten we in. Een wereld die honderdduizenden jaren ongerept lag te rus ten, werd binnen de kortste keren ontdekt en in kaart ge bracht. Televisieprogramma's brachten de wonderen onder de aandacht van een groot publiek. Het duurde even voor de de bevolking ter plekke opzij werd gezet door TUI of Neckermann, maar toen kon het ook echt los. En nu zijn ze er niet meer, die onontdekte pareltjes. Ham burgers en Heineken zijn tot in alle uithoeken van de we reld ruim beschikbaar. Jammer toch? Of zit ik nou heel erg te zeuren en te klagen? Waar haal ik eigenlijk de tijd van daan om er over na te denken en het ook nog eens op te schrijven? Tja, hoe zal ik dat nu eens uitleggen? Het komt doordat ik wat tijd heb te overbruggen. Ik ben een leegte aan het wegwerken op een Caribisch pareltje. Ontdekt toeri ik toevallig op die vakantiebeurs was. Ik kijk nu al een mi nuut lang, licht ontroerd, naar een kleine kolibrie, die in een kunstige surplace voor een rode bloemkelk hangt. Ik ben ver van huis, inderdaad, heerlijk met vakantie.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 74