Burger profiteert van
papierloos vergaderen
Als de wind
jaagt, jaagt
de jager niet
50%
281 zeeland
j2^E22!3325IB
€5,-
Geschil over vishandel
restaurant Heerenkeet
JE BESPAART
€5,-
zaterdag 7 januari 2012
issBsasBisaggsagsss
mi ken werk
PZC-verslaggevers houden blogs bij
over cultuur, literatuur, levensbe
schouwing en voetbal: pzc.nl/blog.
STUUR UW TIPS NAAR redactie@pzc.nl
Elk raadslid een iPad en
weg met die enorme stapels
papier. Maar hoe komt de
burger nu nog aan informa
tie over raadsvoorstellen en
besluiten?
Nieuwe tijd, nieuwe
werkwijze. Geen dikke
pakken papier meer
waar hele bossen voor
gekapt moeten worden, maar alles
digitaal. Geef elk raadslid een
handzaam computertje en hij
heeft alles bij de hand. Elk voor
stel, elk besluit, elk document is
via de iPad te raadplegen.
Alledrie de Walcherse gemeenten
stappen over op papierloos verga
deren. Vlissingen is al zover, in
Middelburg is een proef zeer goed
bevallen (slechts één raadslid en
twee fractie-assistenten willen
niet mee in de digitalisering) en
Veere neemt als laatste binnenkort
afscheid van het papier. Nu kost
het even geld om de iPads te ko
pen, maar uiteindelijk is het goed
koper want er hoeft veel minder
gedrukt en verstuurd te worden.
door Maurits Sep
Of papierloos vergaderen werke
lijk tot betere besluiten zal leiden,
zoals bijvoorbeeld Veere belooft,
dat zal moeten blijken. Raadsle
den zullen ongetwijfeld steeds han
diger worden in het gebruik van
de iPad en vlotter de juiste infor
matie vinden. En mogelijk meer re
levante informatie vinden, omdat
ze meteen op internet kunnen zoe
ken naar achtergronden en aanver
wante ontwikkelingen.
Of dat ook tijdens de vergaderin
gen lukt, lijkt onwaarschijnlijk - ze
zullen toch ook moeten luisteren
naar de andere sprekers. En of
daar vervolgens een 'beter' besluit
uit voortkomt, is deels een waar-
de-oordeel en moeilijk meetbaar.
Hoewel papierloos vergaderen
vooral goed lijkt voor raadsleden,
hebben burgers er toch ook baat
bij. Want nu de gemeenten alle
plannen, voorstellen en besluiten
alleen nog maar digitaal leveren,
worden ze ook allemaal gepubli
ceerd op internet. Elke inwoner
kan alles dus thuis lezen op de
computer. Op de websites van de
gemeenten staan alle agenda's en
bijbehorende stukken. Het is soms
nog even zoeken hoe je op die pa
gina's komt, maar dat went snel ge
noeg. En lezen op de computer is
niet altijd praktisch, maar heeft
ook een voordeel: je kunt met een
zoekvraag alleen die passages zoe
ken die je het meest interesseren.
Tot zover het goede'nieuws. Want
er zitten twee nadelen aan voor de
burgers. Ten eerste zul je elk stuk
dat je toch op papier wilt of moet
hebben, zelf moeten printen. Dat
is eigenbelang en dat mag iets kos
ten. Het grootste nadeel is dat het
voor belangstellenden een stuk las
tiger wordt vergaderingen te vol
gen. Of je moet alles thuis printen
en meenemen, of je moet zelf een
draagbare computer hebben en
meenemen. Beide zijn een belem
mering en kunnen ertoe leiden
dat minder mensen naar de raads
zaal komen. Dat maakt de kloof
tussen burger en politiek groter,
terwijl overheden juist alle moeite
doen dat gat te dichten.
KOOP DIT WEEKEND
OPSWEETDEAL.NL
WEEKENDDEAL Dansen op je verjaardag? Hou een McDance feestje of een McBreak party bij MOVES!
Zeeland voor maar €5,- p.p. Ga 45 min. dansen en geniet van een McDonald's Happy Meal!
IN PLAATS VAN
€10,-
KORTING
De jachtperiode op damherten
in de natuurgebieden in de Kop
van Schouwen is halverwege.
Uit een tussenbalans blijkt dat
de dieren zich niet gemakkelijk
laten schieten. Of het streefgetal
van geschoten dieren wordt ge
haald is onzeker.
door Melita Lanting
Uiterlijk zeven uur 's
ochtends op de par
keerplaats in
Nieuw-Haamstede",
had Fred Jaggie, voor
zitter van de hoefdiercommissie ge
zegd. „We moeten er in hét don
ker naar toe."
Op weg er heen verschijnt ineens
een damhert in de koplampen.
Het dier schrikt en springt terug
richting bos. Met bonkend hart
rijd ik nóg voorzichtiger verder
richting Nieuw-Haamstede. In ie
der geval al één hert gezien.
Op de afgesproken plek staan drie
jagers. Ze zijn niet erg optimistisch
of de jacht succesvol zal zijn want
het is nog etg winderig. „We zul
len wel niet zoveel zien. Want het
gezegde luidt: als de wind jaagt,
jaagt de jager niet", zegt Jaggie.
In het pikkedonker gaan we op
weg. Over prikkeldraad klauteren,
door het mulle zand ploegen en
waden door water. De tocht doet
denken aan de nachtelijke speur
tochten van vroeger. Met dat ver
schil dat dit terrein wel érg moei
lijk begaanbaar is.
Na een kwartiertje lopen, splitst
de groep zich. Samen met Fred Jag-
gi nestel ik me op een duintje. Met
een paar palen is daar een soort
hokje gemaakt, afgeschermd met
camouflagenetten. Afgezien van
de lamp van de vuurtoren is het
nog steeds pikkedonker. „We moe
ten op tijd zitten, want bij het eer
ste licht gaan ze lopen", zegt Jag
gie. Hij wijst naar een plek ergens
in het donker. „Daar komen ze
langs. En daar links komen ze ook
vandaan." Voorlopig is er nog
niets te zien en behalve het geluid
van het ruisen van de wind en de
zee is het stil. Het wordt langzaam
lichter en de verrekijker kan erbij
worden gepakt. Beweegt daar nu
wat of is het verbeelding? Het is
verbeelding. Er beweegt helemaal
niets. Geen vogel, geen damhert.
Jaggie staat op en kijkt nog eens
aan de andere kant van de duin.
„Ook niéts", fluistert hij als hij te
rugkomt. We gaan weer stil zitten
kijken. Een half uur, een uur, an
derhalf uur.... Geen hert te zien.
Tegen negen uur is het helemaal
licht. Jaggie besluit dat het welle
tjes is geweest. „We gaan naar de
andere jagers. Ik zal wel even mel
den dat we er aan komen." Een vei
ligheidsmaatregel want je zal maar
in het schootsveld komen als een
jager aanlegt voor een schot.
Ineens zien we een damhert. Een
mannetje met een flink gewei
maar volgens Jaggie nog best jong.
Op een drafje gaat hij voorbij rich
ting bosjes. Het hert heeft geluk,
De jager schiet niet. „Ik mag nog
geen mannetje schieten", zegt Jag
gie. „Je moet eerst drie hindes
schieten voor je een geweidrager
mag schieten en ik heb nog twee
te gaan." Even later horen we toch
een schot, gevolgd door nog een.
Misschien was dit hert toch wat
minder gelukkig dan we dachten?
We zullen het nooit weten.
door Adri Klinkenberg
DEN HAAG - Twee bewoners van de
Boogerdweg in Kerkwerve bewo-
gen gisteren bij de Raad van State
hemel en aarde om de vestiging te
gen te houden van het visverwer-
kingsbedrijf dat eigenaar Richard
Snijder van restaurant De Heeren
keet daar wil beginnen.
„Van het restaurant wisten we na
tuurlijk, toen we daar tien jaar ge
leden onze huizen kochten", zei
den de twee protesterende stellen
in Den Haag. Het restaurant staat
aan de andere kant van de weg.
Toen Snijder van de provincie Zee
land vorig jaar toestemming kreeg
om op een voormalig agrarisch
stuk land een vis verwerkingsbe
drijf te bouwen, kwamen omwo
nenden H. Aarnoudse en R. Can
ters in actie. Volgens hen is het be
drijf, dat er inmiddels al bijna
staat, een aanslag op het natuurge
bied Tureluur en de vogelstand,
omdat het bedrijf geluidsoverlast
veroorzaakt door af en aan rijden
de vrachtauto's en de koelinstalla
ties van het visbedrijf Snijder is
ook groothandelaar en levert aan
de horeca op Schouwen-Duive-
land en de Bevelanden.
De Raad van State doet binnen
twee weken uitspraak.
