Kroon op werk in mannenwereld
zakenvrouw
Aithra Belofte Award voor Astrid Boot
Het is altijd feest hij de Aithra- dames.
Astrid Boot (37) van Kinderdagver
blijf Bellefleur ontving tijdens het
Aithra Award Gala op 19 novem
ber in de Kloosterkapel van Hol
land Casino in Breda de Aithra Be
lofte Award. Compleet overrom
peld was ze. Pogingen om onder de
nominatieóuit te komen met excu
ses als 'daar heb ik toch geen tijd
voor als onderneemster met een
jong gezin' en 'ik zit niet zo te
wachten op al die aandacht' misluk-
ten: mede dankzij het enthousiaste
team medewerkers dat Boot op alle
locaties om zich heen heeft verza
meld. Met betrokkenheid, een hori
zontale organisatie en een eigen vi
sie op kinderopvang probeert zij
zich te onderscheiden van de con
currentie. "Rust op de locatie vin
den wij heel belangrijk en we heb
ben op elke locatie een leidingge
vende boventallig ingepland die als
aanspreekpunt dient voor zowel
personeel als ouders."
Acht jaar geleden zegde Astrid haar
baan als peuterleidster op en open
de hoogzwanger haar eerste vesti
ging in Prinsenbeek. Haar markton-
derzoek bestond erin een adverten
tie in de plaatselijke krant te plaat
sen en eens af te wachten hoeveel
reacties daarop zouden komen. In
middels telt Kind erdagve rblijf B el -
lefleur vijf vestigingen en opent een
zesde locatie binnenkort haar deu
ren. "Ik groei door mond-tot-
mondreclame, de vraag ontstaat
door behoefte. Daar speel ik op in.
Soms vragen mensen die ook voor
zichzelf willen beginnen-mij om ad
vies. Veel van hen zie ik afhaken op
het laatste moment. Angst voor het
onbekende speelt daarin vaak de
hoofdrol. Om je passie achterna te
gaan heb je doorzettingsvermogen
en lef nodig en mag je jezelf niet uit
het veld laten staan. Ik zeg ook al
tijd tegen mijn medewerkers: zie
dingen niét zo snel als een fout,
maar als een leerervaring."
Het is een komen en gaan op
het kantoor van Mariëtte
Langes (49), nog geen week na
dat zij als directeur van Rosma
len Gerechtsdeurwaarders de Ai
thra Award in ontvangst nam; de
erkenning voor Brabants meest
aansprekende ondernemende
vrouw. Fleurige boeketten met
kaartjes vol felicitaties. Ook op
richter Wil Rosmalen (69) stapt
binnen met zijn vrouw Corry, on
der zijn arm een cadeau: een le
vendig kunstwerk voor aan de
muur. Mariëtte is een kleurrijk
persoon.
door Dorien van Dijk
'je hebt tegenwoordig veel 'hemel-
fïetsers', maar ik zocht betrouwbare
mensen voor de zaak, mensen die
met twee benen op de grond staan",
zo licht Rosmalen zijn laatste jaren als
directeur toe. Hij is na zijn pensioen
adviseur geworden binnen het be
drijf, drie medewerkers kochten zich
in, ónder wie ook "Werner, de echtge
noot van Mariëtte. De dagelijkse lei
ding van het gerechtsdeurwaarders
kantoor is de volledige verantwoorde
lijkheid van Mariëtte. "Het vak zit in
mijn lijf, bloed en genen", lacht ze.
Al sinds 1982 is Mariëtte in het ambt
werkzaam. In 1992 stapte zij bij Ros
malen binnen, toen nog een kantoor
op de Koninginnestraat in de Bredase
binnenstad met vijftien tot twintig
medewerkers. Vanuit deze positie
De latere winnares in gouden jurk hoort toe.
Foto's: Kees Bennema
Mariëtte ook deels verantwoordelijk
voor het personeelsbeleid van de in
middels 110 medewerkers, waarvan
er 25 in Sittard, twee in Utrecht en
23 in de Haagsche Beemden (waar
Rosmalen één van de twee partners is
van PRC) werken. Daarnaast is
Mariëtte dankzij haar succesvolle
zoektocht naar het stroomlijnen van
processen bij de overgang van de kaar
tenbak naar een digitaal systeem spe
ciaal voor deurwaarders, nu voorzit
ter van Dipned; de gebruikersvereni
ging van 'haar' systeem waar inmid
dels 120 kantoren bij aangesloten
Mariëtte Langes met haar prijs.
zijn. Achter de schennen regelt zij de
schema's van de hockeyclub van haar
zoon en is zij lid van het parochiebe
stuur en houdt avondwake?. Hier
door lijkt het alsof de dagen van
Mariëtte 48 uur tellen, in plaats van
24. "Het komt allemaal neer op goed
plannen en voorbereiden. Werk op
tijd je afspraken goed af. Het voegt
niets toe als je voor een vergadering
nog even gauw de notulen doorbla
dert. Dat werkt niet. Een stukje zelf
kennis helpt ook. Zorg datje mensen
om je heen verzamelt voor zaken
waarin je minder goed bent. Verder
moetje geloven, in jezelf en goed kun
nen luisteren. In je hoofd kun je dan
een resumé maken van het geen is ge
zegd. Zo kom je sterker over."
volgde ze - in 3,5 jaar - de vieqarige
universitaire deurwaardersopleiding.
In april 1996 slaagde ze voor haar
mondeling en nog geen twee maan
den later reed ze in haar auto haar 'ex-
plootjes' af: adressen waar ze ambtelij
ke stukken, een ^dagvaarding of bete
kening moest afgeven. "Je doet als
kandidaat gerechtsdeurwaarder alles
wat een deurwaarder kan, maar het
grote verschil is dat op het momentje
gerechtsdeurwaarder wordt, je auto
matisch ondernemer wordt." Dat mo
ment brak in 2001 aan. "Al voelt het
meer alsof we onbezoldigde ambtena
ren zijn. De Gerechtsdeurwaarders-
wet is heel strikt, je hebt weinig vrij
heden. Dit maakt het ook moeilijk
om je als kantoor te positioneren en
te concurreren. 'Daarnaast is deze be
roepsgroep onderhevig aan veel en
zware controles op processen en het
altijd waakzaam oog van het Bureau
Financieel Toezicht."
Stoffig imago
Het is er Mariëtte alles aan gelegen
om korte metten te maken met het
stoffig imago van haar beroepsgroep.
In 2006 verhuisde Rosmalen naar de
Stadionstraat, pal naast het NAC-sta-
dion. Een opvallende keuze, evenals
het transparante ontwerp van het kan
toor. "Het kantoor is de spiegel van
onze organisatie", vertelt Mariëtte
trots. "Er is veel lichtinval en door
het vele glaswerk kun je iedereen
zien zitten. Het pronkstuk vindt ik
zelf de bieb; een klassieke stijl gecom
bineerd met een lavendelkleur." De
awardjury van Aithra, een stichting
voor vrouwelijke ondernemers in Bra
bant, werd dan hier ook met open ar
men ontvangen.
Mariëtte: "Het begon met de vraag of
ik een aantal vragenlijsten wilde invul
len. Ik ben er eens goed voor gaan zit
ten." Want naast directeur met in het
takenpakket de financiële en operatio
nele zaken binnen Rosmalen, is
Drie lange weken
Tussen het bezoek van de jury aan de
Stadionstraat en het gala zaten drie lan
ge weken. "Ik had mijn vrienden ge
vraagd bij het podium te gaan staan
voor het geval dat ik van de drie over
gebleven onderneemsters het niet zou
worden. Dan zou ik mij even met
mijn dierbaren terugtrekken om daar
na alsnog te feesten. Ik had een brief
je geschreven met dingetjes die ik wil
de zeggen als ik het wel zou worden.
Ik zou het in mijn tas stoppen, maar
moest het onverhoopt uit mijn hoofd
leren, toen mijn kapster zei dat mijn
bril écht niet bij mijn jurk en kapsel
paste. Ik werd overspoeld door blijd
schap toen ik hoorde dat ik het was
geworden en de jury zei dat ik 'warm
te en passie' uitstraal in een wereld
die bekent staat als 'hard en kil'. De
award voelt als een kroon op mijn
werk in een mannenwereld!"
