Het verhuisbare huis 29 wonen vraag antwoord :<s wonen@wegener.nl 024-3650509 Zaterdag 17 december 2011 Het verhuisbare huis dat architect Jack van der Palen heeft ontworpen, behoeft nauwelijks onderhoud en is uiterst duurzaam artist impressions Archiview Een huis dat je kunt meenemen als je gaat verhuizen? Wie verknocht is aan zijn stulpje zou dat misschien best willen. Het lijkt te mooi om waar te zijn, maar volgens de Groningse architect Jack van der Palen kan het best. Hij ontwierp het verhuisbare huis. door Shyra Hueting Het idee is twee jaar geleden ont staan tijdens een excursie naar een scheepswerf Architect Jack van der Palen zag daar hoe een schip heel efficiënt in één keer in elkaar werd gezet, en hoe huid en constructie als vanzelfbij elkaar horen. Hij mijmerde wat voor zich uit, - en vergeleek het in gedachten met al die ste nen, kabels en andere losse onderdelen die in de bouw worden gebruikt om er uiteindelijk een woning van te maken. Dat zou toch anders moeten kunnen. En hij bedacht iets anders. Op tafel in zijn kantoor van Architectengroep Archiview staat een maquette van een futuris tisch bouwwerk. Het is het concept van zijn verhuisbare huis, dat uit glas, staal en alumini um bestaat. Het is nog nergens gebouwd, maar volgens Van der Palen is het helemaal doorgere kend en derhalve klaar om 'geboren' te wor den. Als iemand het wil hebben, kan dat. Voor 300.000 euro heb je er eentje. Her en der in het land zijn gemeenten al enthousiast, en de welstandscommissies ook. Hoe de verhuizing van dit huis in zijn werk gaat, hangt onder meer af van de locatie. „Als het aan het water staat, dan kan het in zijn ge heel per schip worden vervoerd. Maar het kan ook in een paar losse delen over de weg wor den getransporteerd. Er zijn geen beperkingen, het kan overal opnieuw worden neergezet en zo een leven lang met je mee gaan." Het huis is niet alleen bijzonder omdat het ver plaatsbaar is, maar ook omdat het energie ople vert. „Bedoeling is dat het dak wordt gemaakt van aluminium. Omdat dit materiaal warmte vasthoudt, kan het worden gebruikt voor de verwarming van water. Deze warmte kan wor den opgeslagen. Door zonnecellen in het alumi nium te integreren, kun je ook elektriciteit op wekken. Zo levert het huis behalve woongenot ook energie: aan zichzelf, en aan andere par tijen die het willen afnemen. Of eventueel aan je toekomstige elektrische auto, die hiermee eenvoudig en goedkoop wordt opgeladen." Onder het aluminium dak is plek voor drie slaapkamers: twee links en rechts van de trap. De hoofdslaapkamer is aan de voorkant van het 'ruimteschip' gedacht. Beneden is vooral glas gebruikt, onder meer om te laten zien dat deze wanden geen dragende functie hebben. Het gewicht van het bouwwerk rust namelijk slechts op een stalen koker, die met palen een stevige fundering krijgt. In die koker zitten de bijkeuken, het toilet, de riolering en allerlei in stallaties. Boven is de badkamer erin verwerkt. De glazen ruimte beneden is geschikt als kook- en woonruimte. Dit is de plek waar de relatie tussen binnen en buiten het grootst is. Wie meer geborgenheid wenst, kan binnen voor mooie stoffering kiezen of buiten voor een stra tegische beplanting van de kavel. Het Van der Palen-huis heeft nog een paar ex traatjes. Zo heeft het nauwelijks onderhoud no dig. Het hoeft niet te worden geschilderd, er kan niets verrotten en er zitten weinig andere 'details' aan die kapot kunnen gaan. Met een speciale coating kan het bouwwerk in elke ge wenste kleur worden gespoten. Voor wie een hekel heeft aan ramen wassen: er kan zelfreini gend glas worden geplaatst. Het verhuisbare huis is uiterst duurzaam. Na tuurlijk is het goed geïsoleerd en heeft het wei nig verwarming nodig. Daarnaast is het cradle to cradle-principe van toepassing: het hele huis kan gerecycled worden. Dus als het toch niet meer voldoet, kan het worden omgesmolten. De berg aluminium die overblijft, kan weer die nen als grondstof voor iets anders. www.archiview.nl iw Reageren? wonen@wegener.nl door jan van Mullem redactie.wonen@wegener.nl 024-3650509 'Ik heb zaad overgehouden van een roze calla. Ik wil dit graag zaaien, maar weet niet hoe' G. van der Heijden heeft zaad overgehouden van een roze calla. 'Ik heb dit te drogen gelegd, met als doel het later te zaaien. Hoe lang moet het dro gen? Ik heb gehoord dat het een poos in de vriezer of koel kast moet. Kan het nu of mag het pas in het voorjaar gezaaid worden? En hoe lang duurt het voordat de nieuwe plant gaat bloeien?'„Het zaad moet niet drogen", zegt des kundige Romke van de Kaa. „Dan 'Ik heb in het voorjaar een mooie, witte berk geplant. Maar nu worden de stammen groen' verliest het zijn kiem- kracht. Verwijder het vle zige omhulsel van de za den en zaai direct. Doe dat in een bloempot en zet die een paar weken buiten, zodat het zaad be vriest. Haal hem daarna binnen. Dan zal het zaad kiemen. Laat de zaailin gen in hun eerste jaar in de pot en geef vloeibare mest totdat de plant jes afsterven en in rust gaan. Het jaar erop kunnen de knolletjes wor den verspeend." Het ene tuinprobleem is groter dat het andere. Of, beter gezegd, lijkt in ieder geval groter te zijn dan het andere. Want wat de een hooguit als een onvol komenheid betitelt, be zorgt de ander slapeloze nachten. Neem de kwestie die A. van der Pijll oppert. 'Ik heb in het voorjaar een mooie, witte berk geplant. Probleem is dat die stam metjes groen worden. Hoe krijg ik ze weer wit? Ik neem niet aan dat bleekwater hierbij helpt!' „Op boomstammen groeien mos en algen. Dat is een gegeven. Dat neemt niet weg dat er mensen zijn die berken- stammen met biotex schoon houden. De mo gelijkheid bestaat dus. Overigens 'vervelt' de berk met de witte stam - Betula utilis ssp. Jacque- montii, een ondersoort uit de Hima laya - voortdurend, waardoor steeds 'schone' bast tevoorschijn komt."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 113