Het verhuisbare huis
29 wonen
vraag
antwoord
:<s
wonen@wegener.nl
024-3650509
Zaterdag 17 december 2011
Het verhuisbare huis dat architect Jack van der Palen heeft ontworpen, behoeft nauwelijks onderhoud en is uiterst duurzaam
artist impressions Archiview
Een huis dat je kunt meenemen als je gaat verhuizen? Wie verknocht is aan zijn stulpje
zou dat misschien best willen. Het lijkt te mooi om waar te zijn, maar volgens de
Groningse architect Jack van der Palen kan het best. Hij ontwierp het verhuisbare huis.
door Shyra Hueting
Het idee is twee jaar geleden ont
staan tijdens een excursie naar een
scheepswerf Architect Jack van der
Palen zag daar hoe een schip heel
efficiënt in één keer in elkaar werd
gezet, en hoe huid en constructie als vanzelfbij
elkaar horen. Hij mijmerde wat voor zich uit, -
en vergeleek het in gedachten met al die ste
nen, kabels en andere losse onderdelen die in
de bouw worden gebruikt om er uiteindelijk
een woning van te maken. Dat zou toch anders
moeten kunnen. En hij bedacht iets anders.
Op tafel in zijn kantoor van Architectengroep
Archiview staat een maquette van een futuris
tisch bouwwerk. Het is het concept van zijn
verhuisbare huis, dat uit glas, staal en alumini
um bestaat. Het is nog nergens gebouwd, maar
volgens Van der Palen is het helemaal doorgere
kend en derhalve klaar om 'geboren' te wor
den. Als iemand het wil hebben, kan dat. Voor
300.000 euro heb je er eentje. Her en der in
het land zijn gemeenten al enthousiast, en de
welstandscommissies ook.
Hoe de verhuizing van dit huis in zijn werk
gaat, hangt onder meer af van de locatie. „Als
het aan het water staat, dan kan het in zijn ge
heel per schip worden vervoerd. Maar het kan
ook in een paar losse delen over de weg wor
den getransporteerd. Er zijn geen beperkingen,
het kan overal opnieuw worden neergezet en
zo een leven lang met je mee gaan."
Het huis is niet alleen bijzonder omdat het ver
plaatsbaar is, maar ook omdat het energie ople
vert. „Bedoeling is dat het dak wordt gemaakt
van aluminium. Omdat dit materiaal warmte
vasthoudt, kan het worden gebruikt voor de
verwarming van water. Deze warmte kan wor
den opgeslagen. Door zonnecellen in het alumi
nium te integreren, kun je ook elektriciteit op
wekken. Zo levert het huis behalve woongenot
ook energie: aan zichzelf, en aan andere par
tijen die het willen afnemen. Of eventueel aan
je toekomstige elektrische auto, die hiermee
eenvoudig en goedkoop wordt opgeladen."
Onder het aluminium dak is plek voor drie
slaapkamers: twee links en rechts van de trap.
De hoofdslaapkamer is aan de voorkant van
het 'ruimteschip' gedacht. Beneden is vooral
glas gebruikt, onder meer om te laten zien dat
deze wanden geen dragende functie hebben.
Het gewicht van het bouwwerk rust namelijk
slechts op een stalen koker, die met palen een
stevige fundering krijgt. In die koker zitten de
bijkeuken, het toilet, de riolering en allerlei in
stallaties. Boven is de badkamer erin verwerkt.
De glazen ruimte beneden is geschikt als kook-
en woonruimte. Dit is de plek waar de relatie
tussen binnen en buiten het grootst is. Wie
meer geborgenheid wenst, kan binnen voor
mooie stoffering kiezen of buiten voor een stra
tegische beplanting van de kavel.
Het Van der Palen-huis heeft nog een paar ex
traatjes. Zo heeft het nauwelijks onderhoud no
dig. Het hoeft niet te worden geschilderd, er
kan niets verrotten en er zitten weinig andere
'details' aan die kapot kunnen gaan. Met een
speciale coating kan het bouwwerk in elke ge
wenste kleur worden gespoten. Voor wie een
hekel heeft aan ramen wassen: er kan zelfreini
gend glas worden geplaatst.
Het verhuisbare huis is uiterst duurzaam. Na
tuurlijk is het goed geïsoleerd en heeft het wei
nig verwarming nodig. Daarnaast is het cradle
to cradle-principe van toepassing: het hele huis
kan gerecycled worden. Dus als het toch niet
meer voldoet, kan het worden omgesmolten.
De berg aluminium die overblijft, kan weer die
nen als grondstof voor iets anders.
www.archiview.nl
iw Reageren?
wonen@wegener.nl
door jan van Mullem
redactie.wonen@wegener.nl
024-3650509
'Ik heb zaad overgehouden van een roze calla.
Ik wil dit graag zaaien, maar weet niet hoe'
G. van der Heijden heeft
zaad overgehouden van
een roze calla. 'Ik heb dit
te drogen gelegd, met als
doel het later te zaaien.
Hoe lang moet het dro
gen? Ik heb gehoord dat
het een poos in de vriezer of koel
kast moet. Kan het nu of mag het
pas in het voorjaar gezaaid worden?
En hoe lang duurt het voordat de
nieuwe plant gaat bloeien?'„Het
zaad moet niet drogen", zegt des
kundige Romke van de Kaa. „Dan
'Ik heb in het voorjaar een mooie, witte berk
geplant. Maar nu worden de stammen groen'
verliest het zijn kiem-
kracht. Verwijder het vle
zige omhulsel van de za
den en zaai direct. Doe
dat in een bloempot en
zet die een paar weken
buiten, zodat het zaad be
vriest. Haal hem daarna binnen. Dan
zal het zaad kiemen. Laat de zaailin
gen in hun eerste jaar in de pot en
geef vloeibare mest totdat de plant
jes afsterven en in rust gaan. Het
jaar erop kunnen de knolletjes wor
den verspeend."
Het ene tuinprobleem is
groter dat het andere. Of,
beter gezegd, lijkt in ieder
geval groter te zijn dan
het andere. Want wat de
een hooguit als een onvol
komenheid betitelt, be
zorgt de ander slapeloze
nachten. Neem de kwestie
die A. van der Pijll oppert. 'Ik heb in
het voorjaar een mooie, witte berk
geplant. Probleem is dat die stam
metjes groen worden. Hoe krijg ik
ze weer wit? Ik neem niet aan dat
bleekwater hierbij helpt!'
„Op boomstammen
groeien mos en algen.
Dat is een gegeven. Dat
neemt niet weg dat er
mensen zijn die berken-
stammen met biotex
schoon houden. De mo
gelijkheid bestaat dus.
Overigens 'vervelt' de berk met de
witte stam - Betula utilis ssp. Jacque-
montii, een ondersoort uit de Hima
laya - voortdurend, waardoor steeds
'schone' bast tevoorschijn komt."