121 drama luik
Wapenwet houdt d
Nordine splijt
België opnieuw
Eindelijk verenigd onder Di Rupo. Maar een nieuwe kloof
dreigt in België. De barometer in Luik na het bloedbad: aanhou
dend slecht weer voor iedereen die Marokkaan is of erop lijkt.
donderdag 15 december 2011
door onze correspondent
Hans de Bruijn
Toen de politie van
Luik in 2007 een in
val deed in de garage
van Nordine Amrani,
na een tip over zijn
wietplantage, trof zij
er ook een wapenarsenaal aan.
Een raketwerper, een automatisch
geweer, een karabijn, geluiddem
pers, kogels en wapenonderdelen.
Uiteraard had hij geen vergun
ning. Dit soort wapens zijn ook in
België verboden.
Amrani, die dinsdag in 'De Vurige
Stede' vier mensen doodde, werd
voor de wiet veroordeeld, maar we
gens procedurefouten voor wapen
bezit vrijgesproken. Toch werd hij,
nadat hij vorig jaar vervroegd op
vrije voeten was gekomen, niet
extra in de gaten gehouden. En
dus kon de 33-jarige Luikenaar rus
tig beginnen aan de opbouw van
een nieuw arsenaal.
Die kocht hij niet in wapenwinkel.
„Er is een gigantische stroom ille
gale wapens uit vooral de Balkan",
weet de Gentse criminoloog Brice
De Ruyver. De enkele jaren gele
den aangescherpte wapenwet
haalt in zijn ogen niets uit. „Deze
mensen storen zich niet aan de
wet. Dat zijn beroepscriminelen,
die zien het juist als een uitdaging
de wet te overtreden", zegt De
Ruyver.
De wapenwet werd vernieuwd na
dat in 2006 in Antwerpen de 18-ja-
rige Hans Van Themsche een Mali-
nese vrouw en een Antwerpse
kleuter doodschoot en een Turkse
Inwoners van Luik zoeken een dag na het bloedbad op de Place Saint Lambert tr
door Paul van Gageldonk
Afgelopen vrijdag
sprak Moestafa,
stevig postuur in
glimmende jas,
Nordine Amrani
nog. Zoals gebrui
kelijk na het wekelijks gebed, ging
het groepje Marokkaanse mannen
wat drinken in café Saint Margari-
v te, vlakbij de moskee.
Jonge Marokkanen. De een wat be
ter opgeleid dan de ander. Zoals
Moestafa, die studeert. De een wat
strenger in de leer dan de ander.
Nordine, de man die dinsdag met
een machinegeweer dood en ver
derf zaaide in het centrum van
Luik, behoorde tot de succesrijke
broeders. Verdiende geld als water,
zegt Moestafa. Zit in de genen.
Zijn vader is middenstander. Zijn
broer en zijn zus hebben een goed
lopende viswinkel bij de Quai de
Gaulle.
Nordine handelde in wapens. Hij
had er een vergunning voor, weet
Moestafa. Dat leverde hem veel
geld op. Vandaar dat hij 600.000
euro kon overmaken naar zijn
vrouw, voordat hij zijn executies
ging uitvoeren.
Vandaar dat hij in het bezit was
van twee huizen. Die in de Rue de
Campine, in de allochtonenwijk
waar hij woonde. En die een paar
straten verderop, waar na de schiet
partij ook nog de vermoorde
schoonmaakster (62) van de buren
werd gevonden in een loods waar
Nordine een wietplantage had.
Natuurlijk, het terugkerende onbe
hagen van Nordine was de manier
waarop justitie hem behandelde.
Maar hij stond midden in het le
ven. Hij hield van auto's. Dronk
bier. En ging om met katholieke
vrouwen.
Geen salafist. Geen moezelman.
Hij sprak geen woord Arabisch.
Geen terrorist. Moestafa kan de
mindtwist van zijn vriend nog al
tijd niet verklaren. Het is de
onvermijdbaarheid der dingen,
lijkt het wel. Die vrijdag vorige
week nam Moestafa afscheid van
een Nordine die vrolijk en verre
van suïcidaal was.
De Nordine van Moestafa is niet
de Nordine van Alexander Prin-
cen. De wijnmaker uit Tongeren,
vijftiger met grijs krulhaar, heeft
zijn medewerker de kerstmarkt
van de Village Noël opgestuurd
om geld in te zamelen voor de
slachtoffers. Over Nordine
heeft hij zijn oordeel al lang klaar.
Iemand die 900 wapens in zijn wo
ning had: is dat normaal? De poli
tie, die dat had kunnen weten en
het maar liet gaan: is dat normaal?
De Belgische burgers moesten mas
saal hun wapens inleveren, zelfs
de sportjagers, maar bandieten zo
als Nordine kunnen hun gang
gaan...
En als ze gepakt worden, wacht
hen een luxueus onderkomen
wacht: de Belgische gevangenis. Te
levisie, entertainment, het beste
eten. Voila.
Zaterdag organiseren Princen en
de andere exploitanten van de
Nordine hield van auto's,
dronk bier en ging om met
katholieke vrouwen
houten chaletjes op de kerstmarkt
een stille tocht met een minuut
stilte. Dominique, een blozende
vrouw die zelfgemaakte geitenkaas
jes verkoopt, stopt een aantal eu
ro's in de enveloppe.
Princen is nog niet klaar, zegt hij.
Waar hadden we het over? O ja,
de gevangenissen. Je bent ook zo
weer buiten. Kijk maar naar Nordi
ne. Laat ze criminele buitenlan
ders terugsturen naar hun eigen
land en hun eigen gevangenissen!
Dan zien we ze echt nooit meer te
rug.
Moestafa op zijn beurt is ook
kwaad. Op mensen zoals Princen.
Het is de Belgische reflex, zegt hij:
elk incident met een buitenlander
wordt aangegrepen voor massaal
racistisch vertoon.
Moestafa heeft nog geluk dat hij
uit het zuiden van Marokko komt.
Als donkere Marokkaan wordt hij
veel minder beschimpt dan zijn
lichter gekleurde broeders en zus
ters. En wordt hij nog altijd be
diend in cafés en restaurants.
Moestafa vloekt in de richting van
een Japanse cameraploeg, die de
woning van Nordine aan het fil
men is. Film maar. Leg maar vast
wat voor beesten wij Marokkanen
zijn, foetert hij. Moestafa is net te
rug van de moskee. Speciale ge
bedsdienst. De imam heeft de
daad van Nordine ondubbelzinnig
veroordeeld. Iedereen heeft gebe
den in de hoop dat België dit zal
zien als de wanhoopsdaad van een
individu. Nordine heeft: zijn ver
antwoordelijkheid niet genomen,
zegt Moestafa. En ons opgeladen
met een imago, waarmee we in dit
land weer onafzienbaar lang mee
moeten zeulen. Onvermijdbaar.
zie onze website:buitenland
Nieuwe amateurbeelden van
net na de aanslag
