7spectrum
Zaterdag 3 december 2011
de bewoners van de vijf appartementen in
de grote villa. Een grapje, dat begrijpen
we. In het linkse koetshuis woont Ron
Bouwman, eigenaar van de Zeeuwse win
kelketen in Bouwman 'new classic lifesty
le'. Samen met hem nam Bommeljé zo'n
jaar of zeven geleden het initiatief voor de
bouw van het landgoed. De gemeente had
toch al plannen voor het 'upgraden' van
de Manteling. Daar paste het initiatief van
het ondememersduo wonderwel in.
Architectenbureau Egbert Hoogenberk,
dat zijn ontwerpen onder de noemer 'har
monisch' presenteert, werd in de arm ge
nomen. Dat bureau is in Domburg be
paald geen onbekende: het Badpaviljoen,
het pas gerealiseerde complex Ruimzicht
bij de golfbaan en de nieuwe bebouwing
van 't Groentje - het zijn enkele, lang niet
alle projecten.
Hoogenberk staat voor historiseren
de architectuur. Dat was ook de
wens van de initiatiefnemers. Het
resultaat is er naar. Zo op het eerste oog
zou één van de vele Franse Lodewijken
zich best thuis kunnen voelen op het Dom-
burgse buiten. En als Kuifje-tekenaar Her-
gé nog eens een onderkomen voor kapi
tein Haddock had moeten tekenen, dan
zouden de overeenkomsten frappant ge
weest zijn. Het hoofdgebouw met een trap
en een bordes, een garage eronder, bal
kons, een middenconsole, een dak van 6
meter hoog, een inhoud van zo'n 5000 ku
bieke meter en een totale hoogte van ruim
13 meter. En vier granaatappels. Maar ver
der niet te veel tierelantijnen. „Ik noem dit
eerder commercieel dan neo-klassiek",
zegt Bommeljé. Waarmee hij maar wil aan
geven, dat er enige soberheid bij de bouw
is betracht. Het gebruik van betonnen ele
menten in de gevels geeft dat al aan.
Wat zoiets nou kost? Een simpele som. Re
ken maar 500 euro per kubieke meter. Met
twee koetshuizen van elk ruim 1500 kubie
ke meter inhoud kom je ruwweg op een
totaal van ro.ooo kubieke meter. Dan heb
ben we het over 5 miljoen euro. Met alle
bijkomende kosten praat je over een pro
ject van 7 tot 8 miljoen.
Bommeljé denkt met plezier terug aan de
periode dat het landgoed alleen nog maar
een idee was. Dat vindt hij verreweg de in-
spirerendste fase. Plannen maken, zonder
hinder van financiën, welstandscommis
sies of bezwaarmakende buren. Nou ver
liep dat hele traject bij de buitenplaats re
delijk gladjes. Maar het kan ook anders,
heeft de hoteleigenaar inmiddels onder
vonden. Zijn plan om het 'met afstand
mooiste strandpaviljoen van Zeeland te
bouwen', heeft afgelopen jaar aardig wat
butsen opgelopen. Bezwaarmakers von
den het te hoog, hij heeft moeten toege
ven, maar daarmee heeft het ontwerp zijn
echte grandeur wel een beetje verloren.
Sinds 2006 woont Bommeljé in het
koetshuis. Er moet hier gewoond
worden, zegt hij als we de woning
binnenstappen in een hal, die meteen de
blik naar het torentje bovenin trekt. Een
keuken annex leefgedeelte aan de kant van
de parkeerplaats, zodat de boodschappen
zo uit de auto in huis kunnen worden ge
bracht. En een woonkamer met uitzicht
op de gracht, die in feite de basis is ge
weest voor de invulling van het landgoed.
Het interieur is overwegend in strak wit
en zwart uitgevoerd, met hier en daar een
tint die zo van het aan de tuin grenzende
bos is geleend. Eén van de in hardsteen uit
gevoerde bordessen heeft een verzonken
stookplaats. En los van de woning tegen
de weg aan staat nog een badhuis. Daar
wordt ontspanning met een hoofdletter ge
schreven, zegt de eigenaar.
Aan de overkant van de Domburg-
se weg en verderop in de Mante
ling staan nog enkele landhuizen,
die stammen uit de tijd dat Walcheren de
Tuin van Zeeland werd genoemd. Dat was
in de 17e en 18e eeuw. Rijke Middelburgers
en Vlissingers ontvluchtten hun vooral in
de zomer stinkende steden. Open riolen
brachten pest, het platteland was een wel
daad van gezondheid. Kroniekschrijver
Smallegange constateerde eind 17e eeuw:
'De dorpen, heerlijke huizen en lusthoven
liggen zo dicht op malkander, dat die de
anderen als met een steen kunnen bewer-
pen'. Rond 1800 kenterde het tij, de han
del bloedde dood, de landbouw werd een
rijke bron van inkomsten. Het gevolg was
dat het grootste deel van de lusthoven
werd gesloopt en tuinen werden omge
ploegd.
Met de bouw van het landgoed van Peter
Bommeljé en Ron Bouwman wordt er
weer een stap richting een nieuwe Tuin
van Zeeland gezet. Wat de hotelhouder be
treft heeft Domburg meer dan voldoende
potentie, ook in de huidige crisisachtige tij
den.
Bouwen voor recreatie heeft volgens hem
meer toekomst dan bouwen voor perma
nente bewoning. Zelfheeft hij de bouw
van nieuwe wellness-lodges op het oog.
Zodat in navolging van Mezger een nieu
we duimendokter wereldfaam kan verwer
ven in de badplaats.
Het nieuwe buiten bij
Domburg: hoofdgebouw
met twee koetshuizen.
