procedeert al vijftien jaar 7 spectrum Zaterdag 26 november 2011 nog, de gemeenteraad nam overhaast op 4 maart 2006 een voorbereidingsbesluit met als doel de kwekerij 'wegbestemd' te krijgen in het nieuwe be stemmingsplan Borsels Buiten. Dit leidde noodza kelijkerwijs tot nieuwe procedures." Op initiatief van de rechtbank Middelburg werd medio 2006 een bemiddelingstraject ingezet tus sen Borsele en kwekerij. Deze poging liep op niets uit. „Als u vraagt waarom Borsele vanaf 1996 steeds haar best heeft gedaan om onze plannen en ambities te frustreren en te boycotten, dan kan ik alleen maar zeggen dat ik het absoluut niet be grijp. De gemeente zet ons nu onder extreme druk met het dreigement dat ze wil overgaan tot invor dering van de dwangsom. Dat betekent ons faillis sement." De Hoge Raad verwierp op 24 december 2010 het cassatieverzoek van de kwekerij, waardoor vaststaat dat het college de dwangsommen mag innen. De deurwaarder kreeg opdracht om beslag te leggen op de gronden van de kwekerij. De kwekerij spande met succes een kort geding aan tegen dat beslag. Borsele vindt het nog steeds onbegrijpelijk dat de rechtbank Middelburg de in vordering belet. Volgens de rechtbank heeft Borse le te laat een besluit genomen op een bouwaan- vraag uit 1996 en zou de gemeente ten onrechte hebben geoordeeld dat op het perceel niet ge bouwd mocht worden. Dit wordt bestreden door wethouder Vermue. Volgens haar heeft de ge meente, conform eerdere uitspraken van de Raad van State, zich altijd keurig aan de wettelijke ter mijnen gehouden. Het feit dat op het terrein van de kwekerij mag worden gebouwd, betekent vol gens haar nog niet dat er ook recht op een bouw vergunning bestaat. Er moet immers worden vol daan aan andere regels uit het bestemmingsplan. Een van die regels is dat niet te dicht op de per- ceelsgrens gebouwd mag worden. Drie gebouwen staan te dicht op de perceelsgrens waarvan er zelfs een over de grens is heengebouwd. Om dat te staven, is recent door de gemeente een landmeting uitgevoerd. Dat gebeurde ook door het bureau van landmeetkunde De Winter uit Ka- pelle in opdracht van de familie Wevers. „Beiden komen tot dezelfde conclusie. De drie gebouwen staan ook volgens hun gegevens te dicht op de per ceelsgrens en dat mag niet", zegt wethouder Ver mue. „Om eventuele schijn van belangenverstren geling te voorkomen, laten we de gegevens bin nenkort nog eens nameten door het kadaster." De gegevens komen binnenkort aan de orde tij dens een zitting van de commissie voor beroep en bezwaarschriften. Want Wevers piekert er niet over de bouwwerken te verplaatsen. „Vergroting van de afstanden heeft ook geen zin, want het dient geen enkel doel. Niemand heeft er wat aan, maar het benadeelt wel in ernstige mate onze be drijfsvoering. Het is prima dat het kadaster komt Want er is geknoeid met de metingen." Volgens Wevers is zowel de plantenkas als de schuur in 1996 gebouwd volgens de toen geldende regels uit het bestemmingsplan. „Toen mocht op een afstand van twee meter van de perceelsgrens worden gebouwd. De afstand van de kas tot aan de perceelsgrens bedraagt 3.10 meter. We kleuren dus prima binnen de lijntjes. Kijk, dat later het be stemmingsplan wordt veranderd, kunnen wij niets aan doen." Hoe nu verder in dit slepende dossier, weet eigenlijk niemand. Partijen kunnen op nieuw beginnen door een uitspraak van de Middelburgse rechtbank op 27 oktober jongstle den. De rechtbank verklaarde het beroep van We vers tegen de vierde weigering van de gemeente de dwangsombeschikking in te trekken, gegrond. De gemeente vond het beroep een herhaling van zetten aangezien het echtpaar Wevers het verzoek al drie keer eerder had ingediend. Het was daarom niet nodig de weigering te motiveren, vond de ge meente. Volgens de rechtbank is er echter sprake van nieuwe feiten en/of omstandigheden. „Wij be raden ons nu of we een nieuw, gemotiveerd be sluit nemen of dat we in hoger beroep gaan." Behalve de dwangsombeschikking is er nog de be slaglegging op de gronden van de kwekerij. Zoals eerder vermeld heeft de kortgedingrechter het be slag geschorst. En daartegen heeft de gemeente ho- gef beroep ingesteld. Het pleidooi vindt plaats op 17 januari 2012 bij het gerechtshof in Den Haag. Daarmee gaat het conflict het zestiende jaar in. En de beide schuren, de plantenkas en de schutting? Die staan er nog steeds. Wim en Aly Wevers ge ven de strijd niet op. „Als het aan Borsele ligt, ra ken we alles kwijt. Onze bezittingen, ons onroe rend goed, de kwekerij, ons bestaan. Wij hebben recht op het verkrijgen van bouwvergunningen. En ook staat vast dat Borsele al vijftien jaar lang onrechtmatig handelt jegens ons en de kwekerij. Want alle door ons aangevraagde bouwvergunnin gen zijn zonder rechtsbasis getorpedeerd. Borsele stelt dat wij maar moesten wachten met bouwen totdat we de vergunningen hadden. Maar kan een kwekerij wel functioneren zonder zelfs maar een kas of schuur?" Volgens de wethouder is er helemaal geen sprake van onrechtmatig handelen. „Alles wat door ons in geweigerd, is niet gesneuveld bij de rechtbank. Ook de dwangsombeschikking is in stand geble ven. Ons rechtssysteem is zo vormgegeven, dat Wim en Aly niet tegen zichzelf beschermd kun nen worden. Ze blijven maarprocederen. In tegen stelling tot andere landen missen we in Nederland de eindstreep. Tot hier en niet verder. Waar gaat dit eindigen? Niemand die het weet."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 123