41
WUvters kMc&retlwi
dinsdag
22
november
2011
We zijn niet allemaal
Sergio Herman of Jon-
nie Boer, maar met
goede producten en dito
recepten krijgen ook wij
een prima menu op tafel.
Met wild, zuurkool, paddenstoelen, spruiten,
erwtensoep, hachee, hete bliksem, stoofperen,
cranberries, tamme kastanjes, winterpeen,
bruine bonen, pompoen, schelvis, mosselen
en nog veel meer. Want de keuze van de win
ter is reuze.
Niets zo lekker als boerenkool waar de vorst
overheen is geweest. Eten van de koude grond,
eten wat het seizoen ons biedt, da's niet alleen
lekker en gezond, het is ook nog eens goed
voor het milieu. En het moet vers zijn. Het
kookboek van mijn oma -van de Katholieke
Boerinnenbond (NCB, 1946,3e druk)- zei
't al: „Kijk ofvlees vers is, groenten ook."
Toegegeven, het is niet echt sexy om aan de
dis te vertellen dat je goddelijke maal uit zo'n
ouderwetse kookkalender komt. Meer indruk
maak je met recepten uit kleurrijke glossy's,
design kookboeken en trendy websites met
koks die het perfecte rolmodel zijn voor het
spreekwoordelijke lekkere hapje?! Toch date
ren die ogenschijnlijk moderne recepten maar
al te vaak van lang geleden en zijn ze dankzij
moderniteiten uit elke generatie eenvoudig
weg geëvolueerd tot wat ze nu zijn.
Koken is allang niet meer alleen bedoeld om
onszelf te voeden. Onze eet- en kookcultuur
heeft zich ontwikkeld tot een ware vrijetijds
besteding, sterker nog, tot een heuse levens
stijl. Genieten is het motto, van eten én van
koken; van heel het leven.
Wel klinkt steeds sterker de behoefte aan
eerlijk voedsel. Eerlijk geproduceerd en eerlijk
bereid. We geven 't wereldse benamingen als
'comfort food' en 'slow food'. Letterlijk ver
taald, comfortabel en langzaam voedsel. Huh,
hadden onze ouders en grootouders dat niet
al? Klopt, pure retro in een nieuw jasje. Zoals
elke generatie geven ook wij weer onze eigen
draai aan eten, perpetuum mobile.
Marileen van Wijnen (28) doet dat ook: „Ik
hou van variatie, bij mij staat geen avond
hetzelfde op tafel. Maar een culinair hoog
standje is aan mij niet besteed, te ongeduldig.
Tegenwoordig vind je zo veel lekkere, gezonde
en gemakkelijke recepten online. Ik maak wel
bijna alles zelf In mijn studententijd bestond
koken vooral uit het gebruik van zakjes en
pakjes. Op den duur ken je die smaken wel.
Zelfgemaakt smaakt altijd lekkerder, al is het
maar dat kleine beetje extra moeite dat je erin
terug proeft."
Marileen heeft een drukke baan als communi
catieadviseur. „In het weekend kook ik graag
meer uitgebreide maaltijden, door de week
houd ik 't eenvoudig maar goed. Het geeft me
ontspanning om even in de keuken te staan na
een dag werken. Ik kies wel recepten die ik in
een halfuurtje op tafel kan zetten. Om me er
vervolgens haast nooit aan te houden. Ik speel
er mee, vooral met de kruiden."
Wat we anno nu vooral willen, is eten om
het leven te vieren, natuurzuiver en sensu
eel, krachtig en gepassioneerd. Onze keuken
als lustoord. Of zoals de chocola van die
Afrikaanse olifant het zegt, afrodisiac. Ook
culinair journalist Janneke Vreugdenhil heeft
het in haar kookboeken en columns (NRC)
regelmatig over de invloed van eten op onze
emoties. „De geur van versgebakken spek in
de ochtend, soep als levenselixer, de troost van
roeren in een pan risotto en het verband tus
sen chocolade en geluk."
Met andere woorden, wat doen we op een
steenkoude sombere winterzondag? Juist
ja, kokkerellen. Dat maakt ons gelukkig én
gezond! -
Marjan de Kort
Buiten giert de wind stevig om het huis. Het is koud, nat en
grijs. Kachel hoog, kaarsjes aan en 'n stoofpot op het vuur. Je
nipt van 'n glaasje rode port terwijl de keuken zich vult met
pruttelende geluiden en kruidige geuren. Winters kokkerel
len, het verwarmt je huis, je lijf.én je humeur.
Marileen van Wijnen bezig met het bereiden van de bechamelsaus.
De ingrediënten
