Virtuoze bassisten
samen op podium
2 luit
selectie
Theater Nomade
HooilKoorts
Frederik
Ashton Brothers
donderdag 10 november 2011
door Mischa Beckers
De Amerikaanse bassist Reg
gie Washington is een mu
zikale veelvraat die zich
thuisvoelt in vele genres. Hij wilde
graag een band vormen met een
andere bassist. Dat werd Matt Gar
rison. De heren speelden bij de
groten uit de jazzwereld. Met
drummer Gene Lake gaan ze op
een korte tournee door Europa. In
Nederland staat slechts één con
cert gepland. Daarvoor wilde Was
hington naar Porgy Bess. Hij
speelde eerder in de Terneuzense
jazzclub met Roy Hargrove's RH
Factor en genoot van de sfeer. Za
terdagavond is hij daar met zijn bij
zondere trio.
1\vee bassisten en een drummer is
een niet veel voorkomende, maar
voor Washington een volstrekt lo
gische combinatie. „Andere instru
menten worden samen bespeeld,
dus waarom niet de bas? Een basgi
taar geeft veel verschillende gelui
den, nuances en gevoelens, niet al
leen 'boemboemboem'. Net als
met een gitaar, saxofoon of piano
creëer je er diverse tonale modi en
klankkleuren mee. Daar experi
menteer ik graag mee om mooie
muziek te maken. De sleutel ligt in
het vinden van de juiste mensen
om dat te doen."
Het idee om met meer bassisten te
gelijkertijd te spelen, valt niet uit
de lucht. Hij probeert het te verwe
zenlijken in zijn project ReubenS
BasS ChoiR. „Eigenlijk is het idee
al twintig jaar oud", zegt Washing
ton. „Ik heb geprobeerd om BasS
ChoiR in verschillende samenstel
lingen bijeen te krijgen over de ja
ren met geweldige bassisten als Me'
shell N'degeocello, Avishai Cohen,
John Patitucci, Marcus Miller, Eric
Revis, Matthew Garrison, Richard
Bona, Dave Holland en Rich
Brown."
„Een goede baSsist is altijd veelge
vraagd. Het was dus echt lastig om
er drie of vier tegelijkertijd bijeen
te krijgen. Matt Garrison was één
van de eersten die ik sprak over dit
concept, in 1996. Dus ik dacht:
waarom niet? Hij had nu wat tijd
over en allebei spelen we erg graag
met Gene Lake."
Sowieso is Garrison geen onbeken
de voor Washington. Hun muzika
le paden kruisten bij Steve Cole-
COLOFON
UitGids: elke donderdag als bijlage
bij de PZC en BN/Oe Stem.
Informatie over voorstellingen, restau
rants, exposities, winkels, evenementen
en films.
U kunt ons informeren:
E-mail: redsec@pzc.nl
Website: www.pzc.nl/uit - op de si
te is een formulier beschikbaar,
waar u alle gegevens over voorstel
ling of evenement kunt invullen.
PZC-redactiesecretariaat,
Postbus 91, 4330 AB Middelburg.
Telefoon: 0118 434010
Redactie:
Jan van Damme: 0118 434014,
j.vandamme@pzc.nl
Rolf Bosboom: 0118 434006,
r.bosboom@pzc.nl
Advertenties:
Verkoopteam Zeeland:
0118 434070,
teamzeeland@bndestem-pzc.nl
Reggie Washington
man en het M-base Collective. „Al
lebei begrijpen we de diversiteit
van de bas. Onze geluiden zijn ver
schillend. In bepaalde opzichten is
onze aanpak anders, maar we ko
men overeen in de zoektocht naar
stimulerende, interessante en ge
passioneerde muziek. Ik houd ook
van onze muzikale verschillen. Bei
den weten we dat er maar twee
soorten muziek bestaan: goede en
slechte. Het concert in Porgy en
Bess is de eerste in de reeks. Het
publiek is dus getuige van een spe
ciaal concert."
Op het repertoire staan stukken
van de twee bassisten. „En we spe
len een van Gene's composities
die ik net opgenomen heb voor
mijn nieuwe album. We passen
die nummers wat aan en spelen
een aantal standards met mijn ar
rangementen. Afhankelijk van hoe
de repetities gaan en het gevoel op
het podium improviseren we ook
een en ander".
Washington wil graag met dit trio
opnemen. Hij beseft dat het met
dit gezelschap vele kanten op kan
gaan. De. komende weken bespre
ken ze wat het gaat worden. On
dertussen is de bassist bezig met
het mixen van zijn tweede soloal
bum. In de lente van 2012 komt de
cd uit. „Laten we ervoor zorgen
dat ik dan terugkom voor de relea
se."
Reggie Washington, Matt Garrison en
Gene Lake, zaterdag in Porgy en Bess,
Terneuzen. Aanvang 21:00u
door Martin Hendriksma
Cabaretier Kees Torn is
bezig met zijn af-
scheidstournee. Mor
genavond treedt hij
met de reprise van zijn program
ma Loze kreten op in het Ledel-
theater in Oostburg, de plaats
waar hij in 1967 werd geboren.
„Ik ben mezelf een beetje moe",
zegt Kees Torn. De hele zomer
werkte hij aan een dvd-box van
zijn negen cabaretprogramma's.
„Van mijn debuut is alleen een op
name met een handycammetje ge
maakt. Vrijwel onbruikbaar. Ande
re opnames lagen her en der ver
spreid over het land."
Het terugzien van al zijn werk
noemt hij een wisselende erva
ring. In vrijwel elk programma ble
ken onderdelen te zitten die hij bij
nader inzien 'niet zo best' vond.
Anderzijds: het programma waar
hij het meest tegenop zag, Plek zat,
viel hem weer bijzonder mee. „Ik
maakte het toen ik smoorverliefd
was op mijn vriendin José en
vreesde dat het gênant zou zijn
om terug te zien. Er zat een veel te
lang telefoongesprek met haar in,
maar daar kreeg ik als kijker juist
de slappe lach van. Zoiets zou ik
nu niet meer durven."
De dvd-box markeert het afscheid
van Kees Torn van de Nederlandse
podia. Dit seizoen herneemt hij
zijn laatste programma Loze kreten
en daarna is het afgelopen. Over
zijn redenen was hij, toen hij het
nieuws een jaar geleden bekend
maakte, tamelijk uitgesproken. Hij
was de achtergrondmuziek zat van
de restaurants waar hij op zijn
tournees noodgedwongen moest
eten. En Beethoven stopte toch
ook na zijn Negende?
Nu zegt hij: „Het werd steeds
zwaarder om een nieuw program
ma te maken. Ie wilt niet in herha
ling vallen en toch put je elke keer
uit dezelfde bron. Het zoveelste
liefdesliedje, wéér die whisky en
die sigaren. Het reizen vind ik ook
heel vermoeiend." Samengevat:
„Ik heb het wel gezien."
Torn debuteerde in 1995 met Laat
maar laaien, waarmee hij kort daar
voor het Leids Cabaret Festival
had gewonnen. Handelskenmer
ken bleven al die tijd zijn inventie
ve rijmgebruik en zijn zotte mono
logen, regelmatig onderbroken
door stiltes waarmee hij het ge
duld van het publiek op de proef
stelde (en even een trek van zijn si
gaar kon nemen). Door zijn kos
tuums van ouderwetse snit, de pre
cisie in zijn woordgebruik, zijn ver
strooidheid en het bedaarde tem
po vormde Torn een tegenwicht
voor het spierballencabaret in de
Nederlandse schouwburgen. On
danks de goede recensies en de
Poelifinario, de prijs voor het beste
cabaretprogramma die hij in 2007
met Dood en verderf won, oogde
hij vaak als een op het podium ver
dwaalde gast.
„Ik heb nooit geambieerd om caba
retier te worden", beaamt Torn.
„Al jaren loop ik bij mijn impresa
rio te klagen dat ik het zat ben. Ik
zal je een geheim verklappen: na
mijn derde programma wist ik al
dat ik bij mijn negende zou stop
pen. Ik was er toen achtergeko
men dat de beginletters van de ti
tels van mijn eerste drie program
ma's het woord 'lap' vormden. Zet
je ze nu alle negen achter elkaar,
dan staat er 'lapmiddel'."
Zijn slechtste programma is wel
licht zijn laatste. De recensies van
Loze kreten waren in elk geval min
der gunstig dan normaal. Torn
was niet verbaasd door de kritiek.
„De recensenten hadden volko
men gelijk", zegt hij. „Het pro
gramma is mislukt. Ik wilde mijn
fascinatie voor wetenschap met
het publiek delen. Daardoor werd
het meer een college natuurweten
schap dan cabaret. Na de première
heb ik de knop omgedraaid en
ben ik het grappiger gaan maken."
Niettemin: uitkijken naar die laat-
ste reeks voorstellingen doet hij
nog steeds niet. „Ik zie er als een
berg tegenop, kon het maar vast
de laatste zijn." Die is op 5 mei.
Grinnikend: „Ook mijn Bevrij
dingsdag."
Hij heeft nog geen vastomlijnd
plan voor wat hij daarna gaat
doen. Eén ding is zeker: in de
schouwburgen zullen ze hem niet
veel meer zien. „Ik volg collega's
als Wim Helsen, Jeroen van Mer-
wijk en Maarten van Roozendaal.
Veel andere cabaretiers vind ik ge
makzuchtig. Ze staan een avondje
zomaar wat te lullen - als theater
bezoeker wil ik méér."
De conclusie is na zestien jaar caba
ret onvermijdelijk: „Eigenlijk hou
ik er niet zo van."
Kees Torn, morgen in Ledeltheater in
Oostburg. Aanvang: 20.15 uur.
r u -
:r» v
Theater Nomade van Ab Gietelink
komt na Gijsbrecht van Aemstel en
Max Havelaar met een bewerking
van Georg Büchners toneelklassie-
ker Dantons Dood (1835). Een histo
risch getrouwe enscenering met
kleurrijke personages in i8e-eeuw-
se kostuums en pruiken.
Donderdag 10 nov, Stadsschouwburg,
Middelburg, 20.00 uur. Vrijdag 11 nov,
De Mythe, Goes, 20.00 uur.
De Walcherse bandcompetitie
HooilKoorts gaat een nieuw sei
zoen in. In de eerste ronde treden
vier beginnende Zeeuwse rock
bands aan: The Venue, Remote
World, The Shards en Punt! Spe
cial act deze avond is de Neder1
landstalige popband Smout, ooit
zelf deelnemer.
Vrijdag 11 november, café Tramzicht,
Domburg, 20.00 uur.
De Spelerij voert de theatervoor
stelling Frederik op, onder regie
van Paula Bangels. Het is het ont
roerende en grappige verhaal van
twee bijzondere mensen - Fre
derik en Bart - met autisme op
zoek naar wat ze zelf willen. De
rollen worden gespeeld door Ma-
thias Sercu en David Cantens.
Vrijdag 11 november, 't Spiegeltheater,
Middelburg, 20.00 uur.
De Ashton Brothers zijn weer te
rug, na de ernstige ziekte van Friso
van Vemde. In Charlatans, a medici
ne show tarten ze opnieuw de wet
ten van de natuur. Met een mix
van variété, revue, slapstick, circus-
acrobatiek en kleinkunst brengen
ze een ode aan onsterfelijke charla
tans.
Zaterdag 12 november, Stadsschouw- EP
burg, Middelburg, 20.00 uur.
