9 spectrum
KRITI
r
EK V O O RB IJ
'anochtend was ik vertrokken. - -
iet nog een kind alleen opvoeden. .X
m alleen maar denken aan mijn
haren, Wolfs ogen, nog dik van de'sic z-
•oedend zijn. Al was hij niet bepamd
jchter en hij zou ook weer onvoorw&atvr.
voor zorgen.
niet. Het kon niet en het werd tijd dat
ussie met hem, die ongetwijfeld zou eindig
n uiteindeliik het instorten van Geert imarv.
Saskia Noort
Zaterdag 5 november 2011
Fragment uit Terug naar de kust
'Vrijheid' is een ander woord voor 'niets te
verliezen hebben', zong Janis Joplin ooit
Dat motto hangt ook aan Koorts. Noorts
vrijheid 'in positieve zin' is dat ze geld ver
dient met schrijven. „Daar droomde ik al
tijd al van, dat je alleen maar met een boek
bezig kon zijn. Daar staan nu wel veel an
dere verplichtingen tegenover. Als je een
maal zo succesvol bent als ik, kun je doen
en laten wat je wilt. )e krijgt ook de meest
uiteenlopende aanbiedingen. Er is me wel
eens gevraagd als een soort relatiedeskundi-
ge een televisieprogramma te gaan presen
teren. Dat doe ik niet, want dan kom ik he
lemaal niet meer aan schrijven toe."
Toch heeft ze zich als relatie-expert even
kunnen laten gelden. Als Koorts verschijnt,
zit er voor haar net een tournee van twee
maanden op langs diverse theaters. Met
Playboy-hoofdredacteur Jan Heemskerk
las ze voor uit hun columns voor de glossy
Linda en ze beantwoordde vragen uit het
publiek over de strijd tussen de seksen,
seks, gezin of werk. „Zo'n theatertour is la
chen. Dat op de deuren van de kleedka
mers onze namen staan, dat wij met wat
we zelf gewoon heel leuk vinden - vragen
stellen, antwoorden geven, praten over
man/vrouw-dingetjes - een zaal vol krij
gen. Soms was het trekken aan de zaal.
Maar als eenmaal de eerste vraag er is, ko
men anderen ook los. En als ze eenmaal
los zijn, moet je ze weer terug op hun
stoel zien te krijgen." Ze is geen volbloed
podiumbeest. „Ik moest wel over iets heen
stappen, ja. We zijn geen acteurs. Sommi
ge mensen vonden dat tegenvallen, dat we
alleen maar voorlazen. Maar ja, we zijn nu
eenmaal schrijvers."
Haar eerste twee thrillers zijn verfilmd,
haar voorlaatste - De verbouwing - haalt
ook de bioscoop. Deze maand gaat een to
neelstuk naar het boek De eetclub in pre
mière en Koorts wekte ook al interesse uit
de filmwereld. „Ik twitterde dat ik een
thriller schreef over Ibiza en er belde al
een producent." Al die bewerkingen van
haar boeken, is een ontzettende kick.
Waar het kan, probeert ze er bij betrokken
te zijn. „Ik heb het script van De eetclub ge
zien, de acteurs de tekst horen voorlezen,
ben naar een doorloop geweest. Dus in zo
verre houd ik een vinger aan de pols."
Konden recensenten haar voorheen nogal
flink raken, met kritiek op haar werk kan
ze steeds beter overweg. Sterker, ze heeft
de indruk dat er gaandeweg minder op
haar geschoten wordt „De verbouwing had
best redelijke recensies. Mijn naam wordt
ook niet meer iedere keer genoemd als het
gaat om de ondergang van de literatuur."
Maar als je wint, heb je niet louter vrien
den, ondervond ze. Verschillende collega's
gaven haar de wind van voren. De een zei
dat ze zich moest wegscheren uit de we
reld van de literatuur. Een ander zei na het
Boekenbal Noort 'een arrogant rotwijf te
vinden. De schrijfster zet grote ogen op:
„En ik deed niks! Ik ging een drankje halen
en stelde me aan haar voor." Schouderop
halend: „Ach, het was een manier voor
haar om aandacht te krijgen."
De oorzaak van die bejegeningen is plat,
meent Noort. „Ik denk dat het gewoon or
dinaire jaloezie is. Misschien is het niet
eens gericht op mij als persoon. Ik zit nu
op het toppunt van mijn roem, krijg veel
aandacht. Als je twaalf jaar ouder bent en
een ander in de spotlights ziet staan, voelt
dat natuurlijk niet lekker. Dan kun je nog
wel zo belezen zijn, het blijft moeilijk. Tel
kens als een schrijver populair wordt,
wordt er geroepen dat de literatuur te
gronde wordt gericht. Maar ondertussen
gaat de literatuur gewoon door. Er komen
nieuwe auteurs, nieuwe thrillerschrijvers.
De redding van de literatuur ligt in ieder
geval niet in de handen van één iemand."
Ondertussen dubt ze over de vraag of ze
Koorts zal inzenden voor de Gouden Strop.
Twee keer was ze genomineerd, daarna be
sloot ze niet meer met het circus rond de
thrillerprijs mee te doen. „Ik heb Nieuwe
buren niet ingezonden vanwege alles erom
heen. Ik zat op dat moment ook tegen
mijn scheiding aan. Ik had geen zin in ge
zeur en juryrapporten waarin vervelende
dingen over mij gezegd werden. Maar ik
ben nu verder, kan er beter mee omgaan.
Dat heb ik echt moeten leren."
Ooit verschijnt er van haar hand ook een
literaire roman. Ideeën heeft ze wel. „Maar
telkens kwam er weer een thriller mssen.
Weet je, ik heb ook een lichte kant. Mijn
droom is ooit een roman te schrijven,
waarin die wordt gecombineerd met de
strijd tussen de seksen. Ik-heb wel het ge
voel dat dit de tijd is om het te doen."
reageren?
spectrum@wegener.nl
Geboren op 13 april 1967
in Bergen.
Opleiding: School voor
Journalistiek, theater
wetenschap.
Burgerlijke staat: geschei
den, twee kinderen.
Werkte als redacteur voor
bladen als Viva en Marie
Claire, schrijft tegenwoordig
columns voor Linda.
Debuteerde in 2003 met de
thriller Terug naar de kust
Tweemaal genomineerd
voor de Gouden Strop.
Van de boeken verschenen
vertalingen in onder meer
Duitsland, Frankrijk, Rusland,
Denemarken en Noorwegen.
Won in 2009 publieksprijs
Prix SNCF du polar voor de
Franse vertaling van De eet
club.
Terug naar de kust en De
eetclub zijn verfilmd. Van
De verbouwing wordt nu een
film gemaakt. Deze maand
is de première van het
toneelstuk De eetclub.
Saskia Noort - Koorts.
Uitgeverij Anthos.
Verschijnt op 10 november.
Prijs: 19,95 euro.
