Op vakantie met je wielerhelden
341 sport
CURACAO Supporters vertoeven tussen de profs
zaterdag 5 november 2011
door Ad Pertijs
CURACAO - Een tropische zon, wit
te palmenstranden en de racefiets
mee. Wat wil een wielergek nog
meer? Zijn vakantie samen bele
ven met helden van de koers. Op
Curacao kan dat nu al tien jaar.
Een vrouw van een toerfietser
vraagt zich bezorgd af of ze de wit
te rug van Steven Kruijswijk niet
moet insmeren. Zo aanraakbaar
zijn de wielerhelden op het strand
nu ook weer niet, maar het komt
er akelig dicht in de buurt. „Als
die profs hier niet zouden zijn,
was ik hier ook niet. Daar ben ik
eerlijk in", zegt Gerard Buijing een
58-jarige fietsfanaat, die met drie
Oudenbossche wielervrienden op
Curacao een weekje vertoeft tus
sen zijn wielerhelden.
Zij zijn niet de enigen. Ongeveer
1500 Nederlanders vlogen afgelo
pen week naar het Nederlandse
tropeneiland om er samen met
vijftien uitgenodigde profrenners
vakantie te vieren in de aanloop
naar de Amstel Curacao Race, die
vandaag voor de tiende keer wordt
gereden. „Ik had gehoord dat je
hier zo gemakkelijk in contact kon
komen met die jongens. En het is
echt zo. Gisteren stond ik naast
Wout Poels aan de bar. Ik had op
twitter gelezen dat zijn vlucht
overboekt was. Daar vraag je dan
naar en het mooie is dat ik een
heel verhaal terug kreeg. Dat is
toch prachtig", zegt Stanny de la
Ruelle uit Koewacht.
Elf jaar geleden bedacht Leo van
Vliet samen met zijn oud-collega
Erik Breukink het plan voor een
wielerkoers voor vakantievierende
profs op Curacao. Van Vliet staat
er van te kijken dat het evenement
nu nog altijd springlevend is.
„Want in eerste instantie denk je
dat de profs het na enkele jaren al
wel gezien hadden. Niet dus."
De huidige bondscoach vertelt wel
vaker dat hij dingen doet, waarvan
hij achteraf het succes maar moei
lijk kan verklaren. „Ergens heb je
dan iets goed gedaan." Zo was het
ook met de Amstel Curacao Race.
„Als zelfs Alberto Contador twee
keer naar hier komt zonder er
startgeld voor te vragen, wil dat
zeggen dat je het goed doet", zegt
Rob Ruijgh, die deze week voor
het eerst te gast is op Curacao.
De Spaanse Tourwinnaar vraagt
doorgaans veel meer voor een uur
tje fietsen, dan wat het Van Vliet
kost om hem vakantie te laten vie
ren op een tropisch eiland. „Het is
het programma wat Leo je hier
biedt. Duiken, een waterspektakel,
touwtrekken. Daarnaast houd ik
ook wel van een strandvakantie",
zegt Ruijgh, die met zijn vrouw en
twee kinderen naar de Cariben is
gekomen.
Ook Steven Kruijswijk is voor het
eerst op Curacao. „)e zegt ja tegen
dit omdat je er in het peloton goe
de verhalen over hebt gehoord."
Met zijn spierwitte body valt de
rossige Nuenenaar wel op op het
strand. „Het gaat hier hard met de
zon heb ik gemerkt." Op dag twee
zoekt hij dan ook iets meer de
schaduw op.
Anderen, als Ruijgh en Johnny
Hoogerland zijn niet weg te slaan
van het strand. Johnny leeft zich
net zo uit met beachvolley als Con
tador dat enkele jaren geleden
deed. Tom Boonen hing met zijn
vrienden liever rond bij de beach-
bar en het water.
De bekendste gasten van het ei
land zijn Andy en Frank Schleck.
De Luxemburgse broertjes voelen
zich na zes jaar helemaal thuis op
Curacao. „Voor ons is dit de ideale
vakantie", zegt Frank, die samen
met zijn broertje helemaal opgaat
in het beachleven. Dan weer
zwemmen ze vier kilometer over
zee naar een ander'strandje, dan
weer staan ze met een grote pruik
op te swingen op een van de vele
feesten.
De twee stoppen zich nooit weg
en verbazen zo nu en dan een toer
fietser, door hem zelf een welge
meende hand te geven. 'Hi, how
are you'. Dat is dus deel twee van
het voortdurende succes van de
Amstel Curacao Race. De fans blij
ven toestromen omdat hun wieler
helden zo benaderbaar zijn. „Het
is alsof je als kind mag voetballen
met Messi", verwoordt iemand
zijn bewondering voor de broer
tjes Schleck, die gisteren een klim-
dassic verzorgden voor de locale
jeugd.
„Het gebeurt ook dat een van de
profs in de week voor de Race met
een groepje toerfietsers gaat rij
den", vertelt De la Ruelle met glim
mende oogjes. „Vorig jaar moch
ten we na de afgelaste Race (wa
teroverlast) op zondag met die
Frank en Andy het parkoers gaan
rijden. Hoe dichter kun je bij die
mannen komen?"
Het liefst vertelt de 49-jarige De la
Ruelle het verhaal van het crite
rium dat vorig jaar werd gereden
ter vervanging van de afgelaste Ra
ce. „Sta je daar tussen die profs
aan de start. Het startschot klonk
en links van me zag ik een gaatje."
Wat hij toen deed, overkomt hem
doorgaans alleen in zijn dromen.
„Ik dacht: ik doe het gewoon. Ik
dook in dat gat en demarreerde.
Een hele ronde heb ik op kop gere
den en voelde ik dat ze achter me
aan kwamen."
Het is opvallend dat de helden zelf
totaal geen moeite hebben met de
aanwezigheid van die vele fans op
hun vakantie. „Niet zolang ze geen
uur bij je aan tafel komen staan",
zegt Jelle Vanendert, een van de
Vlaamse ontdekkingen van de afge
lopen Tour. Hij is op vakantie met
zijn vrouw en zoontje. „Meestal
doe ik niks in de vakantie. Het
was al weer twee jaar geleden dat
ik weg ben geweest tussen de
twee seizoenen."
Veel wielrenners laten weten dat
Curacao een van hun spaarzame
vakanties is. „Als prof ben ik nog
niet op vakantie geweest", vertelt
nationaal kampioen Pim Ligthart.
„Vroeger als junior of amateur
ging ik met de caravan wel mee
met mijn ouders naar Frankrijk."
Wout Poels is voor de tweede keer
te gast in de Amstel Curacao Race.
„Daarvoor ging ik eigenlijk nooit
op vakantie. Het punt is dat je als
amateur of junior niet in novem
ber op vakantie kunt gaan. Niet als
je nog studeert of er bij werkt.
Daar komt bij dat wij als profs al
zo vaak onderweg zijn. Lekker
thuis blijven en niets doen is dan
ook al heerlijk."
Het is daarom volgens hem geen
wonder dat renners zo graag blij
ven terugkomen naar de Amstel
Curacao Race. Lachend wordt ook
wel eens gedacht dat een renner
van bondscoach Leo van Vliet lie
ver een ticket voor Curacao dan
voor het WK krijgt.. Poels: „Kijk
om je heen. Ik kan me niet voor
stellen dat je je hier niet kunt ver
maken. Waar anders moet je trou
wens heen in november." Ruijgh:
„Dat je hier met een aantal colle
ga's bent, is niet erg. Hoeveel men
sen gaan ook niet met hun vrien
den op vakantie."
Waar in het verleden de profs hun
fiets niet aanraakten tot een uur
voor de start van de race, trekken
de meesten er de laatste jaren wel
wat vaker op uit. Vakantieganger
en Parijs-Roubaix-winnaar Johan
Van Summeren weet wel waar
om? „Over een aantal jaren draait
ons seizoen twaalf maanden door.
Iedere renner kiest dan zijn eigen
periode die hij er even tussenuit
gaat. Ik moet me over twee weken
al weer melden in Amerika voor
een eerste trainingskamp."
Als een veldrijder keerde hij don
derdag over het strand terug van
zijn broodnodige trainingsritje.
Om daarna toch weer vliegensvlug
zijn stekje bij het zwembad op te
zoeken. Weer een mooi verhaal
voor de fans om thuis te vertellen.
Johnny Hoogerland (links) en Rob
