wonen
|Cjs|| wonen@wegener.nl 2 3
024-3650509
Zaterdag 5 november 2011
KOPIËREN
Premsela, Nederlands Instituut voor
Design en Mode, organiseerde tij
dens de Beijing Design Week een
debat over het kopiëren van ont
werp, 'Copy/Culture in China'. Vol
gens Tim Vermeulen van Premsela
is het zinnig kanttekeningen te
plaatsen bij al te rigide stellingname
over kopieergedrag. „De westerse
designcultuur is geobsedeerd door
authenticiteit, maar wellicht hoort
kopiëren er bij in de ontwikkeling
van een economie. Wij kopieerden
ooit de Amerikanen, en de Japan
ners begonnen ook met een perio
de van kopiëren."
lï-ji Reageren?
wonen@wegener.nl
Chair. De strakke kuip met rafeli
ge, papieren randen op een hou
ten onderstel is een ontwerp van
Innovo Design, gevestigd in de re
gio Shanghai. Het Chinese bedrijf
werkt samen met designers uit de
hele wereld. Zoals met de Duitser
Christoph John, die zes jaar gele
den de overstap naar China maak
te, nadat hij in Milaan de Chinese
Zhang Lei van Innovo Design had
ontmoet. Samen met hem en zijn
Servische collega Jovana Bogdano-
vic werkte hij aan de Paper Chair,
waarvoor ze de Young Talents of
the Year-prijs van de Chinese Elle
Decoration in de wacht sleepten.
De inspiratie voor deze stoel ligt
ook in de Chinese maaktraditie.
De drie ontwerpers collaboreer
den met een werkplaats waar ze
bekende papieren parasols ma
ken. „Op dezelfde manier als bij
de parasol, zijn we vellen papier
op elkaar gaan plakken. Daar blijk
je een heel sterke en comfortabele
zitkuip van te kunnen maken."
Innovo kiest voor samenwerking
met kleine traditionele bedrijven,
omdat die worden bedreigd in
hun bestaan in de groeistuipen
die de Chinese economie mee
maakt. „Iedereen wil snel geld ver
dienen op dit moment. Naden
ken over concepten of de waarde
van je merk, is er niet bij. In dat
proces gaat veel verloren, wij pro
beren juist wat te redden."
WIE Marjan Sipsma (46) en Reece Kurta (46) BEROEP mede-eigenaren van
inspectiebedrijf voor pijpleidingen (Kurtec Inspections, onderdeel van Velosi)
EERDER zij: Gouda, Groot-Ammers, Sydney (Australië), Tuil; hij: Tuil, geboren
en getogen in Nieuw-Zeeland NU Petaling Jaya, Maleisië (sinds 1998)
zijn, hoor. Die indruk wil ik niet
wekken. Natuurlijk, in de ogen
van de werkster óf de office boy -
de jongen die je inhuurt om post
te bezorgen - zijn we rijk. Maar
verder... In Kenny Hills, in Kuala
Lumpur, staan bungalows die ze
ker 15 miljoen ringgit kosten, 3 mil
joen euro. Ons huis brengt nu, na
de ingrijpende verbouwing, 5 mil
joen ringgit op, ruim 1 miljoen eu
ro. Daarmee wil ik alleen maar
aangeven dat in Maleisië een bevol
kingsgroep bestaat die extreem
rijk is. De middenklasse groeit,
maar er is ook nog steeds een gro
te groep arme mensen. De inko
mensverschillen zijn gigantisch."
Wat criminaliteit in de hand werkt...
„Dat klopt. Zo hadden wij een
werkster in huis die geld had ge
leend van en aan allerlei dubieuze
figuren, de Chinese maffia. Dan
moet je afscheid van haar nemen,
want die lui wil je echt niet op je
stoep hebben staan. Je moet in dit
land sowieso niet uitweiden over
geld, luxe zaken of bezittingen.
Zeker niet tegen Jan en alleman."
Hoe is jullie buurt: op stand?
„Tal van nationaliteiten. Niet heel
chique. Onze buren zijn Frans en
Singaporees. Ook wonen er In
diërs en Engelsen. Vorige week
vierden we met buurtgenoten Dee-
pavali: Hindoe Festival of Lights.
Vuurwerk, lekker eten, gezellig sa
men. Ja, mijn leven is goed zo. Dat
was in 1998, toen wij ons bedrijf
startten, wel anders. Het was hard
werken, met weinig tijd voor in
burgeren. ik gaf mezelf twee jaar
de tijd om te wennen. Nu ken ik
de weg, de mensen en de buurt.
Grote nadelen kan ik zo niet be
denken. Of het moet de occasional
cobra of aap zijn, die vanuit de aan
grenzende jungle ons huis binnen
komen. Eng? Nee, het wordt ge
woon. Ik heb al eens een varaan
vanaf de bovenverdieping via de
trap naar beneden gesleept. Ach,
misschien verandert ons leven als
we besluiten ook de laatste 35 pro
cent van onze aandelen in ons be
drijf te verkopen. Er is meer op de
wereld. Zo zijn we laatst op vakan
tie in Istanbul geweest, prachtige
stad! Wat zeg je, een tweede huis?
Ha, wie weet..."
li-y Reageren en aanmelden?
wonen@wegener.nl
Schrijftafel zonder lijm of schroe
ven, een ontwerp van Sarah Zhang.
KRATTENMEUBELS
Ga op een willekeurige dag in Pe
king de straat op en verbaas je
over de lange files die het cen
trum stilzetten. Chinezen - lees:
de stedelingen - drukken zich van
daag de dag vooral uit in auto's,
kleding, sieraden en gadgets.
Woninginrichting staat op het
tweede plan. Een nieuwe bank is
duurder dan een nieuw horloge,
en je pronkt er minder mee. Bo
vendien valt wonen niet mee in
een stad als Peking. Huurwonin
gen zijn extreem duur, huurders-
rechten een onbekend begrip. Het
gevolg? Chinezen verruilen vaak -
en op staande voet - het ene klei
ne appartement voor het andere.
De Chinese ontwerper en rijzen
de ster Li Naihan laat zich graag
inspireren door het woningpro
bleem. Ze wordt geroemd om
haar inventiviteit in het bedenken
van slimme oplossingen voor wie
klein woont en vaak verkasL
Inventiviteit is precies waar de
Chinese overheid op aanstuurt bij
de nieuwe lichtingen designstu
denten. Niet toevallig was de over
heid de grote trekker en duwer
achter de Beijing Design Week,
die eind september voor het eerst
op grote schaal werd gehouden.
Binnen- en buitenlandse ontwer
pers en merken presenteerden
zich onder meer in een oude in
dustriewijk, waar Nederlands ont-
The Crates van Li Naihan: compacte en verrijdbare meubels voor kleinbe
huisde Chinezen die regelmatig 'op staande voet' moeten verhuizen.
Paper Chair van Innovo Design,
geïnspireerd op papieren parasols.
werp te zien was in de Dutch De
sign Generator, maar ook in het
oude stadsdeel Dashilar tussen de
lampionnen en dampende fon
duepannen. Daar plaatste Naihan
in een oude fabriek een paar van
haar The Crates-meubels. De com
pacte keukens, bedden en kapta
fels staan steevast op wielen en
kunnen worden ingeklapt tot
compacte en verrijdbare dozen.
AMBACHTELIJK HOUTWERK
Li Naihan is dé Chinese meubel
ontwerper van dit moment. Zegt
Aric Chen, creative director van
de Beijing Design Week, maar
ook Isabelle Pascal. De Francaise
heeft zich in Peking gevestigd en
houdt zich bezig met het ontdek
ken en begeleiden van Chinees
ontwerptalent. Want dat is ontlui
kend, weet zij. Maar die ontwer
pers hebben de grootste moeite
hun ontwerpen vermarkt te krij
gen. „Bij fabrieken hoefje niet
aan te komen met een order on
der de duizend stuks", vertelt ze
in het theehuis in Dashilar, dat ze
voor de designweek inrichtte met
werk van jong Chinees talent.
„Steeds vaker zie je dat ontwer
pers zelf een atelier of fabriekje be
ginnen. Of ze sluiten zich aan bij
een van de oude werkplaatsen die
je nog vindt in China."
Dat past bovendien goed bij de be
hoefte van jonge Chinese ontwer
pers om hun roots te onderzoe
ken. „En dat gaat niet over draken
en rode lampionnen", klinkt Pas
cal plots fel. „Jonge Chinese ont
werpers voelen de diepe behoefte
hun eigen verhaal te vertellen",
zegt Pascal. „Dat begint vaak met
wat over is van de oude ambach
ten waarin ze zichzelf opnieuw
ontdekken en uitvinden."
Pascal wijst naar het werk van Sa
rah Zhang. Zoals de meeste Chine
zen spreekt zij geen Engels. Maar
met handen en voeten en via een
tolk maakt ze duidelijk dat in een
houtbewerkingsateliertje buiten
de stad haar werk is gemaakt: een
schrijftafel en kast waar geen lijm
of schroef aan te pas kwamen.
POEFSTOEL
Pascal zeifis het hele jaar door te
vinden in theehuis Wuhao, mid
den in de stad. Wuhao dient als
decor voor het werk van de jonge
Chinese (en internationale) ont
werpers die ze scout. „Kijk, dit is
de toekomst van China", zegt Wu
Hao's Que Jang, terwijl ze een
groot armgebaar maakt. In een
van de opgeknapte ruimtes van
het theehuis zit een groep jonge
Chinese ontwerpers. Jang, een
van de weinige aanwezigen die
Engels spreekt, licht toe. Hij knikt
in de richting van een jongen,
Nick Wu. Hij ontwierp het be
hang dat een wand van het thee
huis siert. Het is knalrood met
ogenschijnlijk moderne, grafische
patronen. Wu ontleende de mo
tieven aan die van de meer dan
duizend jaar oude wandschilderin
gen in de grotten van Dunhuang
in het noordwesten van China.
Dan een knikje naar Xiao Tianyu,
die de poefs Harmony ontwierp,
bestaande uit een met stof bekle
de 'kei' waarin een traditioneel
houtbewerkte rugleuning is 'gesto
ken'. Die poefstoel nam Pascal in
eigen, gelimiteerde productie.
ALS EEN PAPIEREN PARAPLU
In het theehuis in Dashilar waar
Zhang haar ontwerpen toont,
staat - voor haar eigen schrijftafel
- een opvallende stoel: de Paper
designopleidingen als
paddestoelen uit de grond.
Maar wat maken de
studenten eigenlijk?
Een introductie Chinees
design anno 2011.
door Renske Schriemer
Neppers en kopieën, die
koop je uit China. Maar in
Peking beseffen ze ook:
wie zelf ontwerpt, komt
verder. Dus schieten de
De verbouwde villa van Marjan Sipsma en Reece Kurta in Maleisië, foto's MS
