5 spectrum
de dag
Nostalgie aan de orde van
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
door de bomen
Zaterdag 22 oktober 2011
loom kauwend op een helmspriet in dat aandoenlijk ver
schoten badbroekje helemaal alleen in een warme duin
pan. Natuurlijk ging ik zacht en ongemerkt weg en na
tuurlijk heb ik daar de hele dag spijt van..."
Nog meer nostalgie in de openingsfilm van Film
by the Sea. Verlangen naar het fin de siecle van
de negentiende eeuw, door Woody Allen mees
terlijk vastgelegd in zijn succesfilm 'Midnight in
Paris'. Deed mij ook weer terugdenken aan mijn
grootmoeder Marie van de Wall - Blom (1878),
die mij vertelde hoe zij op haar achttiende naar
haar broer Paul reisde. Hij was schilder en glaze
nier en bracht een paar jaar in Parijs door om te
schilderen.
Mijn oma vertelde, hoe ze in het Bois de Boulog
ne met haar broer in een bootje naar een eiland
midden in het Bois roeide. Daar was een restau
rant, waar ze gegrillde sardientjes at en er ijskou
de chablis bij dronk! Geen wonder, dat chablis
mijn lievelingswijn is geworden. En zodra er er
gens verse gegrillde sardientjes worden geser
veerd, sta ik op de stoep!
Ik heb nog een vergeelde foto van mijn mooie
jonge oma aan de arm van haar broer, die daar
op een flodderdas en een slappe vilthoed droeg.
Misschien is het de tijdgeest, de verwarring die
er in de grote wereld heerst, die ons doet verlan
gen naar het oude, bekende.
En daar komt nog bij, dat in de moderne digitale
wereld voortdurend storingen optreden, zoals
afgelopen week mijn computer vierentwintig
uur buiten bereik was.
Seinstoringen bij de trein zijn aan de orde van
de dag en af en toe valt er door een flinke
stroomstoring ook de elektriciteit een poosje
uit. Gelukkig had mijn diepgevroren Zierikzeese
leverworst van die laatste stroomstoring geen
schade ondervonden.
En lezer, let op! Wanneer de nostalgie zo luid en
duidelijk om ons heen gaat spreken, dan veran
dert de mode meestal ook! De eerste lange rok
ken en knooplaarsjes zijn al gesignaleerd.
En laten we eerlijk zijn; hoger dan de rand van
de onderbroek kon de zoom van de rok niet
meer opkruipen!
Bij het ontdooien van de diepvriesafde
ling van mijn ijskast kwam er een over
heerlijke leverworst aan het licht, een
worst die ik tijdens mijn verblijf in Zie-
rikzee tijdens de boekenweek bij Slagerij van
Velzen kocht en die een verborgen leven leidde
in mijn diepvrieskist!
De worst smaakt, ontdooid, nog kakelvers en
doet mij erg verlangen naar Zeeland.
Ik word overvallen door nostalgische gevoelens,
die ook worden bevestigd door het dagelijks ge
dicht op mijn laptop, een gedicht van de Zeeuw
Hans Warren, die op het ogenblik dat ik dit stuk
je schrijf, 20 oktober, negentig jaar zou zijn ge
worden.
Ik citeer een paar regels: „Natuurlijk moest die jon
gen in het duin merken dat ik intens naar hem keek.
Natuurlijk kwam hij toen vlak langs me met veel over
bodige bewegingen, hoewel hij me zogezegd niet zag.
Natuurlijk begon hij een lenteballet met een vriendje en
een bal, natuurlijk streek hij veel te meisjesachtig tel
kens door zijn erg lange haar en keek daarbij eens om,
flitsend gebit in duister gezicht. Natuurlijk lag hij later
marjan
