Op naar een brede volksbeweging 7 spectrum Zaterdag 15 oktober 2011 foto EPA Arlington, Virginia. Wat een maand geleden op Wall Street in New York begon als klein protest van een handjevol 'hippies', groeit met steun van vakbonden, maatschappelijke organisaties en beroemdheden langzaam uit tot een brede volksbeweging. Niet iedereen is daar blij mee. door Hanneke Keultjes ames Ziegler had in het Braziliaanse I Governador Valadares een goedlo- I pende handel in edelstenen. „Maar I nu mensen met moeite melk voor I hun kinderen kunnen kopen, geven M ze geen geld uit aan edelstenen." Dus boekte Ziegler een ticket terug naar zijn vaderland om in New York te de monstreren. Nu runt hij daar de afdeling van Occupy Wall Street, die sinds twee we ken steun krijgt van de kleine vakbonden. „Ik waarschuw al tien jaar dat het niet goed gaat, nu wordt eindelijk geluisterd." Dag en nacht is Ziegler er. Al vindt zijn 51-jarige lichaam, gepijnigd door botontkal- king, de koude nachten in een slaapzak op de grond niet prettig. De protestbeweging - die zegt 99 procent van de Amerikanen te vertegenwoordigen door in het geweer te komen tegen de heb berigheid van Wall Street en oneerlijke machts- en inkomensverdeling - groeit en krijgt veel publiciteit. Dat gaat hand in hand met een toenemend aantal steunbe tuigingen. Eerst van linkse beroemdheden als Michael Moore en Susan Sarandon, maar ook van maatschappelijke organisa ties en vakbonden die miljoenen Amerika nen vertegenwoordigen. Maar op Liberty Plaza, waar Ziegler 'kantoor' houdt aan één van de roodmarmeren zitjes, zijn nau welijks afgevaardigden van vakbonden te vinden. „Soms komt er een delegatie", zegt Ziegler. „Maar ze zijn er niet altijd." Rob, die zijn achternaam niet wil geven, is lid van een vakbond waarvan het bestuur zich nog niet publiekelijk heeft uitgespro ken vóór Occupy Wall Street. „Maar als wij onze steun laten zien, volgt de leiding vanzelf', denkt Rob. Hij is blij dat vakorga nisaties en maatschappelijke organisaties als de burgerrechtenbeweging NAACP en ACLU over elkaar heen buitelen om hun solidariteit uit te spreken. Zelfs president Obama zei vorige week de 'brede frustra tie' van de demonstranten te begrijpen. Kunstenaar Christoph Rivera, gestoken in spijkerbroek die overeenkomsten met een schilderij van Jackson Pollock vertoont, heeft er geen goed woord voor over. Hij vindt dat iedereen wil meeprofiteren van de publiciteitsgolf die Occupy Wall Street heet. „Maandag kwam Kanye West langs. Wat doet een rijke rapper hier?! Ze probe ren allemaal onze beweging te kapen." Yesenia Barragan noemt dat onzin. Ze is juist opgetogen door de steun en toont trots een bord dat de vakbond voor ver pleegkundigen heeft achtergelaten. „Wij zijn hier toch voor de 99 procent? Dan moet het ook een brede volksbeweging worden. Daar zijn we hard naar op weg." hun organisatie vormgeven: smartphones, social media, mobiel internet. Rob van Eeden van Verhuisjegeld.nl - en in een grijs verleden uitgever van de Vrek- kenkrant waarin consuminderen werd ge propageerd - denkt dat mensen vooral uit zijn op gerechtigheid. Het is ze duidelijk geworden dat topbankiers voor de crisis met behulp van spaargeld een enorme hef boomwerking in gang hadden gezet op de wereldwijde financiële markten. Dat gaf aanvankelijk miljardenwinsten, maar leid de uiteindelijk tot een ongeëvenaarde red dingsactie met belastinggeld, waarna de managers vertrokken met miljoenenbonus sen. Van Eeden: „Men is terecht ongeloof lijk kwaad over de bonuscultuur, zoals die bij ABN Amro blijft heersen, een bank die met ons geld is gered." Volgens Van Eeden is het Occupy-protest nu nog geen politiek protest. „Het is tégen de politiek." Dat klinkt vaag - er is ook een roep nu meteen concrete, politieke doelen te formuleren. Maar volgens polemoloog Leon Wecke is tot mensen aan het door dringen dat de maatschappelijke orde fun damenteel onrechtvaardig is. „De mate waarin deze beweging hier een succes wordt, hangt af van de mate waarin men ook in Nederland gefrustreerd is." Politicoloog Kristof Jacobs ziet het protest nu nog in een pre-politieke fase. „Het komt van onderop, kent geen leiders, is spontaan en radicaal. Daarmee heeft het enige parallellen met de Tea Party in de VS. Tegenstanders zullen het belachelijk maken, als onbeduidend of als ongericht afschilderen. Als het aangevallen wordt, trekt het meer sympathisanten. De bewe ging heeft ook de media nodig om aan dacht te krijgen: 1.000 mensen in de media brengen meer teweeg dan 100.000 mensen die geen aandacht krijgen." Gevestigde organisaties kijken toe. De Amerikaanse vakbeweging aarzelde eerst, maar schaart zich steeds meer achter de de monstranten. Dennis Wiersma, voorzitter van FNV Jong, hoopt dat jongeren hier wakker worden. „Ze verkeerden lange tijd in een comateuze toestand, om nu te zien dat de arbeidsmarkt, de woningmarkt en het onderwijs hen te weinig bieden." Jaap Jongejan, voorzitter van de grootste CNV-bond (Vaklieden), voelt sympathie voor de beweging. „Het machtsmiddel geld heeft te veel invloed op ons leven. Als leiders daar geen paal en perk aan stellen, zal het volk op enig moment ingrijpen." reageren? spectrum@wegener.nl Washington DC. foto EPA

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 93