85 jaar woonshoppen Hema wonen3o n 3 H Liefde, werk en eigen bouwkavel in Uganda De vlag uit Proost! Zaterdag 15 oktober 2011 wonen@wegener.nl 024-3650509 O s JS m 5 Z O m K et is altijd weer even schrikken als de weersvoor spelling 'kans op vorst aan de grond' aankondigt. Vroeger heette dat gewoon nachtvorst, maar soms veranderen woorden en begrippen zonder dat je dat kunt 3 tegenhouden. Wat je altijd Peking hebt genoemd is sluipen derwijs Beijing geworden en als ik tegenwoordig een lezing geef, blijk ik de enige te zijn die het woord lezing nog ge bruikt. Alle anderen hebben het over een presentatie, pjV Maar om terug te komen op die vorst aan de grond: je weet dat die in oktober toeslaat en toch komt hij altijd weer te «J* vroeg. De dahlia's bloeiden nog zö mooi en in de lathyrus zaten zelfs nog knoppen. Maar ja, het einde is onvermijde lijk en dat geeft ook een zekere rust. Als straks de nachten koud worden, houdt het onkruid op met groeien en kan de grasmaaier worden verruild voor de bladblazer. Want ron ken zullen we, in de tuin. Voor wie bewust tuiniert, is oktober de maand waarin de balans wordt opgemaakt: wat is er fout gegaan dit seizoen, en wat was een experiment dat beslist herhaald moet wor den? Welke bloembollen planten we deze herfst en van wel ke struiken en vaste planten kunnen we beter afscheid ne men omdat ze weinig hebben bijgedragen? Aan zachte heelmeesters hebben we niets, als een -.i>s mooie tuin het doel is. Laat ik het hebben over mijn eigen successen en mislukkingen, dit jaar. Een half succes - of een hal ve mislukking - was een scherm van kippengaas waartegen ik lathyrus liet groeien. Ieder jaar groeit mijn lathyrus in een wigwam van bonenstaken in de moestuin, maar dit leek mij aardig ter afwisse ling: een windscherm van geurende lathyrus. Er gingen twee dingen fout. Zo kwam de lathyrus laat uit de startblokken en duurde het tot het einde van de zomer voordat mijn windscherm van kip pengaas voldoende was bedekt om daadwerkelijk wind te breken. Ten tweede werd de helft van de la- thyrusplanten geveld door een mysterieuze virus ziekte, op het moment waarop de bloemknoppen zouden ontluiken. Gelukkig had ik tussen de lathyrusplanten ter afwis seling ook wat planten neergezet van een eenjarige klimplant die ik nog als Mina lobata ken, maar die net als Peking van naam is veranderd en nu Quamo- clit lobata heet. Quamodit lobata is een klimmer die iedereen eens in zijn tuin, op zijn balkon, of langs zijn tuinhekje moet zaaien. De plant groeit centime ters per dag, windt zich om alles wat op zijn pad komt, bloeit met aren waarvan de bovenste, jongste bloemen oranjerood zijn en de oudere naar bleek geel verkleuren, waardoor een vrolijk tweekleurig beeld ontstaat. Daarbij zijn de bloemstengels don kerpaars, bij het zwarte af, waardoor het hele arran- lobata. foto RvdK gement aan de Belgische vlag doet denken. Maar in andere landen heeft men andere associaties want Quamodit lobata heet in het Duits 'Sommerfeuer' en in het Engels 'Firecracker' of'Spanish Flag'. Voor mij heeft de vlag, of die nu Spaans was of Belgisch, in ieder geval de hele zo mer vrolijk gewapperd. Quamoclit Van Haarlem tot Hoogeveen. En van Nijverdal tot Uithuizen. Overal in het land vind je in de schappen van de Hema dezelfde leuke woonkus- sens, mammoetkaarsen of kande laars. Een van de ontwerpers die dat op hun 'geweten' hebben, is Toya Verberne. In het hoofdkantoor van de Hema in Amsterdam pra ten we met haar, gezeten op vrolijk meubilair in het atrium van het gebouw. Overal hangen megagrote posters van Hema-trofeeën, waar van de sappige rookworst de bekendste is. De woonaccessoires van de Hema zijn be doeld om het dagelijkse leven leuker te maken. Simpel, vrolijk en handig. Of het nu om een folkloristisch tapijt gaat, een knus woonkus- sen of een exotisch glas met reliëf: overal is over nagedacht. Of, zoals ze op het hoofdkan toor zeggen, alles draagt de Hema-handteke- ning. Die kenmerkt zich door eenvoud, opti misme en gebruik van frisse kleuren. Verantwoordelijk voor een deel van de woon- collectie is ontwerper Toya Verberne (35). Sinds zeven jaar is ze ontwerper voor de He ma, oftewel de Hollandse Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam, zoals de naam 85 jaar geleden is bedacht. Ze is het gezicht achter de woonaccessoires van de Hema. Veel ont werpt ze zelf maar ze werkt ook samen met le veranciers en freelancers. Bovendien is er over leg met inkopers om de uiteindelijke collectie te bepalen. Verberne heeft haar baan te danken aan het winnen van een Hema-ontwerpwedstrijd. „Dat was in 2000, toen ik nog op de Design Academy zat. Ik heb gewonnen met knuffel Moki, een driedimensionale koppoter. Vervol gens heb ik als freelancer gewerkt en een op dracht voor kindermeubelen voor de Hema ge daan. Op een gegeven moment was er een va cature vrij op de ontwerpafdeling en daar heb ik op gesolliciteerd, met succes. Tegenwoordig zit ik in het ontwerpteam dat aangeeft wat we nodig hebben om als Hema bij te blijven." Verberne en haar collega's zijn veel op reis, om te kijken 'wat er in de wereld speelt'. „We gaan onder meer naar Kopenhagen, Londen en Parijs. Ik laat me ook inspireren door mu sea, het straatbeeld, internet, beurzen en toon aangevende winkels in het buitenland. We pik ken de laatste trends op. Over tapijt bijvoor beeld, een van de musthaves van dit seizoen. Dat is uiteindelijk vertaald naar onze wooncol- lectie. Daarvoor heb ik zes dessins ontworpen, die tot eind oktober in de winkel liggen. De uitdaging is om een wooncollectie samen te stellen met producten die verrassend eenvou dig zijn, een middenweg tussen prijs, stijl en kwaliteit", zegt de ontwerper, die samen met dertien andere designers op de trendgevoelige ontwerpafdeling van het hoofdkantoor werkt. Het is een kleurrijke ruimte, waar ontwerpen worden gemaakt voor mode, hardware (onder meer woonaccessoires en schoolbenodigdhe- den) en food. Alles straalt enthousiasme uit, ongetwijfeld door het kleurgebruik. „Ik houd Posters, bekers, behang, T-shirts, tassen, muismatjes, ja zelfs een bedieningsplaat voor het toilet: het aantal producten waarop een je een 'eigen foto' kan (laten) af beelden, groeit met de dag. Een van de laatste toevoegingen van het bedrijf Smartphoto is de 'ge- personaliseerde onderzetter'. Zin om je vakantiekiekjes op een onderzetter te hebben? Of dat schattige plaatje van je huisdier? Of die grappige foto van dat feest je? Smartphoto maakt het je ge makkelijk. Een foto uploaden kan via de website, waarna je bin nen een dag of vier de onderzet- ters-met-fotoprint via de post krijgt thuisgestuurd. Een setje van zes stuks van 9,6 bij 9,6 centi meter en voorzien van een anti slip-onderzijde van kurk, kost 16,95 euro (exclusief verzendkos ten). De fotolaag is hitte- en wa terbestendig. www.smartphoto.nl Emigreren is een ingrijpende keuze. Familie, werk, cultuur: de emigrant laat veel achter, maar verwacht in zijn nieuwe land ook veel terug te krijgen. Bijvoorbeeld het huis van zijn dromen. Bwebajja door Jan van Mullem Idi Amin, Milton 0bote, kindsoldaten, het Verzetsleger van de Heer: niet alle associaties met Uganda zijn positief Wim Getkate: „Amin en Obote zijn verleden tijd. Dat geldt ook voor het Verzetsleger van de Heer, dat niet meer actief is in Uganda - wél in Congo. Het is hier relatief veilig. Natuurlijk worden ook in Uganda mensen vermoord, dat ge beurt overal. Maar de vlam kan wel snel in de pan slaan, zoals re cente ongeregeldheden duidelijk hebben gemaakt. Er is momenteel een hoge inflatie, brandstof- en voedselprijzen zijn omhooggescho- ten. Dat wordt door de oppositie aangegrepen, wat soms weer chaos veroorzaakt. Zoals een paar maan den geleden, toen oppositieleider Besigye werd gearresteerd en dat tot zeer hevige protesten leidde." Dat zijn gebeurtenissen waar je je nog verre van kunt houden. „Ook dicht bij huis loop je tegen ongeregeldheden aan. Bureaucra tie, corruptie. Het is in Uganda bij voorbeeld heel gewoon dat je een rijbewijs kóópt. Gevolg is dat het verkeer in Uganda één grote ben de is. Vooral 's avonds, als het don ker is, zijn er tegenliggers die den ken dat ze beide weghelften mo gen gebruiken. Dan komen ze plot seling met groot licht recht op je af, want 'de ander gaat toch wel opzij'. Ik ken het spel inmiddels.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 100