Alpe d'Huez op ga
kustmarathon 127
UMP
BADKAMERS TEGELS
Drie Zeeuwse categoriezeges
Van Noorden finisht
met drie radslagen
Dennis Plessius
wint PZC-prijsvraag
Kustmarathontaart
voor Lein en Lenie
Engeis-wisse: Favoriet Michel Schrier
om tTiopen5 strandt op het strand
Nog meer lezen over de Kustmarathon? Zie:
www.pzc.ni/weblogkustmarathon
maandag 3 oktober 2011
De laatste drie jaar liep
PZC-versIaggeyer Maurice
Steketee de Kustmarathon,
dit jaar legde hij de 42 kilo
meter en 195 meter af achter
op de motor bij organisator
Lein Lievense.
Zaterdagmorgen tien uur.
Lein Lievense start zijn
motor in zijn tuin in
Zoutelande. Voor het
eerst in het negenjarig bestaan van
de marathon gaat hij de wedstrijd
vanaf zijn chopper volgen, die spe
ciaal voor deze gelegenheid ver
sierd is met zes Zeeuwse vlaggetjes
en stickers van de Kustmarathon.
„Ik rijd er niet zo vaak mee. Nor
maal is het tijdens de Kustmara
thon nooit mooi weer om op een
motor te gaan zitten, maar dit is
wel een uitzondering. Spring maar
achterop." Dat laat ik me geen
tweede keer zeggen.
Tegen elven rijden we Burgh-
Haamstede binnen, dat dan al hele
maal vol is gelopen met atleten.
De schouderklopjes voor Lievense
zijn al snel niet meer te tellen. Ie
dereen kent Lein, ook lopers die
hem nog nooit hebben ontmoet.
De inwoner van Zoutelande blijft
er nuchter onder. Op de vraag van
een deelnemer of hij zenuwachtig
is volgt een resoluut 'nee'. „Waar
om zou ik? Alles is toch geregeld?"
Het is lein ten voeten uit. Doe
maar gewoon, is zijn motto.
Nadat het handenschudden er op
zit is het tijd voor het serieuze
werk. We rijden naar het begin
van de stormvloedkering om daar
de kopgroep op te vangen. „Er
wordt nog niet erg hard gelopen",
constateert Lievense, terwijl de eer
ste lopers het strand van Westen-
schouwen afkomen. „Het zal onge
twijfeld met de warmte te maken
hebben."
Ook op de motor is het inmiddels
fligk zweten geblazen. Er staat
geen zuchtje wind.
In het achterveld wordt dan al be
hoorlijk afgezien. Sponzen wor
den onder petjes en t-shirts ge
stopt om nog enigszins wat verkoe
ling te hebben.
Na een korte stop gaat 't richting
Veersedam. Daar staat het publiek
al rijen dik. Met moeite kunnen
we tussen alle hardloopfans door
manoeuvreren, wat een gekken
huis. Het lijkt wel of ik met de ko
ningin de Alpe d'Huez oprij, want
de motor met Zeeuwse vlaggen is
een heuse blikvanger. Maar ieder
een gaat netjes aan de kant. Het
'hé Lein' klinkt uit alle hoeken en
gaten. Velen kijken verbaasd als ze
hem achter het stuur zien zitten.
Al rijdend staat Lievense een jour
nalist van Omroep Zeeland te
woord en ook de atleten die we
passeren hebben op een gegeven
moment alleen maar oog voor de
chopper met het boegbeeld van de
Kustmarathon achter het stuur.
Sommigen doen zelfs een poging
om achterop te springen, maar zo
ver laat Lein het niet komen. Hij
geeft gewoon wat extra gas. Dat is
nodig ook, want de kopgroep
heeft er inmiddels flink de sokken
in gezet. Van de favorieten ligt al
leen Remy Vasseur op flinke ach
terstand, maar Lievense ziet hem
nog wel terugkomen. „Heel ver
standig, hij loopt z'n eigen race."
Op het strand van Vrou
wenpolder moeten we
de lopers laten gaan.
Via wat sluipweggetjes
gaat het richting Oostkapelle.
Geen doorkomen aan, zo lijkt het.
Maar Lein laat zich door de drukte
niet afschrikken. Op de smalle
duinovergang staan links de toe
schouwers achter een lint en aan
de andere kant is nog een smalle
strook vrij voor de lopers. Een sup
porter schiet ons te hulp en houdt
het afzetlint omhoog. Lievense
geeft nog een dot gas en voor ik er
erg in heb staan we bijna voor de
ingang van strandpaviljoen De Pi
raat. We zijn net op tijd. Na een
paar minuten komt Michel Schrier
als eerste het strand af Hij heeft er
nog flink de gang in en al een be
hoorlijk gat geslagen naar Rik
Wolswinkel. „Dat ziet er nog soe
pel uit bij Schrier", zegt de inwo
ner van Zoutelande voordat hij z'n
motor weer start. „Maar eigenlijk
moet de marathon nog beginnen."
En daar blijkt niks van gelogen als
we twintig minuten later de Boule
vard van Schagen in Domburg op
draaien. „Het gaat niet goed met
Michel!", roept Lein. „Ik hoor net
van de parkoerswachten dat hij op
een bankje is gaan zitten en dat er
EHBO naar hem onderweg is."
Tijd om daar lang bij stil te staan is
er echter niet. Niet alleen de Tour
de France wacht op niemand, ook
de Kustmarathon niet. Het is een
duel van man tegen man gewor
den met constant wisselende posi
ties. De Belg Anthony Pochet is de
volgende favoriet die uitstapt. Veel
krijgen we er niet van mee, de fi
nish komt immers in zicht en dus
zetten we snel koers richting de
dijk van Westkapelle. Daar maken
we de laatste stop van de dag. Lie
vense parkeert zijn motor op het
fietspad, doet zijn helm af en geeft
Rik Wolswinkel, die op jacht is
naar de zege, een high-five. „Je
hebt een ruime voorsprong. Tot zo
in Zoutelande!"
De rest van de uiteengeslagen kop
groep laten we voor wat het is.
Zo'n 25 minuten later moet diezelf
de Wolswinkel immers al weer op
gevangen worden in de Langstraat
om daar de befaamde handdruk
van Lein op het hoopje zand in
ontvangst te nemen.
Op de Westkapelseweg gaat het
met bijna 100 kilometer per uur
naar de finish. Stel je voor dat we
te laat komen? Zover komt het
niet. Lievense parkeert z'n chop
per in de tuin, trekt z'n overhemd
aan en staat een paar minuten la
ten op de hoop met zand om
Wolswinkel na de high-five nu
ook de hand te schudden. Er zul
len er daarna nog vele volgen.
Maurice Steketee
ZOUTELANDE
Waar haalde hij de energie van
daan? Huiib van Noorden kwam za
terdag niet zomaar over de finish.
De loper uit Yerseke maakte drie
radslagen en bij de derde draai plof
te hij uitgeteld op de finishheuvel
neer.
Het was een belofte aan organistor
Lein Lievense vertelde Van Noor
den na de huldiging. „Na elke duur-
loop heb ik de radslag geoefend.
Omdat ik nu derde werd, deed ik
er maar meteen drie."
MIDDELBURG
Rik Wolswinkel heeft de inzenders
van de PZC-prijsvraag op het ver
keerde been gezet. Niemand voor
zag dat hij de negende editie zou
winnen. Dennis Plessius uit
's-Heer Arendskerke zat het dichtst
bij de goede uitslag. Hij voorspelde
Ilonka van den Hengel goed en
koos voor Remy Vasseur, de num
mer twee bij de mannen. Plessius
krijgt de cadeaubon van 25 euro.
ZOUTELANDE
Huub van Noorden.
ZOUTELANDE
Hardloper Hans Minnaard uit Yer
seke kwam zaterdagavond tot gro
te verrassing van Lein en Lenie Lie
vense aanzetten met een Kustmara
thontaart.
Op de taart was een grote afbeel
ding te zien van een groep lopers
op het strand met de tekst: Mara
thon Zeeland. De lekkernij werd
verdeeld onder de vrijwilligers en
hardlopers.
Niels Koole was zaterdag de enige
Zeeuwse winnaar bij de mannen
in de Kustmarathon. De loper uit
Zoutelande was overall vijfde,
maar hij was de snelste in de cate
gorie tot 45 jaar.
Bij de vrouwen werden er 's
avonds twee Zeeuwse winnaars ge
huldigd. Anjolie Engels-Wisse uit
Middelburg werd gekroond als bes
te in de categorie tot 45 jaar. Ze
kwam voor het eerst in die klasse
uit In de categorie tot 65 jaar was
de Souburgse Marleen Huson de
rapste. In de negen leeftijdscatego
rieën waarin prijzen zijn te verdie
nen in de Kustmarathon kreeg al
leen de categorie tot 35 jaar bij de
vrouwen dezelfde winnaar als vo
rig jaar (Ilonka van den Hengel).
De overige categorieën kregen vers
bloed op één.
A- merken sanitair tegen bodemprijzen
AL 15 JAAR Dl AANBIEDER VAN
KOM LANGS VOOR EEN KOP KOFFIE EN LAAT 0 OVERTUIGEN
KIJK VOOR ADRESSEN EN OPENINGSTIJDEN OP WWW.SANIDUMP.NL
Remy Vasseur zoekt verkoeling. Met een uitgekiende race liep hij naar de
tweede plaats in de Kustmarathon. foto Robert de Jonge
zoutelande - Anjolie Engels-Wis
se hield ondanks haar tweede
plaats een goed gevoel over aan
haar derde Kustmarathon. Ze ver
beterde, ondanks de zwaardere
omstandigheden, haar tijd van vo
rig jaar. „Ik ben rustig gestart om
dat ik wist dat het heel zwaar zou
worden. Tot het strand liep ik sa
men met Ilonka van den Hengel
in een groep. Op het strand begon
ze te versnellen. Ik voelde aan dat
ze dat van plan was, want ze weet
dat het strand niet mijn favoriete
ondergrond is. Toen we het strand
afgingen was het gat al 1.40 minu
ten." De lichtvoetige Engels ge
noot onderweg van de vele aan
moedigingen. „Het publiek was ge
weldig, het was een feestje om te
lopen. Ik wist ook continu hoe ver
ik achter Ilonka zat, want iedereen
gaf m'n achterstand door en leefde
enorm mee. Dat was heel lief."
door Rudy Boogert
zoutelande - Met een potloodje
werd zijn naam al voorzichtig bij
geschreven op de erelijst van de
Kustmarathon. Maar Michel
Schrier maakte een beginnersfout
en stapte na dertig kilometer als
koploper uit. „Op het strand heb
ik me over de kop gelopen", zei hij
na afloop. „Achteraf kan ik mezelf
wel voor de kop slaan."
De gedachte achter zijn versnel
ling op het strand tussen Vrouwen
polder en Domburg was legitiem.
„Ik was gefocust op die Belg,
Anthony Pochet. Toen we het
strand opliepen, hadden we een
gaatje. Ik dacht als we nu doorlo
pen, lopen we hem eraf Dat is ge
lukt, maar ja..."
„Op het strand zelf ging het lopen
goed, maar toen we eraf kwamen
voelde ik dat ik te diep was ge
gaan. Dan probeer je te herstellen,
maar dat is moeilijk met de klim-
metjes die volgden. Op een gege
ven moment kwam ik niet meer
boven en was het klaar."
Vlak voor Domburg ging het licht
uit en stapte hij uit. Schrier moest
echter wel naar huis. Zijn vader
was net verder gefietst voor de vol
gende waterstop. De telefoonnum
mers die hij wilde bellen om hem
naar huis te brengen, kende hij
niet uit zijn hoofd. Loopcoach An
ton Engels bracht uitkomst en bel
de Schriers vrouw.
Toen de helft van het lopersveld
nog niet eens over de finish was in
de Langstraat, zat Michel Schrier al
thuis in Vlissingen. „Ik ben er echt
kapot van", zei hij oprecht. „Zeker
toen ik de tijd van de winnaar zag.
Als ik op het strand rustig aan had
gedaan... Ja, dit is .wel een gemiste
kans."
'IOH ZEflANL
