Omslag in denken over cultuur nodig cultuur 113 'Mijn liedjes staan midden in het leven' TOEKOMSTVISIE Raad voor de Cultuur Zeeland zet onder meer vraagtekens bij instandhouding 'dure' orkesten 'Engel van Doel' maakt kans op een Gouden Kalf agenda woensdag 28 september 2011 aB^§aSEffiKS»S!35fêg^SS»9SSSHÖS! door Rolf Bosboom middelburg - Het denken over cul tuur in Zeeland is toe aan een om mezwaai. De provincie hoeft niet alle denkbare faciliteiten op dat ge bied in eigen huis te hebben. Zo is het bijvoorbeeld de vraag of het nog wel verantwoord is dure voor zieningen zoals Het Zeeuws Or kest en Zeeuws kamerorkest TY zeifin stand te houden. Dat stelt de Raad voor de Cultuur Zeeland in zijn visie - getiteld Zeeuwse Einders - op de toekomst van (gesubsidieerde) cultuur. Die is opgesteld op verzoek van Gede puteerde Staten, naar aanleiding van de noodzakelijke bezuinigin gen op kunst en cultuur. Het ad door Marius Roeting Albert Niland houdt van het Neder landse publiek. „Dat is ruimden kend en respectvol. Er is hier nog aandacht voor akoestische, niet com merciële muziek in kleine zalen." In Amster dam nam hij zelfs het album Live in Pamdiso (2006) op. Desondanks is de Ier nog niet zo be kend. Daar gaat de komende tournee zeker ver andering in brengen. Die begint zaterdag in Nieuw- en Sint Joosland. Een week later staat Niland in Oostburg. Albert Niland is, ondanks wat zijn naam doet vermoeden, een rasechte Ier. „Ik kom uit Gal- way en stam uit een boerenfamilie die dat vak generatie na generatie heeft voortgezet. Er is geen link naar een Hollandse tak." Hij maakt dan ook Ierse muziek, maar van een ander soort dan die de Nederlander gewoon lijk associeert met Iers. „Melodisch en qua com positiestructuur zal het soms herkenbaar zijn, maar het is een mix van alle invloeden en erva ringen die ik gedurende mijn leven heb opge daan. Invloeden uit de traditionele muziek, maar ook uit San Francisco, Londen en de fla menco. Als je maar lang genoeg in de muziek blijft, ontwikkel je je eigen identiteit." De muzikant uit Galway heeft geen echt verle den in de traditionele folkmuziek, maar speel de wel enkele jaren in de begeleidingsband van het dansspektakel Riverdance, deed het voor programma van de Planxty-reünieconcerten in 2004 en twee jaar later voor Moving Hearts. Hij dompelde zich drie jaar lang onder in de fla- mencomuziek in Andalusië. „Ik voel me meer een solotroubadour. Met een band heb je wellicht meer bereik. Als solo-ar tiest ben je beperkter, maar een optreden is in tiemer. Ik vind het een uitdaging om luiste raars dan juist te raken. En als je binnenkomt, raak je ze recht in het hart. Ik ben zeker geen folkmuzikant. Die muziek blijft naar mijn idee hangen in het verleden, verandert nauwelijks. Ik wil voorwaarts kijken, niet blijven stilstaan en andere mogelijkheden exploreren." Niland doet dat in een muzikale stijl die nauwe lijks onder te brengen valt, behalve dan onder het kopje akoestisch. Het bevat Ierse folk, blues, een toefje jazz, een scheut flamenco en zelfs soul. En dat allemaal fijngemalen tot de Albert Niland-sound. De stem waarmee hij zijn eigen geschreven nummers zingt houdt het midden tussen het rockige van Bart van der Weide (Racoon) en het zwoele van Milow. Zijn teksten zijn per soonlijk gekleurd. „Liedjes schrijven is een lo pend experiment. Mijn liedjes staan midden in het leven. Als je alles bij elkaar zet, zou je een muzikale biografie kunnen samenstellen. Ik schrijf over gebeurtenissen die ik meemaak, over ervaringen en invloeden die ik opdoe. Daarbij beschouw ik meer de donkere kant van het bestaan. Mijn liedjes zijn echter niet de vies dient als voorzet voor de Ka dernota Cultuur 2013-2016, die de provincie volgend jaar moet opstel len. De Raad voor de Cultuur, die zich heeft laten bijstaan door een exter ne adviescommissie onder leiding van hoogleraar Hans Mommaas, doet nog geen voorstellen voor de verdeling van subsidiegelden. Het adviesorgaan wil vooral de discus sie over het belang van cultuur in Zeeland op gang brengen. De belangrijkste bevindingen uit Zeeuwse Einders op een rij: Publieksbereik en de economi sche waarde van cultuur zijn be langrijk, maar ook weer niet alles bepalend. Er dient een goede ba lans te zijn met artistieke kwali teit. Ook experiment en vernieu wing moeten de ruimte krijgen. Er is voldoende podiumaanbod, maar het aanbod is vaak te versnip perd. Meer afstemming in de pro grammering is daarom noodzake lijk. Dat kan gebeuren door het Zeeuws Uitburo of met het aanstel len van 'regioregisseurs'. De provincie moet hoogwaardi ge, aansprekende initiatieven met een Zeeuws of de provincie over stijgend belang structureel (blij ven) steunen. Dat geldt in het bij zonder voor de grote festivals. Aan initiatieven met een regio naal belang kan de provincie bij dragen via 'cultuurarrangemen ten', een uitbreiding van de huidi ge kunstarrangementen. Voor vooral dans en orkestmu ziek hoeft Zeeland niet per se alle kostbare voorzieningen (zoals Het Zeeuws Orkest en TY) zelf te heb ben. In plaats daarvan kunnen ook gezelschappen naar de provin cie worden gehaald. „Moeten we niet een beetje af van het Zeeuws chauvinisme?", vraagt de raad zich af „Wat van ver komt, kan best lekkerder zijn. Niet alles hoeft van eigen bodem, naar eigen recept worden bedacht en gemaakt." Zeker niet bezuinigen op cul tuureducatie (muziekscholen, bi bliotheken, jeugdtheateropleiding, kunsteducatie). „Dat legt de bijl aan de wortels van de toekomst." Zeeland heeft de grootste mu seumdichtheid van Nederland, Albert Niland: „Als je maar lang genoeg in de muziek blijft, ontwikkel je je eigen identiteit." pressief. Ik wil de onderwerpen niet te nadruk kelijk neer zetten." Niland wordt geroemd om zijn gitaarbegelei dingen, waarin hij alle invloeden laat terugko men. Een eclectisch singer-songwriter uit Ier land. Dat lijkt bijzonder. „Er zijn inderdaad wei nig bekende Ierse singer-songwriters, maar de genen die mij sterk beïnvloed hebben, zijn wel verdomd goed. Ze zijn alleen niet commercieel succesvol. Hun poëzie is voortreffelijk. Maar het klopt, met lyriek missen we wellicht wat. Muzikaal staan we er beter voor. Zelfs Dylan heeft destijds zijn stijl aangepast naar meer bal- ladgericht toen hij Ierland had bezocht." Albert Niland, zaterdag 1 oktober in De Wegwijzer, Nieuw- en Sint Joosland (20.30 uur); zaterdag 8 okto ber in Ledeltheater, Oostburg (20.15 uur). maar het schort aan een helder profiel. Met meer samenwerking, en het opzetten van 'thematische lijnen' (zoals op maritiem en agra risch gebied), toeristische arrange menten en culinaire combinaties valt nog veel winst te behalen. De beeldende kunst, nu vooral op Walcheren geconcentreerd, zou zich moeten uitstrekken over de hele provincie. CBK Zeeland kan hierin het voortouw nemen. Te denken valt aan grote zomerten- toonstellingen en masterclasses. Inzetten op samenwerking met private partijen lijkt kansrijk. Een voorbeeld is het plan van boekhan del De Drukkerij in Middelburg om een debat- en culturele ont moetingsplaats op te zetten. utrecht - De Engel van Doel is bij het Nederlands Film Festival in Utrecht genomineerd voor een Gouden Kalf, in de categorie Beste Lange Documentaire. De film over de teloorgang van het dorp Doel is geregisseerd door Tom Fassaert en geproduceerd door de uit Zonne- maire afkomstige Digna Sinke. De andere twee kandidaten in de categorie Beste Lange Documentai re zijn Niet Zonder ]ou van Petra Lataster-Czisch en Peter Lataster en Water Children van Aliona van der Horst. De winnaar wordt vrij dag bekendgemaakt. De Engel van Doel kreeg begin dit jaar al een eervolle vermelding op het filmfestival in Berlijn en was onlangs nog te zien bij Film by the Sea in Vlissingen. Meer agendanieuws en het complete bioscoopprogramma zijn te vinden op de website van deze krant. Middelburg Burgemeester Schouwénaar leidt zijn favoriete film ub: The Day of the Jackal. Cineman Middelburg, 20.00 uur Jazzsessieband Desafinado, 21.00 uur BOEKENPRIJS Wat is het mooiste Zeeuwse boek van het afgelopen seizoen? Breng uw stem uit: www.pzc.nl/Boekenprijs. STUUR UW TIPS NAAR redactie@pzc.nl Zet uw foto in een album op www.pzc.nl/foto

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 13