Het Oxford
van Harry Potter
L"(
Op een uur rijden van Londen ligt Oxford.
Alexander Reeuwijk bezocht de universiteitsstad en trad in de voetsporen
van studenten als Bill Clinton, Aug San Suu Kyi en Harry Potter.
ins
M
reizen@wegener.nl
024-3650360
Zaterdag 24 september 2011
De oude binnenstad van Ox
ford is gebouwd rond de kerk
Saint Mary the Virgin (de hei
lige maagd Maria). Het reli
gieuze middelpunt van de
stad fungeerde onder meer als markt
plaats, rechtbank, klaslokaal en er werden
dagelijks zes missen opgedragen. Tegen
woordig zijn de functies, naast een regu
liere kerkdienst, gereduceerd tot twee toe
ristische attracties: een uitkijktoren en
een terras in de kerktuin.
Vanaf de kerktoren heb je het gevoel op
de filmset van Harry Potter uit te kijken.
Op Broadstreet, vlak achter de beroemde
Bodleian bibliotheek, is een aantal colle
ges van de Universiteit van Oxford als lo
catie gebruikt voor de films over de tove
naarsleerling. De middeleeuwse, bleek
stenen gebouwen met klimop aan de ge
vels, staan rond perfect getrimde gazon
nen. Een ideaal decor voor de grote groe
pen toeristen die zich er laten rondleiden.
Ik glip naar binnen bij diverse colleges die
niet als filmdecor zijn gebruikt. Ze zijn
minstens zo mooi en een stuk rustiger.
Behalve in de colleges is ook gefilmd in
een van Oxford's parels: de Bodleian bibli
otheek, een van Europa's oudste biblio
theken. In 1602 werd de boekerij geopend
en het is sinds die tijd nauwelijks veran
derd. Wel zijn tal van bibliotheken bijge
bouwd, zoals de Radcliffe Camera, een cir
kelvormig gebouw op het plein tussen de
kerk en de Bodleian in. Alle bibliotheekge
bouwen samen herbergen in totaal 11 mil
joen boeken, op ruim 180 kilometer aan
boekenplanken. En er komen wekelijks
nog eens tweeduizend boeken bij.
Gelukkig is de zeventiende-eeuwse lees
zaal onveranderd. En precies zoals in de
Harry Potter-film begint een van de boe
ken te schreeuwen. Een bezoeker testte,
onbedoeld, het moderne beveiligingssys
teem, waarbij druksensoren op de plan
ken zijn aangebracht. Even had ik het ge
voel dat het boek echt tot leven kwam.
Om bij te komen, ga ik lunchen in de
Coveted Market (overdekte markt), op
een steenworp afstand van de oude biblio
theek. Onder de grote, negentiende-eeuw-
se overkappingen bevinden zich - naast
ambachtelijke slagers, bakkers en groente
boeren - tal van lunchcafés. Studenten ad
viseren me unaniem Pieminister, een eet
café centraal op de markt. „Ze hebben de
5® Vanuit Londen en vanaf de vliegvelden Heathrow en Catwick vertrekken regelmatig rechtstreekse bussen naar Oxford.
Het is de moeite waard langer dan een dag in Oxford te blijven. In en rond de stad zijn veel hotels en bed Et breakfast's te vinden. Kijk
voor een selectie op de website van het toeristenbureau van Oxford: www.oxfordcity.co.uk
Oxford heeft naast de hierboven beschreven musea en bibliotheken meer bijzonderheden. Zoals het Ashmolean museum, het Museum
of Modern Art en het Sheldonian theater.
Ook veel pubs hebben een interessante geschiedenis. Zoals de Eagle and Child Pub, waar Tolkien zijn Hobbit schreef.
-
Oxford
w' Jamie's Italian
Ifondqg
Museum of
History of Science
r College
-rn> v.nurcn 01 1
St. Mary the Virgin
Foto's van bovenaf: Lezen bij de ingang van
de Bodleian bibliotheek; boekhandel Black-
well; een van de vele colleges.
foto's Alexander Reeuwijk
lekkerste hartige taarten van de stad", ver
telt een student van het Merton College.
Mijn adviseurs hebben gelijk. In een plas
volle jus staat, bovenop een eiland van pu
ree, het hartige taartje, dat heerlijk ruikt
en smaakt. Ik eet het in het gezelschap
van giechelende Japanse toeristen, Engel
se studenten en zakenmannen.
Na de boeken en de taart staat de middag
in het teken van de musea. Die zijn er in
Oxford genoeg. Ik begin met het Museum
of the History of Science, wetenschapsge
schiedenis. Het is gevestigd in het oudste
museumgebouw ter wereld uit de zeven
tiende eeuw. De etages zijn gevuld met
natuurkundige en astrologische appara
tuur, ooit gebruikt door grootheden als
Kepler, Galilei en Newton.
De natuurkundigen vormen een opmaat
voor het Pitt Rivers museum, een kathe
draal vol archeologische, etnografische en
antropologische objecten. Bij binnen
komst word ik op slag verliefd op het mu
seum. In de eerste ruimte valt het licht de
zaal in door de in gietijzer gegoten ruiten,
het schijnt op de stoet van 'paraderende'
dierenskeletten. De kleinere beesten
staan vooraan, de reuzenskeletten van
de olifanten komen als laatste in de rij.
Tussen de pilaren hangen uitgebeende
krokodillen en staat een metershoog ske
let van een gevaarlijk ogende dinosaurus.
De verdiepingen in het Pitt Rivers mu
seum zijn gevuld met dieren uit alle we
relddelen en klimaattypes.
De tweede ruimte van het museum, met
drie verdiepingen, is gewijd aan de mens.
Van tatoeages tot hoofddeksels en van
opiumpijpen tot wapens; het ligt er alle
maal in overvolle vitrines. Het lijkt alsof
er geen voorwerp meer bij kan. In dit mu
seum kun je uren ronddwalen, zonder je
ook maar één moment te vervelen.
Tegen sluitingstijd word ik het museum
bijna letterlijk uitgezet. In de invallende
schemer loop ik over de kinderkopjes
langs de colleges, de bibliotheek en de
kerk richting het busstation.
Die route volg ik niet zomaar. Want voor
dat ik op de bus naar Londen stap, eet ik
bij een van de nieuwste en hipste restau
rants van Oxford. Jamie's Italian van de
Engelse topkok Jamie Oliver, vlakbij het
busstation.
Met het hoofd én de maag vol, begin ik
aan de terugreis naar Londen.
w: Reageren? redactie.reizen@wegener.nl
