361 sport
Tennisarm is niet specifiek voor tennissers
SPORTFOTO VAN DE WEEK
Tennisarm
zaterdag 24 september 2011
Niemand gaat zo gracieus om met een lint, een hoepel, twee knotsen of een bal als de Rus- De 21-jarige sportster overoverde het goud op alle vier afzonderlijke onderdelen. Met Rus
sin Evgeniya Kanaeva. Dat bleek tijdens het wereldkampioenschap rhytmische gymnastiek, land won ze ook nog eens de teamwedstrijd.
dat deze week in Montpellier werd gehouden. foto Vincent Damourette/EPA
Sporters worden vaak ge
hinderd door pijntjes of
blessures. Wat kunnen ze
eraan doenHoe kunnen
ze die voorkomen? In deel
4: de tennisarm.
door Rudy Boogert
O
m maar met de
deur in huis te val
len: de tennisarm
is geen specifieke
tennisblessure.
Sterker nog: er zijn meer
niet-tennissers dan tennissers
die de kwaal oplopen. „Vroeger
kwam de tennisarm veel voor
bij tennissers", verklaart Cees
van Iwaarden, sportfysiothera-
peut bij De Clavers in Goes.
„Dat kwam vooral door de back
handbeweging. Daar is het naar
vernoemd."
De pijn bij een tennisarm zit in
de elleboog. Om precies te zijn
in een pees aan de buitenkant
van de elleboog. „Dat is echt ka
rakteristiek voor de tenniselle-
boog. ]e voelt de pijn als je een
pakkende beweging maakt; dus
als je je pols strekt en dan een
knijpende beweging met je vin
gers maakt."
Inderdaad, de beweging van de
inmiddels ouderwetse eenhan-
dige backhand.
Van Iwaarden krijgt vrijwel we
kelijks patiënten met een tenni-
selleboog in de praktijk, maar
sporters/tennissers zijn daarbij
niet in de meerderheid. „}e
krijgt het niet zomaar. Het moet
echt gaan om een zich herhalen
de beweging. Je kunt het bijvoor
beeld ook krijgen door veel te
muizen. Door een langdurig te
strakke greep kan de pees in de
elleboog gaan irriteren."
Hoewel het een rechttoe-recht-
aankwaal lijkt, is het dat aller
minst.
De wortel van de pijn is name
lijk niet altijd zo evident. „Ie
voelt de pijn in de elleboog,
maar de oorzaak kan heel ergens
anders zitten. Het kan vanuit de
pols komen, vanuit de nek of
vanuit de schouders. Dat maakt
de behandeling lastig."
Van Iwaarden illustreert dat met
een praktijkvoorbeeld. „Ik heb al
's een timmerman behandeld
voor een tenniselleboog. Hij kon
zijn hamer niet meer vasthou
den van de pijn. Dat is dus ook
een langdurig knijpende bewe
ging. Uiteindelijk bleek dat er
een rib geblokkeerd zat. Hij voel
de zijn elleboog, maar de oor
zaak zat heel ergens anders."
Als de kern van het probleem is
blootgelegd, kan het herstel be
ginnen. „Wetenschappelijk on
derzoek heeft al 's een brace aan
bevolen, maar de ervaring heeft
geleerd dat dat geen oplossing is.
De elleboog is zelfs wel 's in het
gips gezet om te genezen, maar
daardoor wordt de kwaliteit van
het weefsel niet hersteld. Je
moet juist zo snel mogelijk bewe-
Bij een tennisarm is sprake van
een niet-bacteriële peesontsteking
aan de elleboog.
Die ontsteking bevindt
zich op de aanhechting
van de pezen op het
onderste, buitenste
botuitsteeksel van het
opperarmbeen
(humerus).
Deze pezen zijn de uiteinden
van de spieren die zorgen
voor het strekken van de pols,
hand en vingers.
humerus (bovenarm) -
ontsteking
ulna (ellepijp)
gen om de doorbloeding te stimu
leren."
„Een cortisone-injectie wordt ook
wel 's genoemd als oplossing. Dat
neemt de pijn weg, maar het stopt
het herstelmechanisme." Zelf be
handelt Van Iwaarden de tennisel
leboog onder andere met zoge
naamd 'excentrisch trainen'. Dat
betekent dat hij de spieren ver-
Willem Adriaansens bron GN
lengt, rekt, om de doorbloe
ding te stimuleren. Bij een 'ge
middelde' tenniselleboog zal
het herstel enkele maanden
vergen. En als je er niks aan
doet? „Dat kan ook", zegt
Van Iwaarden. „En dan gaat
het uiteindelijk ook wel over,
maar dat zal veel pijn en tijd
kosten."
