Landschap
in
io I uit
donderdag 15 september 2011
nus Verkerke selecteerde enkele
collega's uit de streek. Samen
maakten zij een tentoonstelling
van verrassende kwaliteit. Verras
send omdat in eerdere projecten
in de tuin er ook zwakkere bijdra
gen waren. Nu is alles van prima
niveau en vullen de werken elkaar
goed aan. Het thema 'hergebruik'
dat de kunstenaars meekregen is
ook organisch verwerkt.
Gerard Marinus Verkerke (1952)
bouwde op het terrein een klok
kentoren en een 'poustinia', een
plek waar je tot jezelf en God kunt
komen. Het is een als woonplek in
gerichte tent van hout en doek,
met gebruiks- en rituele voorwer
pen. Door de combinatie van
sloophout en ander restmateriaal
met het vakmanschap en de creati
viteit van Verkerke is een ingeto
gen en indrukwekkende ruimte
ontstaan. Je lijkt binnen te stap
pen in een ander leven. Ook voor
niet christelijk gelovigen als ik is
het een inspirerende plek waarin
leven, beleven en spiritualiteit sa
menkomen. De roestige toren mar
keert de locatie en is gelijk aan het
dragende frame van de grote ron
de tent die Verkerke elders op het
terrein plaatste. Dat is een ontmoe
tingsplek, met centraal een kookge
legenheid. Zo schept hij een mooi
evenwicht tussen alleen zijn en sa
menkomen. In de tent kleine hou
ten beelden en reliëfs van Bonnie
Paanakker. Zij werkt al jaren van
uit 'hergebruik' en laat zich leiden
door wat het hout haar geeft. Het
is liefdevol gedaan, maar dat is
voor mij te weinig. Ik mis een vi
sie op beeld en materiaal.
Sabrina Hoondert (1985) heeft
die visie wel. Zij beschilderde
vier stoelen en een oude tafel en
plaatste ze buiten op een cirkel
van grind. De tafel draagt een we
reldkaart in zwart wit. Het ensem
ble biedt in alle eenvoud ruimte
voor associaties op het terrein van
ontmoeting, cultuur en diversiteit.
Het is een plek voor gesprek met
de wereld als onderwerp. Met als
extra dimensie de idee dat de we
reld het meest hergebruikte feno
meen is dat we kennen. Op een
onveranderlijke basis vinden we
haar steeds opnieuw uit, ge- en
misbruiken we haar en haar bewo
ners. Onder hen ook 'De slopers'
Vincent van Limbergen (1976),
Werk van Gerard Marinus Verkerke
landbouwwerktuigen zijn onder
werp. Als tegenwicht voor wat ver
loren gaat in grootschaligheid van
de steeds meer op industriële leest
geschoeide landbouw. Daarmee
zette hij een traditie voort, waar
hij ook stilistisch mee verwant
was en is. Door de renovatie van
de kerk verloor hij enkele jaren te
rug zijn atelier. Hij vond elders in
het dorp een alternatief en toont
nu in de kerk een-kleine twintig
werken uit de tijd dat hij er zijn
atelier had. In een levendig hand
schrift brengt hij zijn wereld her
kenbaar tot leven, een balans zoe
kend tussen naturalisme en im
pressionisme. Waarbij het eerste
domineert. Je ziet dat Jordans
scherp kijkt: geen vorm of tint
gaat aan zijn blik voorbij. Meestal
weet hij de voorstellingen vrij en
raak te houden, af en toe, zoals in
een tafereeltje met koeien in de
stal, zie ik dat de beschrijving het
wint van het schilderen zelf Jor
dans werkt vaak op bescheiden for
maat, maar de wat grotere werken
zijn zeker zo sterk. Daarin zie je de
tendens die hij in zijn nieuwe ate
lier als uitgangspunt heeft: het pu
re schilderen. In dat atelier hangt
recent werk. Op papier dat aan de
elementen is blootgesteld, schil
dert Jordans nog steeds landschap
pen. Hij laat zich nu primair lei
den door de sporen die de natuur
op het papier achterliet. Dat leidt
tot soms wat meer soms wat min
der geabstraheerde aquarellen,
waarin de expressie van het materi
aal en het handschrift de hoofd
zaak zijn. Het zoeken naar een
nieuwe balans levert mooi werk
op. Een weg die alle ruimte biedt
aan verdere ontwikkeling.
Allemekinders-Beveland groen
projecten bestaat 25 jaar en
heeft enkele Zeeuwse kunstenaars
gevraagd om in de grote landschap
pelijke tuin - de bunder - een
beeld te maken. Het landschap is
dus decor voor kunst. Gerard Mari-
Wij leven in het
landschap. Ook al
is dat zelfs in Zee
land vaak niet
meer te zien. We bouwen im
mers steden. Dat laatste is voor
kunstenaars mede aanleiding ge
weest het landschap te schilde
ren. Om het beeld en de natuur
ervaring vast te houden. Als her
innering aan de schoonheid van
de natuur die mensen innerlijke
harmonie kan brengen. Deze
week belicht ik zo'n schilder:
Theo Jordans. Daarnaast zet ik
een expositie met kunstenaars
die in en met het (gecultiveer
de) landschap werken.
Theo Jordans (1956) streek in de ja
ren '80 in Groede neer, waar hij
een atelier vond in dé kerk op de
Markt. Daar verwerkte hij de im
pressies van zijn wandelingen en
fietstochten door West-Zeeuws-
Vlaanderen. Kronkelige dijken
kwam hij tegen, en kreken, weidse
akkers met aan de horizon een
groepje bomen en een boeren
schuur. Vaak werkte hij ter plekke
en vaker werden ook de interieurs
van oude schuren, met vee en
Nico Out gaat elke week op
zoek naar het beste wat
Zeeland op het gebied van
beeldende kunst
te bieden heeft
Karei van Veen
Karei van Veen (1898 -1988) woon
de van 1922 tot 1942 in Veere. Hij
schilderde graag taferelen met cir
cusartiesten en dansers en zette
hen dan in een onberispelijk aca
demische techniek neer als waardi
ge, mooie mensen. Er spreekt een
verlangen uit naar een onbekom
merde wereld.
T/m 18/9: Karei van VeenMuseum
'De Schotse Huizen', Kaai 25/27,
Veere. Dagelijks 13.00 - 17.00 uur.
Ben Kapteijns
Ben Kapteijns hing in een boom
gaard reuzenvruchten waaruit
sprookjesachtige wezens ontsprui
ten. Hij is één van de acht kunste
naars die in de nabije omgeving
van een oude hoeve werk plaats
ten. Ondanks een enkele minder
geslaagde bijdrage een mooi in de
omgeving opgenomen expositie.
T/m 25/9. G achttien 88, Oude
Polderdijk 2, Baarland. Za. en zo.
12.00 - 17.00 uur én op afspraak.
Jan Verschueren
Jan Verschueren maakt inventieve
assemblages van oud roest en kera
miek. Ze verbeelden de ontdek
kingsreis door het leven, met een
steeds aanwezig besef van betrek
kelijkheid. Een van de vele beeld
houwers die het bezoek aan de
beeldentuin in deze nazomer tot
een genot maken.
T/jn 30/9. Galerie Bellas Artes,
Heuvelsweg 2, Kerkwerve. Do. t/m zo.
12.00-17.00 uur
Jan Toorop
Jan Toorop is de spil van de exposi
tie 'Nieuw Lichtl'die in meer dan
honderd kleine en grote werken
toont de artistieke ontwikkelingen
toont in de kunstenaarskolonies
Katwijk, Bergen en Domburg. Er
ontstond een rijk geschakeerde
taal waarin kunstenaars ervarin
gen konden verbeelden.
T/m 6/11. Marie Tak van Poortvliet
Museum, Ooststraat 10a, Domburg.
Di. t/m zo. 13.00 - 17.00 uur.
Truus Werners schildert strandta
ferelen. Zij is één van de exposan
ten op 'Contrasten', een tentoon
stelling waarin diverse schilderkun
stige benaderingen worden samen
gebracht. Abstractie, figuratie, im
pressionisme, expressionisme, ver
halende, en verstilde kunst in een
scala aan kleuren en materialen.
T/m 31/10. Hofstede Galerie Lijn 3,
Provincialeweg 1, Geersdijk. Do. t/m
zo. 11.00 - 17.00 uur en op afspraak.
Truus Werners
Theo Jordans: Poustinia
knap geassembleerd met ter plek
ke verzameld oud ijzer, hout en
kunststof Ze lijken uit de aarde te
komen en zoeken zich dreigend
een weg. Een wraakactie van de
aarde zelf of symbool voor de ne
gatieve krachten die als onkruid
steeds weer opduiken? Ik kies
voor de laatste interpretatieDie
is mooi in lijn met 'Mammon' van
Stefan Thelen (1981). Inventief
bouwde hij uit van tevoren beschil
derd plaatmateriaal een reuzenvar-
ken en een vlinder op. Bijna cli
chés voor de tegengestelde waar
den die ze symboliseren. Door de
uitvoering en de locatie echter
zeer overtuigend. Tot slot con
strueerde Martijn Linzell 1977 uit
sloophout een tempeltje van licht.
Aan de buitenkant is in de kubus
vorm een menselijk gelaat zicht
baar. Het is een eenvoudige in aar
de en groen opgenomen ruimte
