Advocaat staat in de
ii spectrum
'Wij zijn halve Zeeuwen'
Zaterdag 10 september 2011
De advocaten Hans
en Wim Anker (58)
staan samen met hun
kantoorgenoot
Tjalling van der Goot
de van grootschalig
seksueel misbruik
verdachte Robert M.
bij. De komende
week verschijnt deze
verdachte weer voor
de Amsterdamse
rechtbank tijdens een
zogenoemde
pro-forma-zitting.
door Emile Calon
Tijdens een rit van Zwolle naar
Leeuwarden is Hans Anker
plotseling fel. Het gesprek in
de auto gaat over zedenzaken
en welke impact die hebben
op een advocaat. De Friese strafrechtadvo
caat vertelt eerst op rustige toon dat het
niet altijd meevalt om alle details uit een
strafdossier 'tot je te nemen'. Vervolgens
zegt hij dat het hem opvalt dat zijn kan
toor vaak gebeld wordt door leraren die
verdacht worden van seksueel misbruik
van leerlingen. Fel: „Er is iets grondig mis
met het aannamebeleid van veel scholen
als zoveel mannen hun handen niet thuis
kunnen houden."
De uitspraak is tekenend voor de advocaat.
Hij veroordeelt vanuit de grond van zijn
hart seksuele delicten. „Ze moeten van die
arme kinderen afblijven." Hij staat echter
wel iemand als Robert M. bij, een man die
verdacht wordt van seksueel misbruik van
een tachtigtal Amsterdamse baby's en peu
ters. „Wij staan nooit achter de feiten, wij
staan een verdachte bij en begeleiden hem
gedurende het totale proces."
Dat de advocatentweeling Hans en Wil
lem Anker Robert M. bijstaan, leidde op
kantoor nauwelijks tot discussie. De Friese
strafrechtadvocaten staan namelijk ieder
een bij die om rechtshulp vraagt, mits het
kantoor een dergelijke zaak aankan en er
geen conflicterende belangen zijn. Wim
Anker: ,,In de Grondwet staat dat iedere
verdachte recht heeft op de hulp van een
advocaat. Er staat niet 'tenzij het gaat om
een seriemoordenaar of een pedofiel.' Een
andere voorwaarde is dat de advocaten de
regie houden. Iemand die die rol niet ac
cepteert, moet een ander bureau zoeken.
Als voorbeeld vertelt Hans Anker hoe een
aantal maanden terug iemand aan de deur
kwam die verdacht werd van handel in
drugs. Hij had een tas met 75.000 euro bij
zich. De inhoud was voor de Ankers mits
hij mocht bepalen wie als getuige gehoord
zou worden. Wim Anker: „Wij hebben
hem netjes de deur gewezen."
Dat de Friese advocaten M. bijstaan, weten
ze inmiddels dondersgoed. Sinds die stap
kregen ze honderden mails, telefoontjes
en sms'jes waarin ze uitgemaakt worden
voor van alles en nog wat. Ze worden in
een aantal van die mails zelfs bedreigd
maar denken er voorlopig nog steeds niet
aan om daarmee naar justitie te stappen.
Ook de telefonistes van het kantoor wor
den de meest vreselijke ziektes toegewenst
Hans en Wim Anker staan bekend als
de advocatentweeling uit Leeuwar
den. Wim Anker wijst er echter op
dat 'wij halve Zeeuwen zijn'. „Onze
vader is geboren in Oost-Souburg en
heeft als gemeenteambtenaar gewerkt
op het gemeentehuis in Ritthem. On
ze oma woonde in Middelburg, daar
kwamen wij jaarlijks. Ook gingen wij
met het ouderlijk gezin ieder jaar naar
Motel De Walvis in Vrouwenpolder."
Hun vakanties brengen ze regelmatig
in Zeeland door. Onder andere in
Burgh-Haamstede, Noordwelle, Veere,
Vlissingen, Zierikzee, Oostburg en
Zuidzande.
en persoonlijk aangesproken op het feit
dan hun werkgevers hem verdedigen. Re
cent nog werden de ruiten van hun kan
toor in Leeuwarden ingegooid.
Er is echter ook lof voor hun besluit om
M. bij te staan. Volgens Wim Anker ont
ving het kantoor een kleine honderd mails
van rechters, officieren van justitie, colle
ga-advocaten en andere verontruste bur
gers die hen om dat besluit prijzen.
De Middelburgse advocaat Eduard Smit
gruwt bij de gedachte aan dat ingooien
van ruiten en het bestoken van advocaten
met haatmail. Hij weet uit de overleverin
gen dat iemand als bijvoorbeeld raadsman
Wijckerheld Bisdom geen enkel probleem
ondervond toen hij na de Tweede Wereld
oorlog NSB-leider Anton Mussert bijstond.
„Iedereen snapte destijds dat ook zo ie
mand recht had op een advocaat", aldus
Smit. Volgens de Middelburgse advocaat
was Wijckerheld Bisdom een van de
meest vooraanstaande raadslieden van de
Haagse balie en groeide zijn reputatie al
leen maar door Mussert bij te staan.
Wim Anker verwacht dat het proces tegen
M. zal leiden tot een aantal wetswijzigin
gen. „Om te beginnen zal de maximum
straf worden verhoogd omdat M. nu hoog
uit vijftien jaar kan krijgen." Ook voorziet
hij dat ouders van misbruikte peuters
spreekrecht zullen krijgen.
Wim Anker vindt het triest dat op basis
van één incident wetten worden aange
past. Zoiets strookt niet met zijn gevoel
voor recht. Het huidige politieke klimaat
stemt hem toch al niet vrolijk. Hij ziet dat
er vanuit de politiek vooral aangedrongen
wordt op zwaarder straffen, op sobere re
giems voor gedetineerden. Tegelijkertijd
wordt er bezuinigd op de opvang van
ex-gedetineerden zodat hij het niet
vreemd vindt als die mensen in herhaling
vallen. Hans Anker: „De politiek mag dan
wel besluiten dat er een advocaat aanzit bij
de verhoren door de politie. Feitelijk
maakt de politiek het voor advocaten on
mogelijk zoiets te doen omdat de vergoe
ding minimaal is." Tijdens een cursus voor
advocaten in het Domburgse Badpaviljoen
laten de beide Ankers zich erg pessimis
tisch uit over het politieke klimaat en voor
spellen ze dat hun beroepsgroep en ver
dachten op geen enkele steun vanuit Den
Haag moeten rekenen. „De repressie zal al
leen maar toenemen."
Hans Anker vertelt ook wat voor invloed
de ontsnapping in 2009 van de veroordeel
de Turkse mensenhandelaar Saban B.
heeft op het leven van gevangenen. „Bij
zonder verlof is nu veel moeilijker te krij
gen. Omdat één man niet terugkeerde
wordt een hele groep gestraft." Een cliënt
van de Ankers, die in de jaren negentig ne
gen jaar cel kreeg voor moord, bevestigt
dat hij destijds ruim een halfjaar naar huis
mocht toen zijn vrouw ziek was. Hans An
ker: „Zoiets kan nu echt niet meer."
Tijdens de cursus in Domburg vertellen de
Ankers dat hun wortels in Oost-Souburg
liggen. Hun vader is daar geboren en geto
gen en werkte enige tijd als ambtenaar bij
de gemeente Ritthem. Vervolgens sollici
teerde hij op een baan bij de Provincie
Friesland en later werd bij burgemeester
van achtereenvolgens Vlieland, Schiermon
nikoog en Akkrum, waar de beide broers
nog steeds wonen. Ze zijn nog regelmatig
in Zeeland te vinden. Nog niet zo lang gele
den brachten ze een bezoek aan het oude
gemeentehuis van Ritthem en bezochten
ze ook het huis in de Kanaalstraat in
Oost-Souburg waar hun vader gewoond
heeft. Dankzij hun naamsbekendheid krij
gen de Ankers ook regelmatig vanuit Zee
land een verzoek om rechtshulp. Ze verwij
zen dan meestal door naar advocaten in
het Zeeuwse omdat het voor zo'n cliënt an
ders wel erg duur kan worden. De beide
advocaten en hun kantoorgenoten hebben
wel zo nu en dan overleg met Zeeuwse ad
vocaten over ingewikkelde strafzaken en
schrijven soms mee aan pleitnotities.
Tijdens een voordracht in Maastricht han
gen aankomende rechtenstudenten aan de
lippen van Wim Anker als hij hen vertelt
over de dagelijkse praktijk van een advoca
tenkantoor. Hij wisselt kostelijke anekdo
tes af met een indringend verhaal over hoe
eenzaam het leven van een veroordeelde
kan zijn en hoe hij en zijn broer de enigen
zijn die een aantal levenslang gestraften
nog bezoeken. „Verder hebben ze nie
mand."
foto Lex de Meester
Hans (links) en Wim Anker aan het strand bij Domburg.
