Passend monument
voor alle slachtoffer*
63
9/11 TIEN JAAR LATER 10 september 2011
De tekst op de plaquette bij het
monument spreekt voor zich:
u september 1944
...en voor altijd bleef het stil
Hier waar die wij eren stierven,
staat nu dit teken opgericht
Het teken is een bakstenen monu
ment van twee hoge muur
fragmenten, waarin twee cijfers 1
zijn te herkennen. Ze herinneren
aan de datum -11 september 1944
- waarop Breskens werd gebombar
deerd.
Bij dat luchtbombardement, een
poging van de geallieerden om te
rugtrekkende Duitse troepen de
pas af te snijden, vielen 183 slacht
offers. In totaal waren er na de oor
log in Breskens 216 burgerslachtof
fers te betreuren, procentueel
meer dan in elke andere plaats in
Nederland.
Uit één van de muren hangt een
kapotte ruit, waarvan de scherven
op een marmeren plaat in de
vorm van de voormalige gemeente
Breskens liggen. Elke scherf is een
slachtoffer. De meeste scherven lig
gen apart, maar er zijn ook brok
stukken die in groepjes van twee,
drie, vier, vijf of zes aan elkaar lig
gen. Die groepjes scherven laten
zien dat de slachtoffers tot één ge
zin of één familie behoorden.
Het monument is in opdracht van
de Stichting Oorlogsmonument
Breskens ontworpen door de plaat
selijke kunstenaar Johan Provoost
en het werd onthuld op 11 septem
ber 1944: precies een halve eeuw
na de droeve gebeurtenis, die Bres
kens tot op de dag van vandaag te
kent.
Het monument staat aan Steen
oven. Een toepasselijke plek laat
een foto aan een muur in de buurt
van het gedenkteken zien. Alle hui
zen aan Steenoven en vele in om
liggende straten als De Hullustraat
en De Hulludwarsstraat - die hun
naam aan een voormalige steenfa
briek en diens eigenaar danken -
werden door het bombardement
weggevaagd. Er stond geen steen
meer op de andere in de straten
vlak achter de Scheldekade.
Kijkend naar het monument den
ken vele Bressiaanders aan de
slachtoffers
Een aantal dorpelingen dat de
ramp meemaakte, is na de op
bouw weer in de wijk gaan wo
nen. Als ze uit het raam kijken,
zien ze familieleden, kennissen en
vrienden vaak weer voor zich.
