Alsof ik
film zat
naar een
te kijken
Wow, die livebeelden waren heftig
iemand heeft er baat bij gehad
Er is minder tolerantie
52
Waar was u op 11 september 2001? Wat ging er door u heen op
het moment dat u de Twin Towers naar beneden zag storten?
Hoe is het nu, tien jaar later? Bijna iedereen kan zich die dag nog
herinneren als de dag van gisteren. De PZC zocht acht Zeeuwen
op die vertellen wat zij op 11 september 2001 deden.
Chantal van Dijk uit Mid
delburg was pas dertien
toen ze hoorde dat er
een aanslag was ge
pleegd op de Twin Towers. Ze zat
op school. De aanslag was voor
haar niet het enige schokkende
nieuws van die dag.
Toen Chantal (23 nu) thuiskwam,
hoorde ze ook nog eens dat haar
vader een hartaanval had gehad.
„Mijn oma kwam niet uit haar
woorden. Ik dacht dat mijn vader
dood was. Uiteindelijk bleek dat
hij in het ziekenhuis was opgeno
men."
Op dat moment moest Chantal
met verschrikkelijke emoties om
gaan. „Ik was natuurlijk erg be
zorgd over mijn vader." Bij het
zien van de beelden van de aan
slag in New York dacht ze aan een
rampenfilm. „Alsof ik naar de film
Earthquake aan het kijken was.
Totdat het tot me doordrong dat
het allemaal echt waar was."
„Toen Al Qaeda de aanval had op
geëist, dacht ik dat er een oorlog
zou uitbreken. Als ik terugdenk
aan die dag word ik boos. Er zijn
zo onnodig veel mensen gestor
ven. Mensen die uit het gebouw
sprongen, zoiets wens je niemand
toe."
„Van de week heb ik naar allerlei
documentaires gekeken over 11 sep
tember. Ik vind het fascinerend
om te zien, ik blijf soms wel drie
uur zitten om te kijken naar deze
programma's."
Chantal van Dijk
Een brandweerman duikt op uit de rook van het World Trade Center.
foto Jim Watson/AFP
Roel Adriaansens was in ver
gadering bij Dow in Ter-
neuzen toen de aanslagen
plaatsvonden in New York en Was
hington. „Na die vergadering liep
ik de controlekamer in van de fa
briek waarover ik toen de leiding
had. De tv staat daar gewoonlijk
op een mededelingenzender van
Dow. Die was overgeschakeld op li
ve beelden uit New York. 'Wow,
dat is heftig', dacht ik. Het besef
dat die aanslagen zo'n grote im
pact zouden hebben, kwam pas la
ter."
Het eerste, voelbare effect was dat
medewerkers van Dow Terneuzen
die bij het moederbedrijf in de Ver-
Ondememer Mehmet ('ach
ternaam hoeft niet') uit
Goes was op de dag van
de aanslagen aan het werk in zijn
toenmalige bedrijf in Bergen op
Zoom.
Hij komt oorspronkelijk uit Tur
kije en is moslim. „Ik hoorde het
op de radio en heb daarna meteen
de televisie aangezet. Natuurlijk is
het erg wat daar gebeurde, wat
heb je eraan om met een vliegtuig
zo'n toren in te vliegen? Maar wat
er op dit moment allemaal in de
wereld gebeurt vind ik ook erg.
Wat heb je er aan?"
Mehmet heeft zelf na de aanslagen
niet gemerkt dat mensen hem an
ders of vijandiger benaderden.
„Mensen kijken wel de kat uit de
boom, maar als ze merken dat ik
Nederlands spreek, dan is het al
tijd oké." Ook vindt hij niet dat de
maatschappij na de aanslagen har
der is geworden. „Ik vond de maat
schappij altijd al hard, het is ikke,
ikke, ikke."
Volgens de ondernemer zijn de
aanslagen nog altijd met mysteries
omhuld. „Er wordt gezegd dat het
moslims waren, maar niemand
weet dat zeker. Je kunt altijd wel
een bepaalde groep de schuld ge
ven. Maar wie heeft eigenlijk echt
de touwtjes in handen? Iemand
heeft er baat bij gehad. Je maakt
mij niet wijs dat dit onverwacht
kwam."
gelegd." Dow, tenslotte een Ameri
kaans bedrijf, nam wereldwijd ex
tra maatregelen. Het al strenge in
spectieregime is in alle vestigingen
tegen het licht gehouden en zono
dig aangescherpt, vertelt Adriaan
sens, die inmiddels directeur mi
lieu, gezondheid en veiligheid is in
Terneuzen.
Van een terroristische dreiging bij
Dow Terneuzen is nooit sprake ge
weest. Wel is er in 2004 een grote
oefening geweest in het kader van
de terrorismebestrijding. Honder
den militairen'beschermden Dow.
Adriaansens: „Zo'n oefening was
zonder 9/11 waarschijnlijk nooit ge
beurd."
Mehmet.
Marinette Stutje uit Kats
had net haar oudste uit
school gehaald toen ze
het nieuws van de aanslagen ver
nam. „Toen ik de tv aanzette,
dacht ik dat het een voorstukje
van een film was, zo onrealistisch
was het. Wat is er in godsnaam
aan de hand, denk je dan."
De schoonzus en zwager van Mari
nette waren op dat moment op fa
miliebezoek in New York. „Ik ben
gaan bellen, maar kreeg geen con
tact omdat de telefoonlijnen plat
lagen. Ze hebben diezelfde dag
nog laten weten dat alles goed
was. Maar de dag ervoor waren ze
nog in het World Trade Center ge
weest." Stutje vindt dat de aansla
gen de wereld zeker hebben veran
derd. „De tolerantie is minder ge
worden."
Het heeft ook een tijdje geduurd
voordat de Katse zelf weer in een
vliegtuig durfde te stappen. „Mijn
man moet heel vaak vliegen voor
zijn werk en dan ben ik toch ook
altijd een beetje zenuwachtig."
enigde Staten waren, niet konden
terugkomen. „1\vee of drie dagen
is het vliegverkeer met de VS stil-
Marinette Stutje
Ze vreest ook dat er nog wel een
keer een nieuwe aanslag zal wor
den gepleegd. „Ik ben altijd een
beetje bang rond de feestdagen.
En voorkomen kun je het niet, alle
maatregelen ten spijt. Want als je
zoiets echt wil, dan zal het ook luk
ken en dan is het waarschijnlijk al
jaren in voorbereiding."
Roel Adriaansens