Alsof ik film zat naar een te kijken Wow, die livebeelden waren heftig iemand heeft er baat bij gehad Er is minder tolerantie 52 Waar was u op 11 september 2001? Wat ging er door u heen op het moment dat u de Twin Towers naar beneden zag storten? Hoe is het nu, tien jaar later? Bijna iedereen kan zich die dag nog herinneren als de dag van gisteren. De PZC zocht acht Zeeuwen op die vertellen wat zij op 11 september 2001 deden. Chantal van Dijk uit Mid delburg was pas dertien toen ze hoorde dat er een aanslag was ge pleegd op de Twin Towers. Ze zat op school. De aanslag was voor haar niet het enige schokkende nieuws van die dag. Toen Chantal (23 nu) thuiskwam, hoorde ze ook nog eens dat haar vader een hartaanval had gehad. „Mijn oma kwam niet uit haar woorden. Ik dacht dat mijn vader dood was. Uiteindelijk bleek dat hij in het ziekenhuis was opgeno men." Op dat moment moest Chantal met verschrikkelijke emoties om gaan. „Ik was natuurlijk erg be zorgd over mijn vader." Bij het zien van de beelden van de aan slag in New York dacht ze aan een rampenfilm. „Alsof ik naar de film Earthquake aan het kijken was. Totdat het tot me doordrong dat het allemaal echt waar was." „Toen Al Qaeda de aanval had op geëist, dacht ik dat er een oorlog zou uitbreken. Als ik terugdenk aan die dag word ik boos. Er zijn zo onnodig veel mensen gestor ven. Mensen die uit het gebouw sprongen, zoiets wens je niemand toe." „Van de week heb ik naar allerlei documentaires gekeken over 11 sep tember. Ik vind het fascinerend om te zien, ik blijf soms wel drie uur zitten om te kijken naar deze programma's." Chantal van Dijk Een brandweerman duikt op uit de rook van het World Trade Center. foto Jim Watson/AFP Roel Adriaansens was in ver gadering bij Dow in Ter- neuzen toen de aanslagen plaatsvonden in New York en Was hington. „Na die vergadering liep ik de controlekamer in van de fa briek waarover ik toen de leiding had. De tv staat daar gewoonlijk op een mededelingenzender van Dow. Die was overgeschakeld op li ve beelden uit New York. 'Wow, dat is heftig', dacht ik. Het besef dat die aanslagen zo'n grote im pact zouden hebben, kwam pas la ter." Het eerste, voelbare effect was dat medewerkers van Dow Terneuzen die bij het moederbedrijf in de Ver- Ondememer Mehmet ('ach ternaam hoeft niet') uit Goes was op de dag van de aanslagen aan het werk in zijn toenmalige bedrijf in Bergen op Zoom. Hij komt oorspronkelijk uit Tur kije en is moslim. „Ik hoorde het op de radio en heb daarna meteen de televisie aangezet. Natuurlijk is het erg wat daar gebeurde, wat heb je eraan om met een vliegtuig zo'n toren in te vliegen? Maar wat er op dit moment allemaal in de wereld gebeurt vind ik ook erg. Wat heb je er aan?" Mehmet heeft zelf na de aanslagen niet gemerkt dat mensen hem an ders of vijandiger benaderden. „Mensen kijken wel de kat uit de boom, maar als ze merken dat ik Nederlands spreek, dan is het al tijd oké." Ook vindt hij niet dat de maatschappij na de aanslagen har der is geworden. „Ik vond de maat schappij altijd al hard, het is ikke, ikke, ikke." Volgens de ondernemer zijn de aanslagen nog altijd met mysteries omhuld. „Er wordt gezegd dat het moslims waren, maar niemand weet dat zeker. Je kunt altijd wel een bepaalde groep de schuld ge ven. Maar wie heeft eigenlijk echt de touwtjes in handen? Iemand heeft er baat bij gehad. Je maakt mij niet wijs dat dit onverwacht kwam." gelegd." Dow, tenslotte een Ameri kaans bedrijf, nam wereldwijd ex tra maatregelen. Het al strenge in spectieregime is in alle vestigingen tegen het licht gehouden en zono dig aangescherpt, vertelt Adriaan sens, die inmiddels directeur mi lieu, gezondheid en veiligheid is in Terneuzen. Van een terroristische dreiging bij Dow Terneuzen is nooit sprake ge weest. Wel is er in 2004 een grote oefening geweest in het kader van de terrorismebestrijding. Honder den militairen'beschermden Dow. Adriaansens: „Zo'n oefening was zonder 9/11 waarschijnlijk nooit ge beurd." Mehmet. Marinette Stutje uit Kats had net haar oudste uit school gehaald toen ze het nieuws van de aanslagen ver nam. „Toen ik de tv aanzette, dacht ik dat het een voorstukje van een film was, zo onrealistisch was het. Wat is er in godsnaam aan de hand, denk je dan." De schoonzus en zwager van Mari nette waren op dat moment op fa miliebezoek in New York. „Ik ben gaan bellen, maar kreeg geen con tact omdat de telefoonlijnen plat lagen. Ze hebben diezelfde dag nog laten weten dat alles goed was. Maar de dag ervoor waren ze nog in het World Trade Center ge weest." Stutje vindt dat de aansla gen de wereld zeker hebben veran derd. „De tolerantie is minder ge worden." Het heeft ook een tijdje geduurd voordat de Katse zelf weer in een vliegtuig durfde te stappen. „Mijn man moet heel vaak vliegen voor zijn werk en dan ben ik toch ook altijd een beetje zenuwachtig." enigde Staten waren, niet konden terugkomen. „1\vee of drie dagen is het vliegverkeer met de VS stil- Marinette Stutje Ze vreest ook dat er nog wel een keer een nieuwe aanslag zal wor den gepleegd. „Ik ben altijd een beetje bang rond de feestdagen. En voorkomen kun je het niet, alle maatregelen ten spijt. Want als je zoiets echt wil, dan zal het ook luk ken en dan is het waarschijnlijk al jaren in voorbereiding." Roel Adriaansens

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 136