io stadsdichtersdag
r
'Mening politiek
beetje bijsturen'
I?
-K
De'stadsdichter, haar gedichten
De stadsdichter
wordt ingenomen
hapje hier drankje daar
babbeldebabbel
dichtwerkje - macramé
het borduren van een afscheidswerkje
voor wethouder zus en zo
klap klap, doet de zweep
van het applaus voor het werk
van de stadsdichter
die zelf een stad
is geworden
met fraai gerestaureerde gevels
en een theetuin, een museum
een stadhuis, waar woest wordt
beraadslaagd, een brouwerij
feesttenten en evenementen
muren moeten er komen
vestingmuren om de stadsdichter
- en geen poort
maar een brievenbus, één
waardoor zij
haar gedichten
- niet zichzelf
aan dé stad zal geven.
Poëziebundels
liggen al snel in de
ramsj. Maar het
fenomeen
stadsdichter is
ongekend populair.
En er zijn ook
dorpsdichters,
plattelandspoëten
en campusdichters.
Van goedbedoelde
amateurrijmelarij
tot virtuoze poëzie
die tot tranen roert.
zaterdag 10 september 2011
reageren?
nieuwsredactie@wegener.nl
.gp-f
IQ ||f
r,
9 O O C
icooaeoeec
O O O O O O O
Syfvja Hüpers, j-
"Stadsdichter*. Haarlem (uit de bundel Stadsdichters Bijeen)
S x
V -
f' i -
Hans van Bergen
Het was lang een traditie
in Roermond. Voordat
de gemeenteraadsverga
dering begon, vouwden
de politici vroom hun handen om
enkele woorden te richten tot
God. Anno 2011 wordt de vergade
ring niet geopend met een gebed,
maar met actuele poëzie van stads
dichter Hans van Bergen.
En zijn invloed valt niet te onder
schatten. „Ik heb echt niet de illu
sie dat ik de mening van politici
kan omdraaien, maar soms merk
je dat je met een gedicht de visies
een beetje kunt bijsturen", zegt
Van Bergen.
„Een gemeenteraad gaat vaak over
ambtelijke taal en cijfers, maar
met een gedicht kun je een onder
werp een menselijk gezicht geven,
kun je een beetje bloed in een
kwestie pompen. Dat is ook mijn
taak als stadsdichter."
Als voorbeeld noemt Van Bergen
de verborgen armoede in zijn ge
liefde stad. „Dat was een kwestie
die een beetje bleef liggen. Door
daar een gedicht aan te besteden,
zijn politici er toch mee aan de
slag gegaan."
Van Bergen is in de gelukkige om
standigheid dat hij kan leven van
zijn bestaan als professioneel
dichter/schrijver. Hij is nu zes jaar
stadspoëet.
Hij was de eerste in Roermond en
foto Franco Cori
de tiende in Nederland. „Ik heb of
ficieel moeten solliciteren, maar
ben niet bij de gemeente in dienst.
Dat zou voor een dichter ook niet
echt verstandig zijn. Ik word ge
acht op een of andere manier een
stem te geven aan de inwoners.
Dat kan bij rampen, dat kan bij
herdenkingen, dat kan bij mooie
evenementen."
De stadsdichter is een moderne va
riant van de troubadour die ver
haalt over belevenissen. Hij of zij
reist niet van stad naar stad maar
van wijk naar wijk. Al wordt er in
Nederland overal een andere invul
ling gegeven aan het vak. Sterker
nog: er is geen peil op te trekken,
zo zal Hans van Bergen ook van
daag weer constateren als hij tij
dens de Nationale Stadsdichters
dag collega's spreekt. „Ik heb al
heel wat verhalen gehoord van
dichters waarvan ik denk: dat
grenst toch aan censuur van de ge
meente."
In Roermond heeft Van Bergen
daar naar eigen zeggen geen last
van. „Sommige collega's gebruiken
hun podium om op de barricaden
te gaan. Ik niet. Ik ben absoluut kri
tisch, maar roep niet zomaar wat
ik wil."
De groeiende populariteit van het
stadsdichterschap verbaast Van
Bergen allerminst. „Het is een
mooi uithangbord. Steeds meer ge
meenten zetten het in hun PR-
plan. Ik ben voor Roermond over
al geweest. Dat is ook de reden
waarom ik nauwelijks in dialect
dicht. Anders zouden mijn bijdra
gen stoppen bij de grenzen van
Limburg."
Ook voor de dichters zelf werkt
een benoeming heilzaam. Hun
naamsbekendheid schiet omhoog.
Van Bergen ziet in de toekomst
wel een probleem opdoemen.
„Er zijn veel amateurdichters. Dat
is heel goed, maar gemeenten moe
ten zich wel de vraag stellen: wat
wil ik met mijn dichter? Vind ik
het leuk als er af en toe een rijm
pje verschijnt, of wil ik een profes
sioneel uithangbord? Kies je voor
dat laatste, dan is de spoeling dun,
want in een gemeente zijn er
meestal maar twee of drie mensen
die dat kunnen en ook hun wor
tels in dat gebied hebben. Dat laat
ste is een voorwaarde om goed te
kunnen functioneren. Elke wijk
heeft toch zijn eigen klankkleur."
zie onze website:binnenland
Van der Boom over zijn werk
als stadsdichter van Eindhoven
