/spectrum
Een
toeristische
goudmijn
Pelt? Vraag het eens bij de VN!
LIBIË
Zaterdag 3 september 2011
De Italianen hadden bij de
verovering van Libië haar
fijn in de gaten dat het
land toeristisch een goudmijn kan
zijn. Zij begonnen vrijwel onmid
dellijk met het bouwen van hotels.
Het land is namelijk veel meer
dan een zandbak met hier en daar
een oliebron.
Het land beschikt in de eerste
plaats over onmetelijke stranden.
Tripoli herbergt het Nationaal Mu
seum, dat uitpuilt van vondsten
die teruggaan tot de Steentijd. Ten
zuiden van de stad ligt de dieren
tuin met grote tuincomplexen. De
woestijnduinen vormen een uitda
ging voor mensen die van crossen
en zandsurfen houden.
Voor cultuurtoeristen is Libië bij
zonder aanlokkelijk. Carthagers,
Grieken, Romeinen en Byzantij
nen lieten een schat achter aan be
zienswaardigheden. Hoogtepun
ten op dit gebied van west naar
oost:
Sabratha. Resten uit Carthaagse,
Romeinse en Byzantijnse periode.
Werelderfgoed;
Leptis Magna. Zeer goed bewaar
de Romeinse stad. Werelderfgoed;
Tokra. Griekse, Romeinse en By
zantijnse resten;
Cyrene. Bij deze stad ligt Apollo-
nia met de herstelde Apollotempel
(7e eeuw).
Komt Libië in rustig vaarwater te
recht, dan heeft het alle potentie
om een toeristische trekker te wor
den. Veel Libiërs leven van staats
steun en snakken naar werk. Daar
zou het toerisme fantastisch in
kunnen voorzien.
Het land meet 1.759.450 km2. Dat
komt neer op 52 keer Nederland.
Libië telt erica 6 miljoen inwoners.
Dat komt neer op 3 per km2.
O ja, er bestaat ook nog een grens
geschil met Algerije over een stuk
je van 32.000 km2. Even groot dus
als Nederland.
De bijzonder gave Romeinse stad Leptis Magna ten oosten van Tripoli herbergt indrukwekkende ruïnes.
archieffoto GPD
hij in 1956 een eredoctoraat ontving, bleef het stil.
Wie zijn naam googiet vindt geen boeken of ande
re publicaties. Het archief van Pelt biedt evenwel
genoeg materiaal voor een lijvige biografie.
Jos Beelen schreef voor Dominicus een mooie reis
gids over Libië. Ook de wording van'het huidige
land wordt genoemd. Aan Pelt wordt nog geen bij
zinnetje besteed.
Het doet denken aan de in eigen land onbekende
Johannis de Rijke (1842-1913). Deze waterstaatkun
dige heeft in Japan de status die ir. Lely in Neder
land genoot wegens de Zuiderzeewerken. De Rij
ke legde in het Verre Oosten 'Deltawerken' aan,
zodat zijn naam verplichte kost is op de Japanse
basisschool. Om Japanse toeristen te gerieven, ver
rees er uiteindelijk in zijn geboortedorp Colijns-
plaat een bescheiden beeld. Het is een kopie van
een vier meter hoog exemplaar in Japan.
In Libië zijn veel straten genoemd naar
Adriaan Pelt. Ook een deel van de boulevard
van Tripoli draagt zijn naam. In Nederland is
hij vrijwel vergeten.
De artikelen op deze pagina ontstonden na een
toevallige opmerking. „Zeg, heb jij boeken over Li
bië?" „Even kijken. Ja, hier een reisgids, nog uit de
tijd van vóór Kaddafi. Typisch. Ik kom op verschil
lende plekken de 'Adrian Peltstreet' tegen. Zou
dat een Nederlander zijn geweest?"
Het collectieve geheugen van Nederland is kort
Bij het ministerie van Buitenlandse Zaken is geen
fotomateriaal beschikbaar; „Vraag het eens bij de
Verenigde Naties."
Adriaan Peltstraten zoek je in Nederland vergeefs.
Voorzover bekend luistert nog geen bospaadje
naar zijn naam. Pelt lijkt vrijwel vergeten. Nadat
Tunesië
Sabratha
Benghazi
TRIPOLITANIË
CYRENAICA
Chadames
MIDDELLANDSE ZEE
Algerije
woestijnmeren
van Dawada
FEZZAN
Egypte
