spectrum Feest op Hoeve van der Meulen Het vaste land, d'onzeekre zee Zaterdag 3 september 2011 Nooit eerder in Zeeland gezien: driekleurig ruitertje Een steenuiltje aanschouwt de fotograaf. Doffe ereprijs. Dit jaar bestaat Het Zeeuwse Landschap 75 jaar, en dat wordt gevierd op Hoeve van der Meulen in 's-Heer-Abtskerke met een hele reeks activiteiten op drie achtereenvolgende zaterdagen. Vorige week zaterdag was de eerste van de drie en een paar dagen voor de feestelijkheden ging ik op pad om een puzzeltocht uit te zetten. Het werd een tocht vol verrassingen, want ineens viel me op hoeveel de natuurwaarde in een paar jaar tijd al opgekrikt is. Een wandeling met een heleboel grote en kleine mee vallers. Het begon al op het erf. Een gezellige groep mussen was luidruchtig aanwezig rond het huis en het varkens kot Een gemengd gezelschap van ringmussen en huis mussen. Allebei nieuw gevestigd, waarschijnlijk dank zij de kippen die hun voer elke dag buiten krijgen, ex pres om te zorgen dat de vogels een graantje kunnen meepikken. In de boomgaard zit een steenuiltje me van uit een hoge perenboom roerloos aan te staren en ook dat is een vogel die thuishoort in het rijtje 'terug van weggeweest'. Als we achterom de boomgaard de weg oversteken en de schapenwei inlopen zien we direct een hoop padden stoelen. Bij het hek staat een flinke toef weidekring- zwammen en iets verderop ontdekken we de zwart- wordende wasplaat. De vondst van een wasplaat is voor een paddenstoelenliefhebber altijd reden om extra alert te zijn, want vaak zijn er dan meer soorten in de buurt En dat was in dit geval niet anders. In de schapen wei vonden we ook de zeer kleverige, fel gekleurde oranje hoedjes van de hooilandwasplaat en de wat min der spectaculair ogende - maar niet minder zeldzame - grauwe wasplaat. Tsjonge, dat is wel een heel onver wachte meevaller, die we ongetwijfeld ook te danken hebben aan het natte weer in de afgelopen periode. We worden even afgeleid door een luid roepende boom valk. We weten dat-ie in de populierenrij in de wei zijn nest gehad heeft, maar blijkbaar zijn de jongen nog steeds aanwezig, want even later zijn twee boomval ken luidruchtig aan het alarmeren. Ze worden achter volgd door een groep luidruchtige boerenzwaluwen en dat is eigenlijk nogal vreemd. Want de boomvalk heeft naast de nodige libellen ook zwaluwen op zijn hoofd menu. We houden het er maar op dat de zwaluwen be zig zijn om hun uitvliegende jongen te vertellen dat zo'n boomvalk levensgevaarlijk is, en dat ze het risico voor lief nemen. Terug naar de paddenstoelen. Want waar wasplaten groeien kun je vaak ook andere interes sante soorten vinden. En dat blijkt ook nu weer. Er staat een hele zwerm witte paddenstoeltjes, die bij na dere inspectie een groenzwarte steel en zachtroze ge kleurde plaatjes hebben. Bij determinatie 's avonds thuis, blijkt het te gaan om het driekleurig ruitertje; een paddenstoeltje dat nooit eerder in Zeeland is gevonden. Onze speurtocht eindigt bij het maïsdoolhof. Daar zijn collega's bezig met het neerzetten van een paar markt- kraampjes. Op de kale grond groeien onopvallende blau we bloempjes van de ereprijs. Hé, wacht even; dit is niet zomaar één van de gewone soorten die je dagelijks tegenkomt De donkerblauwe, egaal gekleurde bloem pjes en het dofgroene blad zijn typerend voor de doffe ereprijs, een zeldzame akkerplant die we nooit eerder op Hoeve van der Meulen zagen. Toch maar even af schermen, voordat ze platgetrapt worden. Op de feestzaterdagen zal er van al die bijzondere na tuur misschien niet zoveel te zien zijn. Van de natuur kun je nu eenmaal het meest in stilte, op je eentje genie ten. Maar wel is vandaag en volgende week iedereen welkom om mee te genieten van de natuurmarkt, de trekpaarden die de kinderen vermaken met een vlie gend tapijt of met een touwtrekwedstrijd tegen de scouts. Wie niet verdwaalt in het maisdoofhof moet ze ker ook even de fotopuzzeltocht lopen. Gegarandeerd dat je in ieder geval iets van al de natuurrijkdom mee- krijgt Eind augustus, 's morgens in alle vroegte. De nog door ne vel omfloerste ochtendlucht vertoont vage oranje, roze, lila en grijsblauwe tinten. Het beloofd een mooie dag te worden. De laatste jaren komt het er niet dikwijls meer van om er 's ochtends vroeg op uit te gaan. Ik heb besloten de ze oude gewoonte maar weer eens op te pakken. Het is verras send ontspannend en letterlijk en figuurlijk verfrissend. In ons gewest ontkom je niet aan de steeds weer op je pad terugkeren de waterkeringen die het 'vasteland' van elke polder omslui ten. Het buitendijkse laat zich ervaren als schier oneindig, wijds en bevrijdend. Juist die ruimte is zo kenmerkend voor het Zeeuwse, zowel in luchten, polders en zeearmen als Wes ter- en Oosterschelde. Nog is de zon niet helemaal op als ik zee kant opzoek. Blikkend licht het water op tussen donkere contouren van het hier en het daar, aan de overzijde van het water. Een dij knol met een bekroning van bebossing waarachter boerderijen schuilgaan steekt stoer en schijnbaar onkwetsbaar de Schelde in. Resten van oude haventjes die niet de moeite van het oprui men waard waren vervolmaken ons beeld van een Zeeland waar opgaan, blinken en verzinken staat naast Luctor et Emer- go. Een uur later....Tot rond de middag bepalen, elkaar het luchtruim betwistende, onweersbuien het weer. Het land mag schijnbaar vast liggen, even onberekenbaar als het weer is de invloed van wind en water. ■-**. V vN "O - p, - - Z- -

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 84