maar wel succesvol
II
'Ik verwacht niet dat ik in mijn leven nog op de top van de berg zal
staan'
Eerdere megaprojecten
Pol Tummers (33), ingenieursbureau DHV
isSSi
loniiikeii.we'rk.nl
woensdag 31 augustus 2011
Schiphol-in-zee
Toen midden jaren '90 de
grenzen aan de groei van
Schiphol in zicht lcwamen,
moesten er plannen worden
bedacht voor de toekomst.
Eén wild en controversieel
idee was de bouw van een
luchthaven in de Noordzee. Het zou tot economische groei leiden
en een einde maken aan de geluidsoverlast. Maar Schiphol groeide
minder hard dan verwacht en de plannen waren te duur. In 2008
was Schiphol-in-zee definitief van de baan toen het kabinet besloot
het plan niet nader te onderzoeken.
Zuiderzeelijn
Een betere en snellere verbin
ding tussen de Randstad en
Groningen zou het econo
misch achtergestelde noor
den goed doen, dacht de com
missie ruimtelijk-econo
misch perspectief Noord-Ne
derland in 1997. Een magneetzweeftrein zou de reistijd inkorten
van ruim twee uur naar krap een uur; bedrijven zouden zich langs
de route vestigen. Een magneetzweeftrein bleek erg duur en kon
niet aangesloten worden op bestaande spoorlijnen. Alternatieven
waren de hogesnelheidstrein en de 'Superbus' van Wubbo Ockels,
die tot 250 km/u zou kunnen. Maar de economische baten voor het
noorden zouden tegenvallen, volgens berekeningen van planbu
reaus. Uiteindelijk besloot minister Camiel Eurlings in 2007 dat er
helemaal geen Zuiderzeelijn zou komen.
Belle van
Zuylen-toren
Het zou de hoogste toren van
Nederland worden: de Belle
van Zuylen-toren. Het ge
bouw van maar liefst 262 me
ter hoog zou in de Utrechtse
wijk Leidsche Rijn komen,
met daarin kantoren, winkels, een hotel, congreszalen en apparte
menten. Een meerderheid van de Utrechtse gemeenteraad was
voor de bouw van de toren, die er in 2015 had moeten staan. Milieu
minister Jacqueline Cramer was tegen de bouw.
Begin 2010 maakte de gemeente bekend dat het project niet door
zou gaan vanwege de economische crisis.
len niet snel in dit soort projecten
investeren."
Professor Ernst ten Heuvelhof
veert op als hij hoort over de berg-
plannen in Flevoland. Die had hij
namelijk dertig jaar geleden met
een vriend al verzonnen. Min of
meer voor de gein. „We waren alle
bei wielrenner en vonden het een
schande dat je in Nederland niet
tegen een berg kon aanfietsen",
grinnikt de hoogleraar bestuurs
kunde aan de faculteit techniek,
bestuur en management van de
Technisclïe Universiteit Delft.
„Het idee was hem te bouwen van
afval, want dan was je daar ook
meteen van af"
Na veel berekeningen bleek het
idee niet uitvoerbaar. „Het was te
groot en te duur. Hoewel we maar
een paar honderd meter de lucht
in wilden. Het was ook maar voor
de grap, hoor", relativeert Ten Heu
velhof. Daarom lijken de huidige
plannen in Flevoland hem ook
wat al te ambitieus. „T\vee kilome
ter? Denk eens aan de enorme dia
meter die zo'n berg dan moet heb
ben! Dat is onuitvoerbaar."
Romme is optimistischer: „Tech
nisch moet het mogelijk zijn. Als
ze de berg willen vullen met aar
de, denk ik toch al snel aan de zee
bodem. Alles bij elkaar een dure
grap, dat wel. Maar praktisch haal
baar."
Voor zowel Romme als Ten Heu
velhof blijft de economische haal
baarheid van het plan een groot
vraagteken. Ten Heuvelhof: „Je
kunt 'ns twee euro per wielrenner
vragen, een paar wandelpaden aan
leggen en in de winter heb je wat
skiërs. Daar kun je geen business
op bouwen." Romme: „Je moet
niet verwachten dat er twee mil
joen toeristen op afkomen. Maar
50.000 tot 100.000 lijkt me reëel.
Al zal het geen Disneyland wor
den voor heel Europa."
De dam naar
Ameland
Het lijkt een bizar idee: een
dam tussen Ameland en het
vasteland. Toch is die er ge
weest, van 1872 tot 1881. Het
plan kwam van ondernemer
en jurist jonkheer Teding van
Berkhout uit Deventer, die de dam als onderdeel van een landaan
winningproject had bedacht. De dam was geen lang leven bescho
ren: na negen jaar sloeg de zee er tijdens een zware storm een
groot gat in. Bij eb zijn delen van de dam nog steeds te zien.
Markerwaard
De Markerwaard zou een pol
der worden tussen Noord-
Holland, Flevoland en het IJs-
selmeer. Het stuk land zou
410 vierkante kilometer
groot worden. In de jaren '40,
'50 en '60 werden er dijken
aangelegd voor de polder, en
in de jaren '70 was er sprake
van een tweede nationale
luchthaven die in de Marker
waard zou komen. Maar liet
meer werd nooit ingepol
derd. Protesten vanwege de
negatieve ecologische gevolgen op onder meer de vogelstand, de in
gewikkelde waterhuishouding en de steeds populairder wordende
watersport zorgden ervoor dat in 2003 werd besloten het Marker
meer niet droog te leggen.
