ontpopt zich tot huistiran
zeeland 13
Start verkoop
1 september
Familiedrama
moet anders' Ste""1"""
Film by the Sea
commentaar
Goedkope prik
tegen bof
voor studenten
dinsdag 30 augustus 2011
telefoontjes kregen de steunpunten
huiselijk geweld vorig jaar te ver
werken.
'Buitenstaanders die bij mij over de vloer kwamen,
zeiden: wat luisteren die kinderen toch goed naar hun
vader. Dat was ook zo. Pure angst.'
Eily over de gevolgen van huiselijk geweld voor haar kinderen
-
enden waren niet goed genoeg, ik raakte geïsoleerd."
foto Harmen de Jong/GPD
lijk een 'zwaar kaliber' deskundige
op worden afgestuurd, om de po
tentiële dader tot de orde te roe
pen, bepleit De Vries. „Een psycho
loog of iemand zoals ik die zeifin
die situatie is geweest. Ik heb erva
ren hoe het is zó boos te worden
dat je tegen je eigen grens aanzit.
Ik weet nu ook heel goed hoe je
dat kunt voorkomen." De Vries
heeft zijn suggestie neergelegd bij
het maatschappelijk werk, maar
vindt geen gehoor. „Ze zien je
daar niet voor vol aan."
Uit de evaluatie van de landelijke
publiekscampagne van de overheid
blijkt dat 27 procent van het 'alge
meen publiek' in de directe omge
ving te maken heeft (gehad) met
huiselijk geweld.
I Bijna driekwart van de Nederlan
ders vertrouwt er op dat iemand
die belt naar een steunpunt huise
lijk geweld goede hulp krijgt.
6 op de 10 geeft aan een steun
punt te bellen wanneer het er op
aan komt. De steunpunten kregen
vorig jaar 2316 telefoontjes te ver
werken.
door Ondine van der Vleuten
Twintig jaar lang was Es
ther slachtoffer van een
man die haar geestelijk
en lichamelijk mishan
delde. Ze somt op: „Al
lebei mijn trommelvliezen kapot
geslagen, het bloed liep eruit. Mijn
armen altijd onder de blauwe plek
ken; op mijn gezicht sloeg hij niet,
hij keek wel uit, want dat konden
de mensen zien. Maar de geeste
lijke mishandeling was nog het erg
ste. Ik was compleet gehersen
spoeld, dacht altijd dat alles mijn
eigen schuld was. En nu nog lig ik
nachten wakker, te denken aan
wat er allemaal is gebeurd."
Bij Elly duurde de nachtmerrie
twaalf jaar. Zij hield er een litteken
aan over op de plek waar hij haar
met een mes stak, een kapotgetrok-
ken pols en een mond vol facings
en bruggen. Zij kreeg wel vol op
het gezicht klappen te verduren.
„Dan wachtte ik tot de blauwe
plekken weggetrokken waren en
ging naar de tandarts. Dokter, mijn
tand zit los. Ja, zomaar! Op een ge
geven moment durf je niet meer
naar dezelfde tandarts te gaan; dan
neem je maar een ander, zodat het
niet te veel opvalt." Ook Elly
moest psychologische hulp zoeken
om te verwerken wat haar overko-
De mishandeling had daar
naast financiële gevolgen.
Esther werd gedwongen
te tekenen voor een lening van dui
zenden euro's, waar ze nog jaren
aan afbetaalde. Elly kwam in de
schuldsanering terecht door schul
den die haar man tijdens hun hu
welijk was aangegaan. „Mijn
ex-man was een asielzoeker. Hij
stuurde enorme sommen geld
naar zijn geboorteland en kocht
daar een huis dat hij betaalde met
een tweede hypotheek op ons
huis in Nederland. Na onze schei
ding bestond dat huis in het bui
tenland zogenaamd helemaal niet.
Van verkoop om de schuld af te
lossen kon dus geen sprake zijn. Ik
ben failliet verklaard en leef met
mijn kinderen van een paar tien
tjes in de week. Terwijl kinderen
door huiselijk geweld toch al zo be
schadigd raken. Ook de kinderen
komen er nooit meer echt van los,
want later komt de terugslag."
En het begon allemaal zo mooi. Es
ther: „Op vakantie hing hij een
bloemenslinger om mijn hals. Ik
dacht dat ik in de hemel was be
land." Elly: „Hij was goedlachs,
vriendelijk, charmant. Mijn ex
heeft twee gezichten. Ik kan zo
woedend worden, als ik hoor hoe
anderen hem soms omschrijven.
Zo aardig, zo vriendelijk, en zo
leuk met kinderen! Nou, dan moe
ten ze eens weten wat voor leuke
dingen hij met onze dochter heeft
gedaan. En met mij."
Elly en Esther zijn beiden, zo
als ze het zelf omschrijven,
zwaar beschadigd door ge
beurtenissen in hun jeugd. Gebeur
tenissen die hen dwongen vroeg
zelfstandig te zijn. Maar onder dat
zelfstandige uiterlijk ging een die
pe onzekerheid schuil en een on
vervulde behoefte aan liefde en ge
borgenheid. Esther: „Je straalt iets
uit: kwetsbaarheid. Zo'n man
voelt dat."
Huiselijk geweld is een sluipend
proces, benadrukken de vrouwen.
Het begint met één klap - Elly:
„Die herinner ik me nog héél
goed." - en eindigt met allesomvat
tende terreur. Lichamelijk én gees
telijk. Esther: „Mindfucken, noem
de de psychiater waarbij ik beland
de het. Op een gegeven moment
was ik zo gek dat ik echt dacht dat
er een apparaatje in mijn hoofd
zat waarmee hij me kon controle
ren."
Had hun omgeving meer kunnen
doen om hen te helpen? Ze twijfe
len. Elly: „Op een gegeven mo
ment heb ik pillen geslikt om uit
het leven te stappen. Dat was de
makkelijkste weg. De enige manier
om uit deze relatie te komen zon
der door de ellende heen te moe
ten van het beëindigen ervan.
Want je ziet jezelf al zitten, met
vijf kinderen. Ik denk dat alle vrou
wen wel weten dat er maatschap
pelijk werk is, en politie om je te
helpen, en Blijf van Mijn Lijf,
maar je wil niet door die pijn
heen van de scheiding en hebt
niet de kracht om opnieuw te be
ginnen." Esther knikt: zo is het.
Hun kinderen hebben hen uitein
delijk de kracht gegeven om te
stoppen met hun 'verslaving' aan
een foute man. Ze hebben nu alle
bei een nieuwe vriend.
Een goede, dit keer.
Het familiedrama in
Breskens roept de
vraag op of er niet
eerder kan worden
ingegrepen. In Breskens ging
het - zoals zo vaak - om een
man die als gewelddadig be
kend stond. Elders op deze pagi
na pleit een dader voor begelei
ding. Dat klinkt aardig, maar
als de ellende naar buiten
komt, is het vaak al te laat. De
slachtoffers zijn meestal vrou
wen die geen afstand van hun
man kunnen nemen. Die de
pijn verbijten en die de ellende
toedekken. Daarom is het voor
politie en justitie moeilijk om
de dader tijdig aan te pakken.
Bovendien is de wettelijke
ruimte beperkt. Op het vermoe
den van foute intenties gaat nie
mand achter de tralies.
Blijft over de directe omgeving.
Als buren, familie en vrienden
hun oren en ogen goed open
houden, moet het mogelijk zijn
om deze vrouwen op tijd te hel
pen. Die sociale controle is niet
prettig, maar is gezien de vaak
fatale escalaties van huiselijk ge
weld wel hard nodig.
goes - Studenten in Zeeland kun
nen bij de GGD tegen gereduceerd
tarief een prik tegen de bof krij
gen. Zij betalen 21 euro. De prik is
bedoeld voor studenten die nooit
of slechts één keer een bofvaccina-
tie hebben gehad. Mensen, die de
ziekte hebben doorlopen, hoeven
geen prik te halen.
In Nederland is sinds drie jaar spra
ke van een toename van bofmel-
dingen onder studenten. Door in
tensieve onderlinge contacten (bij
voorbeeld in studentenhuizen,
feesten en introductieweken) lo
pen zij een grotere kans op besmet
ting.
Typisch voor de huidige bofepide-
mie is dat ook gevaccineerde stu
denten de bof kunnen krijgen. De
meest waarschijnlijke oorzaak
daarvan is dat de beschermende
werking van de prik in de loop der
jaren afneemt.
Dagelijks het nieuws in twee minuten videojournaal.
Ma. t/m vr. om 10.00,16.00 en 22.00 uur,
za. en zo. om 18.00 uur
www.z2.nl
CAMERABEWAKING
Overvallen winkelierster Jo van
Kalmthout (84) krijgt bewakingsca
mera. Zie Z2-journaal www.z2.nl
STUUR UW TIPS NAAR redactie@pzc.nl
Zet uw foto in een album op
www.pzc.nl/foto
Alle ruimte in Middelburg
en een prijs
waar u van opbloeit!
woningcr. vana'ft£1J^9ootl,-'v.o.nri
1 -n-p «»natC15».uw. J
www.mortiere.nl
Dingemanse makelaars
Tel: 0118-65 05 75
www.dingemansemakelaars.nl
