Op de fiets
pussen de hopstaken
m reizen@wegener.nl 25 reizen
s:=^ 024-3650360
Zaterdag 27 augustus 2011
rijen varen af en aan onder de hou
ten bruggen. Postbode Eric Favrel
brengt al twintig jaar de post rond
in net zo'n bootje. Watergangen,
zo noemen ze hier het labyrint
van 750 kilometer aan kanalen.
We zetten onze fietsen in het rek,
voor een tochtje over het water.
De stad Saint-Omairs torent hoog
boven het moeras uit. Als Sint-
Omaars was dit een van de belang
rijkste Vlaamse steden, vooral
dankzij de lakennijverheid. De rijk
dom straalt nog af van de majestu
euze kathedraal. Het afsnijden van
de rest van Vlaanderen zorgde ook
hier voor economisch verval en
leegloop. Wat bleef is de Vlaamse
bouwstijl, afgewisseld met Franse
neoklassiek. Net als op menig an
dere plek in Frans-Vlaanderen
drinkt men hier graag streekbier,
uiteraard gebrouwen met regiona
le hop. Midden in de stad brouwt
Café l'Audomaroise zijn eigen bier
specialiteiten.
Rustige wegen brengen ons langs
plaatsen met Nederlandse namen,
maar Ekelsbeke heet nu Esquel-
becq. Met net als in veel andere
dorpen in het centrum een indruk
wekkende, Vlaamse hallenkerk.
Veel godshuizen hebben altaar
stukken van Vlaamse meesters.
Toen bodewijk de Veertiende
Sint-Winokbergen omdoopte in
Bergues, liet hij de vesting rond
het stadje verstevigen door forten
bouwer Vauban. De afbeelding
van de zon boven de Casselpoort
herinnert aan de zonnekoning.
Ook aan de Belgische zijde van de
Schreve fietsen we langs diverse
streekbrouwerijen. Oostvleteren is
trots op de Struise Brouwers: „Wa
ter is voor paarden en koeien.
Maar Vleternaren drinken liever
een Goeien", krijgen we te horen.
In de bossen van Westvletteren
staat de Abdij van Sint-Sixtus: een
van de zeven kloosters ter wereld
waar de monniken écht trappisten
bier brouwen. We stallen onze fiet
sen voor het proeflokaal tegenover
de abdij. Na de eerste slok zijn we
al overtuigd: dit is monnikenwerk!
De hopvelden begeleiden ons rich
ting leper. Ons einddoel is de Gro
te Markt met de Lakenhal.
Reageren?
reizen@wegener.nl
De Hoppestoet door de straten van Poperinge. foto OT Cassel
Het centrum van de Bel
gische hopteelt is het
stadje Poperinge. Al in
786, ten tijde van Pe
pijn de Korte, speelde
hop een grote rol in de streek. Een
goed beeld van de betekenis van
hop geeft het hopmuseum.
Fietsen tussen de hopstaken is rij
den tussen groene muren van
4 meter hoog. De weg vanaf Pope
ringe golft naar Abele, de Frans-
Belgische grens loopt dwars door
dit dorp. De kerk staat in Frank
rijk, maar omdat de meeste inwo
ners in het Belgische deel wonen,
wordt in het Nederlands gepreekt.
Het dorp Godewaersvelde heeft
van alle Franse plaatsen het Vlaam
se karakter nog het best behou
den. De slager verkoopt een Potje
Vleesch en in het centrum zijn
vier estaminets, Vlaamse volksca-
fé's. Met als populairste Het Blau-
wershof: genoemd naar blauwen
oftewel smokkelen. Hoe dat smok
kelen over de rivier de Schreve in
zijn werk ging, is in het smokke
laarsmuseum te zien. Smokkelen
was lange tijd noodzaak, vanwege
de armoede die ontstond nadat de
ze regio werd afgesneden van de
rest van Vlaanderen. Hier komt de
uitdrukking 'over de schreef gaan'
vandaan.
Het karakter van het heuvelland
schap lijkt over de grens amper te
veranderen. Bij Boeschepe draaien
de wieken van de Ondankmeulen
stoer boven de velden, ernaast wil
estaminet De Vierpot ons verlei
den tot een Flutsepot. Ooit stond
op iedere heuvel een molen, maar
door grote veldslagen in de omge
ving zijn er nog maar tien intact.
Het is even klimmen naar Cassel,
maar het oude stadje ligt schitte
rend op een heuvel van 176 meter
hoogte. Generaal Foch koos dit uit
als hoofdkwartier tijdens de Eerste
Wereldoorlog. In Cassel zit het
Musée de Flandre, met de rijke
Vlaamse geschiedenis. De bevol
king voelt zich altijd nog voor een
belangrijk deel Vlaming, maar de
taal spreekt men praktisch niet.
Al tijdens de Franse revolutie van
1789-1799 werd bepaald dat er in
Frankrijk nog maar één taal gespro
ken en onderwezen mocht wor
den. Toch bleven de Franse Vla
mingen nog lang trouw aan hun
sappige dialect. Tot vijftig jaar gele
den was hun variant van Vlaams
nog de gebruikelijke omgangstaal
in veel dorpen, maar door onder
meer de invloed van televisie en
de toegenomen mobiliteit ver
dween de volkstaal naar de achter
grond. Gebleven is de Vlaamse
volkscultuur, zoals de ruim 6 me
ter hoge Reuzepappa van Cassel
uit 1829, die op paasmaandag zijn
feestelijke ronde maakt.
Het heuvelland ligt achter ons en
we fietsen door de Audomarais:
een met kanaaltjes getemd moe
ras. Het komt erg on-Frans over,
maar de platbodems met preien
en andere groenten uit de tuinde
Hoppefeesten 2011
Op 18 september trekt
de historische Hoppe
stoet door de straten
van Poperinge. Dit folk
loristische evenement
heeft slechts één keer
in de drie jaar plaats.
www.hoppefeesten.be
Fietsen tussen de metershoge hopstaken. foto Bert Sitters
