cultuur 127 Showman pur sang op een sereen plein Ontmoeting met kunstwerk van uitzonderlijke allure zeeland nazomer festival ZEELAND NAZOMERFESTIVAL Waylon luidt met sterk optreden festivalhart in Oom Wanja zaterdag 27 augustus 2011 door Rolf Bosboom Als artiesten van naam avond aan avond op recht de ambiance van het Abdijplein roemen, dan wéét je dat het festivalhart van het Zeeland Nazomerfestival weer is geopend. Waylon, die het programma van dit jaar inluidde, vormde daarop gisteravond geen uitzondering. „We spelen op heel veel plekken, maar dit is wel een van de mooiste locaties waar we ooit hebben gestaan. Het heeft een soort sereniteit." En gelijk had hij. De vaste bezoe kers van het festivalhart hoefden ook niet meer te worden over- 23 aug t/m 3 sept 2011 tuigd van het plein, waar het gister avond droog bleef; de Lange Jan vanaf grote hoogte goedkeurend toekeek en er zowaar een nazomer- gevoel ontstond. En het entertainen van een pu bliek van pakweg duizend man - dat al was opgewarmd door een funky optreden van The Score - dat kun je wel aan Waylon overla ten. Een showman pur sang is het, onmiskenbaar geboren voor de spotlights. Met een stem die ge schapen lijkt voor de ware soul. Ook al heeft Waylon internationa le allure, het was een opvallend Zeeuws getint optreden. De zan ger zelf bracht enige tijd in Vlissin- Waylon op het Abdijplein, met links de Zeeuwse gitarist Stefan Siwabessy. gen door, trompettist Rik Mol zat in de blazerssectie en de uitsteken de band - met nieuwe drummer - werd strak geleid door de Zeeuwse gitarist Stefan Siwabessy, die zelf af en toe ook stevig tekeer mocht gaan. 'De trots van Zeeland', noemde Waylon hem. Ook al zorgde die band voor een muzikaal feest, dat best wat langer had mogen duren, de zanger liet blijken ook solo heel goed uit de voeten te kunnen. Een hoogte punt was Some day in Memphis, een eerbetoon aan de stad waar van het niemand zou verbazen als in een vorig leven Waylons wieg daar heeft gestaan. foto Lex de Meester Vanavond treedt op het Abdijplein Lau ra Jansen op (21.00 uur), voorafgegaan door Roos Jonker (20.30 uur). Morgen is vanaf 12.00 de picknick en om 15.00 uur het traditionele Nazomerzingen, 's Avonds speelt Orquesta Patagon. door Willem Nijssen Laat mij alleen met 'De Nachtwacht'. Of met de 'David' van Michelangelo, in die majestueuze zaal van de Galleria dell'Accademia in Florence. Twee geluksmomenten die mij ooit ten deel zijn gevallen (zo goed als dan toch, misschien in de verte nog een enkele ver dwaalde cultuurtoerist). Dan ge beurt er iets met je, dat ver uit stijgt boven een obligaat museum- bezoek. Er is stilte tussen jou en het kunstwerk. En in die stilte een gesprek. Een ontmoeting, een ken nismaking. Dat zijn momenten die je niet snel vergeet. Mits dat hoofd vóór je niet al te wild is, en die keel achter je niet al te rauw, ben je zelfs in een uitver kochte schouwburg eigenlijk altijd alleen. En dus kan het daar óók ge beuren. Vaker zelfs. Zo'n 'ontmoe ting' met een kunstwerk van uit zonderlijke allure. En dat is het ge val, wanneer je naar de Oom Wan- ja van het Zeeland Nazomerfesti val gaat. Anton Tsjechov is in de wereld van het toneel wel vergelijkbaar met een Rembrandt. Iemand met ook een heel eigen toets. Zijn stuk ken, die hij zelf steevast als kome dies beschouwde, hebben een on- LOCATIETHEATER Zeeland Nazomerfestival Locatie: Hofstede Hongersdijk, Wilhelminadorp Regie: Albert Lubbers Met: Wim Danckaert, Mathias Ser- cu, Jessica Zeylmaker e.a. Gezien: donderdag 25 augustus bestemde melancholie. De perso nages die er in voorkomen, zijn of voelen zich machteloos. Soms ook futloos. Zij hebben niets meer van de oervitaliteit die 'de werkman' typeert. Zij hebben evenmin iets van de in ventiviteit die 'de geleerde' ken merkt. Ze zijn vlees noch vis, en ze beseffen het. „De mensen die over honderd, tweehonderd jaar le ven en die ons zullen verachten omdat wij ons leven zo zinloos en stompzinnig verknoeid hebben, zij zullen misschien gelukkig wor den", verzucht de dokter. „Wij hebben maar één hoop... Dat als we eindelijk in ons graf liggen, we een mooie droom zullen hebben, meer niet." Oom Wanjahet verhaal van een familie zoals er veel waren en er veel zijn. Te veel geld om in armoe Scène uit Oom Wanja. te leven, te weinig geld om grootse staat te voeren. In deze familie is het ongelijk verdeeld. De een is toch wat armer (oom Wanja), de ander (zijn schoonbroer de profes sor) probeert een grootse staat te voeren. En dan zijn er ook nog die vergeefse verliefdheden. Dat moet wel tot spanningen leiden. De plat telandsdokter heeft alle miserie in zich verenigd, met drankzucht tot gevolg. Wat dat allemaal met deze foto Lex de Meester mensen doet, is heel komiek, zo lang je de melancholie maar bui ten de deur houdt. En als je die tóch binnenlaat, wordt het eigen lijk nóg spannender, nog gelade ner, nog intenser. Het is een plaatje, deze familie. Fi guurlijk sinds de première in 1897, letterlijk sinds de dagen dat Tsje- chovs stukken worden neergezet in nostalgische plattelandssfeer. Aardekleuren, boerensnit, ruwhou ten meubels - als aardappeleters. Dat komt in deze vertolking, wel overwogen in een monumentale boerenschuur, allemaal in volle glo rie tot zijn recht. Deze integere en integrale Oom Wanja is inderdaad de 'ontmoeting' met een kunst werk van uitzonderlijke allure, iets om even stil van te worden. Er is één groot verschil met Rem brandt. Diens 'Nachtwacht' hangt er onveranderlijk. Als ik er bij mocht zijn, dat de meester (of zijn plaatsvervanger op aarde) het werk nóg eens schilderde, zou ik dan durven vragen om nog meer of juist om een beetje minder licht-schaduw? Of om wat minder volk in de rechterhoek, bij die tam boer? Ik zou wel willen durven. Hypothetisch allemaal. Maar Tsje- chovs Oom Wanja wordt wél elke keer opnieuw gemaakt. En ik zou hem (en dus zijn plaatsvervangers op aarde) durven vragen het slot wat in te korten. Omdat tegen het einde al het kruit letterlijk en fi guurlijk allang verschoten, en de boodschap ondertussen wel duide lijk is. Eindigen in te veel trage zwaarte, da's jammer. 'Oom Wanja' is nog t/m zaterdag 3 sep tember dagelijks - behalve morgen - te zien in hofstede Hongersdijk bij Wilhel minadorp. Aanvang: 20.15 uur.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 27