Beuk en boezeroen doen 'We zijn altijd op zoek naar nieuwe 2 Zomergasten dinsdag 23 augustus 2011 streken. Dat is het meeste werk." Van ieder kle dingstuk, veelal gemaakt door Janny, hangen meerdere versies in de kasten. „Ik heb heel wat uurtjes achter de naaimachine gezeten. En nog wel eens. Dan maak ik van een versleten boeze roen een kinderversie." Terwijl Janny het haar van Ellen onder han den neemt, leest Tom in het gastenboek. Mensen uit allerlei hoeken van de wereld hebben zich bij Janny in de Walcherse kleder dracht laten kleden. Hawaï, Japan, Australië, AmerikaIk vraag me soms ook af hoe die mensen bij mij terechtkomen", lacht Janny. „Vaak hebben ze het via via gehoord, bijvoor beeld van geëmigreerde familie. Ik maak name lijk niet zoveel reclame, want een hobby moet wel een hobby blijven." Behendig steekt ze met spelden de langettemuts (de bovenmuts) vast aan de ondermuts. „Het is elke keer weer bijzonder om te zien hoe geïnte resseerd buitenlanders zijn. Ze willen van alles weten." Naast toeristen kleedt Janny ook regelma tig groepen aan. „Dat kan voor allerlei gelegenhe den zijn: een vrijgezellenfeest, jubileum, verjaar dag, noem het maar op." Ze reikt Ellen een paar kousen en klompen aan, werkt nog wat laatste haren weg onder de muts en bekijkt van een af standje het eindresultaat. Dan is het de beurt aan Tom. Hij trekt een boeze roen (een soort overhemd) aan dat Janny dicht- Janny maakt het haar 'mutsklaar'. Was klederdracht vroeger de normaalste zaak van de we reld, tegenwoordig verkiezen we een makkelijk jurkje en een T-shirt boven een beuk en een boezeroen. Voor men sen die zich toch graag eens in de mode van toen hullen, biedt de klederdrachtverhuur van Janny Louws in Oostka- pelle uitkomst. Tom Vennink en Ellen Jobse transformeren van zomerverslaggevers tot boer en boerin. door Ellen Jobse foto's Ruben Oreel Kies er maar eentje uit, hoor!" Terwijl Ellen in de voormalige bedstee een beuk met een leuk kleurtje en motief je zoekt, trekt Janny allerlei kastjes en laatjes van de ouderwets ingerichte boerenhuiskamer open. Ze haalt de ene na de an dere benodigdheid voor een Walcherse boerin- nenoutfit tevoorschijn. Een onderrok uit de kast, een haarstukje uit een bureaulaatje en een boven muts uit een bewaarblik. Het is al snel duidelijk: boerin, dat ben je niet in vijf minuten. Precies om die reden kleedt Janny altijd eerst de vrou wen aan. „Daar ben je veel langer mee bezig dan met een man, zeker als je wilt dat het er net zo als vroeger uitziet. Een uur is zo voorbij." Het aankleden van mensen in de Walcherse kle derdracht heeft Janny van haar moeder geleerd. Zij droeg Walcherse kledij. Het idee om iets met klederdracht te doen, ontstond echter pas later. „Toen mijn oudste dochter vijf was, heb ik een setje voor haar gemaakt van oude kleding die ik nog van mijn moeder had. Familieleden vonden dat heel leuk en vroegen of hun kinderen ook eens in klederdracht op de foto mochten. Daarna kwamen de toeristen. Alles bij elkaar ben ik er in middels zo'n 35 jaar mee bezig." Het is een hobby waarin veel tijd gaat zitten. „Het aankleden van mensen is maar een klein onderdeel van de dracht. De kleding en mutsen moeten ook worden gewassen, gesteven en ge- Janny maakt de boezeroen dicht met halsknopen. De vrouwen mogen in de voormalige bedstee een beuk uitkiezen. Mary Klinzing. PASPOORT Naam: Mary Klinzing (43) Woonplaats: Sliedrecht Gespot: op camping De Val in Zierikzee door Jessie Scheele Mary en haar vriend Theo zijn al twintig jaar trouwe gasten op de minicamping in Zierikzee. Theo volgde jaren geleden een duikopleiding in hun woonplaats Sliedrecht. „Zijn instruc teur kwam al langer naar deze camping", ver telt Mary. „En zo zijn wij hier ook beland." Théo's hobby staat nu even op een laag pit je. Tegenwoordig is hij op een andere ma nier actief op de Zeeuwse wateren. Hij heeft zich nu op het vissen gestort. En niet alleen de kalme zoete wateren worden aangedaan. Deze week waagde hij zich als een echte zeerot op de ruige zee, in de hoop kabeljauw te vangen. Mary geeft niet zoveel om water sport. „Ik vind het leuk om er naar te kijken hoor, maar ik wandel net zo lief met onze hond Scooby of lees wat in het zonnetje." De Zuid-Hollandse verwelkomt logees, die hier voor het eerst komen, op Zeeuwse wij ze; met een kopje koffie en een bolus. „Die haal ik altijd bij de Stadsbakkerij, daar zijn ze het lekkerst." Mary en Theo delen wél een liefde voor nieuwe eettentjes. Ze mogen hier dan al heel wat jaren komen, maar ze hebben nog 'Lees eerdere afleveringen van Zomergasten op www.pzc.nl/zomer'

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 56