i7 spectrum
OEI IS DOEI'
Bob Ultee
Zaterdag 20 augustus 2011
manier, bekent hij: „Ik kan mezelf ook
goed ontladen door 's nachts een stukje
met een bloedgang over de Moerdijkbrug-
gen te razen, maar dat is natuurlijk niet zo
verstandig. Een tikje borderline misschien,
ja. Maar niets schenkt me zo veel plezier
als een middag met mijn zoontje naar de
kinderboerderij. Dan vergeet ik de dagelijk
se besognes. Dat zou ik eigenlijk vaker
moeten doen."
Zijn joie de vivre moet hij toch halen uit
het buffelen in zijn onderneming. „Ik
werk tachtig tot honderd uur per week.
Dat leg ik mezelf op. Ik draag nu eenmaal
de zorg voor mijn personeel, mijn leveran
ciers en alle anderen. Natuurlijk sta ik er
wel eens bij stil dat ik bijna geen privéle-
ven heb en vraag ik me af of het niet an
ders kan of moet. Als ik hoor dat een
vriend ernstig ziek is of ander onheil is
overkomen, wordt alles heel betrekkelijk.
Even. Want dan denk ik weer aan mijn
verantwoordelijkheid als ondernemer. Ik
kan niet stoppen. Ik moet doorgaan. Ik
neem wel eens een dagje vrij. Op zondag.
Maar dan blijft de gsm wel aan, want er is
altijd wat te doen.
„Mijn vrouw werkt drie dagen en kan zo
doende wat meer tijd aan onze zoon beste
den. Van mij komt hij aandacht tekort Ab
soluut. Maar hij, zijn kinderen en kleinkin
deren hebben later geen geldzorgen, denk
ik maar." Zelfs vakanties schieten er meest
al bij in. Aarzelend: „De laatste vakantie
hebben we drie keer uitgesteld. En we zijn
na drie dagen alweer teruggevlogen. De
zaak, hè. Altijd weer de zaak. Ik heb een
soort co-ouderschap met mijn bedrijf"
Ultee is nog lang niet klaar met zijn winkel
keten. Hij probeert in Amerika grondleg
ger Sabon International over te nemen.
„Het zou een unieke stunt zijn als we de
founder kunnen kopen. Ik beschouw het
als een enorme uitdaging om de winkels
daar onze eigenheid te geven."
Maar voorlopig heeft hij zijn handen vol
aan Nederland. Tegen het eind van dit jaar
moeten de ruim vijftig Sabon-zakeri zijn
uitgegroeid tot tachtig winkels. In vestigin
gen van V&D en in eigen winkels, op het
platteland en op toplocaties in de grote ste
den. Als die expansie is volbracht, wil Ul
tee zijn bedrijf uitrollen in Duitsland en
Kortom, nog uitdagingen genoeg. Hij kijkt
er reikhalzend naar uit, maar tegelijkertijd
laat hem de hedendaagse mentaliteit van
sommige werknemers niet koud. „Voorop
gesteld, de meeste medewerkers van ons
zijn top. Zij snappen dat je in slechte tij
den een stapje extra moet zetten om het
hoofd ruim boven water te houden. Maar
jongeren willen het liefst een topsalaris
voor weinig inspanningen. Ze zijn soms te
beroerd om op te staan als klanten de win
kel binnenkomen. Ik sprak laatst een meis
je van 24 dat graag drie dagen wilde gaan
werken. Vier dagen werd haar teveel. Hoe
bestaat het?
„Ik heb een keer meegemaakt dat een win
kel 's ochtends dichtbleef omdat de mana
ger misselijk was na een avondje stappen.
Waar gaan we naartoe? Ik kan toch ook
niet zomaar alles uit mijn handen laten val
len? Ik wil gemotiveerde werknemers, die
precies werken zoals wij willen. Vandaar
ook dat ik het 'Oei' heb geïntroduceerd:
Ongewenst Eigen Initiatief En drie keer
'Oei' is 'Doei': dan nemen we afscheid van
elkaar." Het arbeidsethos onder Nederlan
ders is niet meer wat het was, vindt Ultee:
„Het sociaal vangnet was bedoeld voor
mensen die wel willen, maar niet meer
kunnen werken. Dat voldoet niet meer.
Omdat steeds meer mensen wel kunnen,
maar niet willen werken."
Hij is jaloers op de naoorlogse mentaliteit
van wederopbouw. „Ik ben super gemoti
veerd. Ondernemen is machtig, deze zaak
is mijn levenswerk. Iedere ochtend strak
om 06.00 uur uit de veren, douchen, aan
kleden en hop, naar het werk. Ik ben
meestal de eerste op kantoor en daar ont
bijt ik. Altijd twee crackers met chocopasta
en een kop thee. Niemand moet me storen
in dat ritueel, want dan word ik chagrijnig.
Vaak ben ik ook degene die als laatste het
pand verlaat.
„Ik ben voor the bigger, the better. Grote be
drijven krijgen mega-inkoopkortingen en
bepalen wat mensen kopen. Kijk naar on
ze winkelcentra. De kleine middenstander
wordt steeds meer weggedrukt. Groter is
voor mezelf ook makkelijker, dankzij spe
cialisten om me heen, die mij veel werk
uit handen nemen.
„Ik ga door met Sabon tot ik duizend win
kels heb. En ondertussen probeer ik tussen
alle hectiek door zo gezond mogelijk te le
ven. Want als ik een hartaanval krijg, dan
zijn alle inspanningen voor niks geweest."
reageren?
spectrum@wegener.nl
Geboren op 31 juli 1978 in
Rotterdam
Woonplaats: Ulvenhout
Levensovertuiging: katho
liek, 'maar niet roomser dan
de paus'
Getrouwd met Eveline van
Baardwijk (31). Een zoon
van 2 jaar, Roderick
Hobby's: autorijden, muziek
luisteren
Opleiding: fiscaal recht aan
de Erasmus Universiteit in
Rotterdam
1998: fiscalist bij Multi-
quest, U Vastgoed en Wolfs
bergen Osnabrug Baars
2004: zelfstandig consulent
particulieren
2005: eigenaar van Sabon
Nederland, de eerste winkel
is in Breda
2010: beursgang levert Sa
bon 5 miljoen euro kapitaal
op voor nieuwe investerin
gen
Op dit moment heeft Sabon
51 winkels en zijn er 12 in
aanbouw, het bedrijf telt
circa 300 medewerkers, de
verwachte omzet dit jaar is
ruim 30 miljoen euro
