Kat ja heeft de
spectrum 10
Zaterdag 20 augustus 2011
wind
Het leven van Katja Roose wordt in hoge mate bepaald door de wind.
Waait het 's ochtends al, dan gaat ze kitesurfen. Zit ze te werken en
begint het gebladerte in de bomen ineens te wuiven, dan weet ze niet
hoe snel ze moet stoppen om het water op te zoeken. „Ik kom in
actie wanneer de natuur mij dat toestaat. Ik pas me er volledig op
aan."
Die verslaving heeft de dertigjarige Vlissingse al veel successen
opgeleverd. Bijvoorbeeld podiumplaatsen op EK's en WK's. Sinds
twee weken staat Roose eerste op de wereldranglijst. „Met name het
laatste jaar heb ik grote stappen
gemaakt."
door Roeland van Vliet
foto Izaak Verkeste
voorgaande jaren was zij significant beter
dan ik. Toen won zij bijna alles. Maar nu
kan ik haar verslaan. Dat heb ik op het WK
al in verschillende races laten zien, hoewel
zij in de eindstand nog wel net voor mij ein
digde."
Course racing is voor publiek overzichtelij
ker dan speed. De vergelijking met wielren
nen gaat wat dat betreft goed op: course ra
cing is als een wegwedstrijd, speed als een
tijdrit. „Bij course racing zit je altijd met z'n
allen tegelijk op het parkoers. Wie als eerste
bij de finishboot is, wint", beschrijft ze de
eenvoud. „Voor de sporters zeifis het ook
een aantrekkelijke discipline. Als we aan de
wind surfen, is het technisch moeilijk om
dat je goed moet laveren. Surf je terug, dus
voor de wind, dan moet je al je techniek ge
bruiken om zo hard mogelijk te gaan."
Het speed-nummer is overigens nog niet
helemaal uit haar hart. Roose heeft
in haar tijd als snelheidsduivel
een Nederlands record voor
door wind voortgestuwde vaar
tuigen neergezet, het zogenoem
de outright speed racing record.
Dat wil ze zo lang mogelijk op
haar naam houden. „Mocht ie
mand anders er in de buurt
van komen, dan zal ik proberen
het nog scherper te stellen",
zegt ze met grote stelligheid.
Haar record staat sinds 2008 op
een gemiddelde van 73,3 km/u
over een lengte van 500 meter.
Ze kwam tot die prestatie on
der ideale omstandigheden
voor de kust van Namibië. „Je
hebt daar harde wind en vlak
water. Jaarlijks gaan er velen
naartoe om records te breken."
Tijdens de sabbatical van vier
maanden verlegde ze op nóg
een terrein haar grenzen:
Roose beklom vorige week zonder
enige ervaring de Mont Blanc, met
een top van 4820 meter de hoogste
berg van Europa. „Ik ben net terug.
Het was supercool. Het is heel wat an
ders dan kitesurfen, maar het paste
wel perfect in het plaatje van deze zo
mer, waarin veel vrijheid is om mooie
dingen te doen."
Roose toog naar Frankrijk met drie
vriendinnen. Samen met twee gidsen
bestegen ze de imposante Alp via de
Italiaanse route. „Die is technisch be
hoorlijk pittig. We moesten over ladder
tjes, door gletsjerspleten en over
sneeuwrichels met aan beide-kanten
een afgrond. We hebben ook 's nachts
gelopen. Het was helder en dus hadden
we volop licht van de maan. Eigenlijk
hadden we onze hoofdlampen niet eens
nodig."
Het zestal verbleef ongeveer een half uur
op de top. „Je beleeft een heel kort eufo
risch moment. Het uitzicht is er echt
fan-tas-tisch. Het is allemaal zo groots en
dan voel jij je zó klein." De Mont Blanc
hoeft ze niet nog een keer op. „Die heb ik
nu toch gehad?" Maar ze is wel 'getrickerd'
op de flanken van de berg. „Ik heb gezien
dat ook op dat terrein mooie dingen te be
leven zijn."
Katja Roose is deze zomer niet
veel in Nederland, laat staan in
Zeeland. De in Vlissingen opge
groeide en in Scheveningen
woonachtige kitesurfster reist
de hele wereld over om aan toernooien
mee te doen. „De belangrijke evenementen
zitten dit jaar allemaal kort op elkaar", zegt
ze op het terras van een strandtent in Dis
hoek. „En die wil ik geen van allen missen.
Daarom heb ik nu zelfs vier maanden onbe
taald verlof genomen. Tot half september
kan ik mij helemaal op m'n sport richten."
Overigens vindt ze het geen straf om veel
te reizen. De avontuurlijk ingestelde Roose
kijkt altijd uit naar de jaarplanning van de
internationale bond. „Ik hoop dat er dan
weer plekken op staan waar ik nog nooit ge
weest ben."
In 2011 bracht het kitesurfen haar al naar
Thailand, België, Duitsland, Puerto Rico en
Polen. Later in het jaar reist ze nog een keer
af naar Azië - het is nog onbekend waar de
open Aziatische kampioenschappen precies
zijn - en Zuid-Afrika. „Ik vier Oud en
Nieuw in Kaapstad. Da's een mooi vooruit
zicht, hè?"
De Walcherse noemt haar reizen 'gespon
sorde vakanties'. Doordat ze in 2010 al sterk
presteerde en onder meer Europees kam
pioene werd, stopten haar sponsors haar
extra geld toe. Daarmee kan ze dit kalender
jaar vaker op pad dan voorheen. „Met het
geld van die sponsors en mijn prijzengeld
kan ik al mijn tripjes dekken, maar van kite
surfen kan ik echt nog niet leven. Daarvoor
heb ik wel mijn baan bij KPN Mobiel no
dig. Maar misschien wel als de sport straks
olympisch wordt..."
Roose is overigens niet aan het flierefluiten
op de soms tropische locaties. Eenmaal
daar draait het allemaal om de sport. „Het
kost me veel energie. De wedstrijden zijn
zwaar. Je hebt er vaak meerdere op een dag.
Maar ik haal er ook veel energie uit."
Roose (bijnaam: Kiteja) is pas relatief
laat, namelijk op haar twintigste,
verslingerd geraakt aan het kitesur
fen. Het was een logische match. „Want ik
ben een buitenmens en een waterrat. Ik
houd van spelen in de natuur en spelen
met de natuurelementen. En bij deze sport
dere keren om twee ruim uit elkaar liggen
de boeien heen, waarna er gefinisht moet
worden bij de finishboot.
In alle disciplines boekte ze successen, zo
wel nationaal als internationaal. Maar zo
sterk als in het course racing was Roose op
de andere onderdelen niet. In 2010 won ze
al diverse belangrijke toernooien, waaron
der het EK, en in 2011 is ze niet van het po
dium af te slaan. Ze werd in Polen weder
om Europees kampioene en eindigde in
Duitsland als tweede op het wereldkampi
oenschap. Daarna won ze toernooien in Ita
lië en Puerto Rico.
Die laatste zege hielp
haar twee weken ge
leden aan de koppo
sitie op de wereld
ranglijst. De Engelse
Steph Bridge, die
de laatste jaren on
verslaanbaar was,
heeft ze nu naar
plaats drie ver
drongen. „In de
cing, een
discipline
in op
komst.
Hierbij
surft
men
meer-
is het elke keer dat je het water opgaat weer
anders. Elke keer word je weer geprikkeld.
Door de wind, de golven, de stromin
gen... Je krijgt er nooit genoeg van."
De Vlissingse legde zich aanvanke
lijk toe op het freestyle kitesur
fen. Daarbij moeten de spor
ters zo moeilijk mogelijke
trucs zo fraai mogelijk uit
voeren voor een jury. Zo'n
vier jaar geleden gooide
ze het over een andere
boeg: 'speed' werd
haar onderdeel. Een
snelheidsnummer,
waarbij ze zo snel
mogelijk van A
naar B moest
zien te komen.
In 2009 maak
te ze tenslotte
de overstap
naar het
course ra-
