Vaders platenkast nog steeds als basis
Milow kiest voor puur, simpel en oprecht
zaterdag 20 augustus 2011
re festivals en dan begint de Days-club-
tour. Een intensieve reeks optredens in
de reguliere popzalen. De zanger heeft
ook daar veel zin in. „Op een festival
speel je kort, meestal zo'n 45 minuten.
Dan is het gewoon knallen en gaan. In
het clubcircuit duurt een set langer en
dan is het mogelijk om lekker op te bou
wen. Dat vind ik prettig, een hele avond
op het podium. Dan kan ik ook eens de
wat rustigere nummers doen. Die wer
ken meestal niet zo op een festival." De
setlijst bestaat dan uit nummers van zijn
twee albums. Die wisselt de band af met
stukken, die nog niet opgenomen zijn,
maar die wel al zo'n twee jaar deel uitma
ken van het repertoire.
In eigen land timmert hij inmiddels be
hoorlijk aan de weg. Buitenlandse belang
Het debuutalbum van de jonge zanger/gitarist Tim Knol,
met daarop de hit Sam, werd vorig jaar bekroond met een
Edison. Dit jaar kwam Days, zijn tweede cd, uit en is hij een
van de toppers tijdens het Nazomerfestival.
door Mischa Beckers
stelling kan bijna niet uitblijven. In sep
tember speelt de band op het Reeper-
bahn Festival in Hamburg, maar voorlo
pig blijft het op dat gebied nog rustig.
„Met het buitenland houd ik me niet zo
nadrukkelijk bezig. Met Amerika ben ik
wel wat low-profile aan het doen. Daar
zou ik graag gaan spelen. Om te beginnen
moet de plaat eerst eens in België uitko
men. Daar moet het label maar achter
aan. Dan gaan we daar lekker spelen,
eerst eens voor een mannetje of tien, dan
voor steeds meer mensen en dan lang
zaam uitbouwen naar de grotere podia.
]a, zo gaat dat hè."
Tim Knol, woensdag 31 augustus, Abdijplein Mid
delburg. Aanvang: 21.00 uur. Prijs: €17,50
(CJP/65+ €15,-).
foto Marten van Dijl
Ambachtelijke gitaarrock maakt
hij, voor een breed publiek,
maar niet direct voor de hitpa
rade. Tijdloze liedjes met een
rauw randje. De inspiratie voor zijn de
buutalbum zocht Tim Knol (19S9) veelal
in de platenkast van zijn vader. Voor de
opvolger luisterde hij vorig jaar meer
naar zijn eigen iPod.
„Die platenkast is nog steeds de basis
hoor", zegt Knol. „Dat zijn de nummers
uit mijn jeugd, mijn verleden. Op de iPod
staan veel popbands, groepen die echte
liedjes maken. Daar luister ik graag naar,
dat vind ik leuk. Veel bands uit de jaren
negentig, de oude REM, Daryll-Ann, The
Coral - om er een paar te noemen."
Knol laat zich daardoor inspireren en luis
tert aandachtig naar de nummers zelf,
specifiek naar de compositie.
Het geluid ervan is niet per se van belang.
„Nee, daar is Frans Hagenaars, de produ
cer van mijn albums, voor." Nummers
schrijft Knol doorgaans met keyboardspe
ler Matthijs van Duijvenbode uit zijn
band. „We hebben een huisje in Fries
land. Daar gaan we regelmatig naartoe en
werken dan aan de stukken, gewoon met
gitaar en piano. Dat doen we al een hele
tijd zo en dat gaat lekker."
Het verder arrangeren van die basiscom
posities doen de overige bandleden. „Ja,
dat gaat ook niet anders, dat moeten ze
zelf maar uitzoeken. Stel je dat voor met
onze gitarist bijvoorbeeld. Die is nogal ei
genwijs, daar kan je niet tegen zeggen:
'speel het even zus-en-zo'."
Het resultaat is er ook naar. Op Days
klinkt de band nog hechter en is het song
materiaal gevarieerder dan op het debuut
album. Bij dat debuutalbum werd nogal
eens gerefereerd aan inspiratiebronnen
Gram Parsons en Neil Young, maar Knol
drukt nu nog meer een eigen stempel op
de muziek.
Na het optreden van Knol met zijn band
in Middelburg volgen nog een paar grote-
Tim Knol
door René de Dreu
Milow
Begin augustus trad Milow (Jona
than Vandenbroeck, 1981) eindelijk
weer eens op in eigen land. Voor
ruim 20.000 festivalbezoekers vertolkte
hij nummers van zijn drie studioalbums
en legde de nadruk op het in mei versche
nen North and South. Nieuwe nummers
dus, maar blijkbaar niet voor zijn publiek.
Dat zong ze al luidkeels mee.
Daarin schuilt dan gelijk het grote talent
van de Belgische singer-songwriter: een
mooie stem en vooral een vakman in het
vervaardigen van goed in het gehoor lig
gende melodieën. Milow leven op die ma
nier de best denkbare verpakking voor
zijn muzikale verhalen.
België ging al bij het eerste album The big
ger picture uit 2006 voor de bijl. Inmiddels
bestrijkt hij heel Europa en begint dit na
jaar het avontuur in de VS. Een successto
ry dus waar ook de jonge Jonathan alleen
maar van kon dromen.
Met zijn akoestische en melodische versie
van het rapnummer Ayo Technology (van
50 Cent en Justin Timberlake), in 2008,
gingen nog meer grenzen voor zijn mu
ziek open. Milow is inmiddels drie jaar
toeren langs de grote zalen en festivals in
Europa verder. Dat hij het schrijven van
songs niet is verleerd bewijst zijn laatste
album North and South. „De nummers
zijn op een andere manier ontstaan en op
genomen. Onderweg schreef ik de songs
en steeds als we even terug in België wa
ren gingen we de studio in. Het voordeel
is dat je meer afstand kan nemen van wat
er al ligt Bovendien zijn de songs door
het toeren tot stand gekomen met de live
versies in mijn achterhoofd."
„Ik schrijf mijn liedjes met een akoesti
sche gitaar. Dat houdt ze puur, simpel en
oprecht. Geen 'wall of sound' om je ach
ter te verschuilen dus. Een klassieke ma
nier van schrijven, maar wel tegelijk een
test, omdat ze ook solo met alleen gitaar
al sterk moeten zijn."
De teller voor Milow staat inmiddels op
1,3 miljoen verkochte singles en 800.000
verkochte albums. Deze zomer nog een
kleine vijftig concerten in elf landen en
dan de stap naar Amerika.... De 'nieuwe
uitdaging', zoals hij het zelf noemt.
Milow,. za. 3 september, Abdijplein Middelburg. Aan
vang: 21.00 uur. Prijs: €22,50 (CJP/65+ €20,-).
